Για τη μνήμη, τη γλώσσα, τη δράση
To 2014, στο 55ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο Βλαδίμηρος Νικολούζος και ο Νίκος Νικολόπουλος έλαβαν το βραβείο κριτικών FIPRESCI (ειδική μνεία) για την ταινία τους «Υπόθεση Πολκ». Φέτος, ο Βλαδίμηρος Νικολούζος ανεβάζει την πρώτη του θεατρική σκηνοθετική δουλειά. Πρόκειται για την «Aurora», με την Ηλέκτρα Νικολούζου, που ανεβαίνει στο Θέατρο Ροές. Η παράσταση είναι ένα ενιαίου ύφους συμπίλημα εμβληματικών κειμένων σπουδαίων συγγραφέων, όπως ο Φερνάντο Πεσόα, ο Σεν Τζον Περς, Τ.Σ. Κόλριτζ, ο Λουκρήτιος, ο Αγιος Αυγουστίνος, ο Αντονέν Αρτό. Ταυτόχρονα, ο λόγος της παράστασης συμπληρώνεται από κείμενα του Βλαδίμηρου Νικολούζου, αλλά και αποσπάσματα των ορφικών δοξασιών.
Η Ηλέκτρα Νικολούζου θα προσπαθήσει να ισορροπήσει μεταξύ δύο κόσμων: αυτού που «τρέχει» για όλους και εκείνου που δημιουργείται στη φαντασία των ανθρώπων. Ταυτόχρονα, ως «Aurora», ένας θηλυκός δαίμων που επανέρχεται στη ζωή ύστερα από χρόνια νάρκης, ακροβατεί μεταξύ των αισθήσεων που ακούει και αγγίζει το σώμα. Και δεν είναι ένα σώμα σε μία τυχαία κατάσταση· είναι η σάρκα που πάλλεται λίγο πριν από την καταστρο- φή του παλιού και μιαν ανάσα προ της έλευσης του νέου κόσμου. Εξάλλου, τα αποσπάσματα των κειμένων που συνθέτουν την «Aurora» προέρχονται από συγγραφείς που βυθίστηκαν σε παράλληλους κόσμους, που έψαυσαν τα όρια του ανθρώπινου σώματος και νου. Οπως λένε οι συντελεστές της παράστασης, «το στόμα εκτοξεύει λέξεις ενός σπασμένου και πολυδιάστατου κειμένου, εξερευνώντας την πηγή της γλώσσας». Και πώς αλλιώς, αφού ο Βλαδίμηρος Νικολούζος, σε αυτή την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα στο θέατρο, εξετάζει –και αντιπαλεύει– τη στασιμότητα, τον βάλτο της ζωής, αλλά και έναν κόσμο που ξέχασε τη δύναμη της ανθρώπινης γλώσσας. Είναι μια παράσταση για τη μνήμη.