Τσαμπουκάδες και παιχνίδια

Στη ρευστή διεθνή συγκυρία, με μια γείτονα ολοένα και πιο επιθετική και απρόβλεπτη, θα αναμέναμε από την κυβέρνηση να λειτουργεί με μεγάλη προσοχή, να εκτιμά σωστά τους συσχετισμούς δυνάμεων, να γνωρίζει πού στέκει με τους συμμάχους της, να εξαντλεί κάθε διπλωματικό μέσο για να δείξει σε δυνάμει εχθρούς ότι παραμένει ήρεμη αλλά βρίσκεται σε εγρήγορση, οι πολιτικές της δυνάμεις ομονοούν, η ηγεσία της είναι αποφασισμένη και ελέγχει την κατάσταση. Η Τουρκία βρίσκεται στη δίνη της αλλοπρόσαλλης πολιτικής του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το κρίσιμο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου εκθέτει τη χώρα σε τόσο επικίνδυνες μεταβλητές, που κάθε σώφρων γείτων θα απέφευγε με κάθε τρόπο να γίνει μέρος του προβλήματος – ενώ θα ετοιμαζόταν για κάθε ενδεχόμενο. Οι μεγαλοστομίες, οι κομπασμοί εναντίον της Τουρκίας και οι εξυπνακίστικες «προβλέψεις» δεν ωφελούν σε τίποτα. Το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να συσπειρώνουν (στο σημείο που αυτό είναι ακόμη δυνατό) τη βαθιά διχασμένη γείτονα. Οταν οι επιθετικές εκρήξεις πηγάζουν από ανθρώπους που πάσχισαν και πασχίζουν όσο λίγοι για την παγίωση της διχόνοιας εντός Ελλάδος, είναι σαφές ότι η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη. Η απάντηση στον κ. Ερντογάν και στους Γκρίζους Λύκους δεν είναι ο τσαμπουκάς, αλλά η απομόνωση της Τουρκίας. Οσο και αν θέλουν μερικοί από εμάς να πωλούν νταηλίκι, οι Τούρκοι έχουν τη διάθεση, την ευκαιρία και τα κίνητρα να εμπλέξουν την Ελλάδα σε περιπέτειες εις βάρος της. Οταν, όμως, πολιτικοί έχουν χτίσει καριέρα πάνω σε υπερβολές, είναι αφύσικο να περιμένουμε ότι θα γνωρίζουν πώς να διαχειριστούν θέματα πολύπλοκα και επικίνδυνα. Οι νίκες του παρελθόντος ενθαρρύνουν κάθε λογής ανεύθυνο, που νομίζει ότι αυτές χαρίστηκαν στους Ελληνες επειδή ήταν πιο καλοί, πιο ωραίοι, πιο άξιοι –όπως βλέπουν εαυτούς, δηλαδή– από τους εχθρούς. Δεν σκέφτονται ότι ο ίδιος καλός, ωραίος και άξιος λαός υπέστη ολέθρους όταν οι ηγέτες του παρερμήνευσαν τη συγκυρία και τις δυνατότητες της Ελλάδας· όταν άφησαν τον ρουν των γεγονότων να οδηγήσει τη χώρα σε περιπέτειες χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία ή όταν, απλώς, η τύχη δεν ήταν με το μέρος τους. Οποιος βρίσκεται σε θέση υψηλής ευθύνης πρέπει να σέβεται αυτούς που εξαρτώνται από τις κινήσεις του και από τα λόγια του, είτε αφορά τον λαό, είτε τις ένοπλες δυνάμεις, είτε φίλη χώρα. Οπως η Κύπρος, που ανακάμπτει από σοβαρότατη οικονομική κρίση για την οποία ευθύνεται η Ελλάδα και βρίσκεται σε πολύ ευαίσθητη στιγμή όσον αφορά τις προσπάθειες επίλυσης των συνεπειών της τουρκικής εισβολής και κατοχής. Οταν οι κινήσεις Ελλήνων δεν αποσκοπούν στο να δείχνουν στη διεθνή κοινότητα και στην Αγκυρα ότι η Ελλάδα δεν παρασύρεται από τα παιχνίδια της Τουρκίας, η χώρα οδηγείται σε μάχη σε πεδίο που δεν ελέγχει, όπου και η ελάχιστη ταραχή μπορεί να αποβεί εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά σε όφελος της Τουρκίας. Ας χαίρονται οι Τούρκοι τον Ερντογάν και τους Γκρίζους Λύκους. Ας μην τους μοιάσουμε. Να δείχνει η Ελλάδα με κάθε τρόπο, κάθε μέρα, ότι είναι χώρα σοβαρή, οργανωμένη, ευρωπαϊκή. Ο πρωθυπουργός, μετά τη βαρουφακειάδα που βούλιαξε την οικονομία, δεν έμαθε τις συνέπειες των προσωπικών παιχνιδιών και της ανευθυνότητας;