Τα ερωτήματα που μας αντιστοιχούν
Ας απαντήσουμε στα ερωτήματα που μας αντιστοιχούν. Από τη μια: πόσο είμαστε έτοιμοι να παραδώσουμε την εξουσία στη νέα γενιά; Πόσο ομαλή ήταν η δική μας «παραλαβή» της εξουσίας, χρόνια πριν; Και από την άλλη: πόσο είμαστε έτοιμοι να την παραλάβουμε; Με ποιους όρους; Με ποιο τίμημα; Αλήθεια, την αξίζουμε ή μήπως, μέσω της διεκδίκησής της, «εκδικούμαστε» τους γονείς μας;
Τα ίδια ερωτήματα θέτουν οι «Τιτανομαχίες» της 35χρονης Νατάσας Σίδερη που παρουσιάζονται στο Εθνικό Θέατρο στο πλαίσιο της δράσης «Συγγραφέας του μήνα». Ο πατέρας πλησιάζει τη δύση της ζωής του και αρνείται να παραδώσει τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης. Τα δύο παιδιά του, η «γιάπισσα» κόρη και ο «σπουδαγμένος» γιος, δεν διστάζουν να επιστρατεύσουν κάθε μέσο προκειμένου να επιταχύνουν τη διαδοχή. Με αφορμή τα γενέθλια του πατέρα, η οικογένεια μαζεύεται για να κόψει μια τούρτα. Κι αντί για κουτάλια, έχουν βγει ήδη τα μαχαίρια.
«Θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Δεν δημιουργούν, δεν θέλουν να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο, επιδιώκουν να πάρουν τη θέση του πατέρα στο σαθρό πεδίο που εκείνος δημιούργησε», λέει στην «Κ» η ηθοποιός Υρώ Μανέ, που στις «Τιτανομαχίες» επιχειρεί την πρώτη της σκηνοθεσία έπειτα από 30 χρόνια στο θέατρο. «Πρόκειται για μία θλιβερή εναλλαγή της εξουσίας», προσθέτει η κ. Μανέ, που έστησε μία κοινωνικοπολιτική παράσταση με ένα ιδιαίτερο black humor, με τον Κώστα Τριανταφυλλόπουλο και την Ταμίλα Κουλίεβα να ξεδιπλώνουν επί σκηνής τη μεγάλη εμπειρία τους.
Ποιος κερδίζει τελικά, τα παιδιά ή ο πατέρας; Οπως παρατηρεί η κ. Σίδερη, μιλώντας στην «Κ», «δεν μου είναι καθόλου αντιπαθής ο Κρόνος, ο πατέρας, γιατί ο αγώνας του είναι χαμένος από την αρχή. Η φύση είναι οργανωμένη προκειμένου να επιβιώσει. Σημασία έχει με ποιους όρους γίνεται η διαδοχή».