Νέο ορόσημο το Eurogroup της 7ης Απριλίου
Οι θεσμοί επέστρεψαν, όπως και οι εντάσεις
Ητανμιαδύσκολη εβδομάδα στο Χίλτον αυτή που πέρασε. Η αρχική ευφορία εξαιτίας της απόφασης για επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα έδωσε τη θέση της σε εντάσεις, καθώς διαπιστώθηκε ότι σχεδόν σε κανένα θέμα, από τα μικρά ώς τα μεγάλα, δεν υπήρχε σύγκλιση.
Οι προσπάθειες συνεχίστηκαν χθες, υπό το φως και των δηλώσεων του προέδρου του Euroworking Group, Τόμας Βίζερ, προχθές στους Δελφούς, ότι η αναμονή είναι καταστροφική και ότι, αν υπάρχει αμοιβαία βούληση, η συμφωνία μπορεί να κλείσει εντός μιας εβδομάδας, δείχνοντας το Eurogroup της 20ής Μαρτίου. Πηγή των θεσμών εκτιμούσε, πάντως, προχθές ότι ως πιο πιθανό ορόσημο προβάλλει πλέον το Eurogroup της 7ης Aπριλίου, για το λεγόμενο staff level agreement, τη συμφωνία με τους θεσμούς για την αξιολόγηση. Αν όλα πάνε καλά τότε, υποστήριζε, θα μπει στο τραπέζι στη συνέχεια το θέμα των πρωτογενών πλεονασμάτων μετά το 2018 και –ίσως– οι διεργασίες για συγκεκριμενοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, ενόψει του Eurogroup της 22ας Μαΐου. Το καλό σενάριο προβλέπει στη συνέχεια συμμετοχή του ΔΝΤ, αλλά και ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE). Αλλά δεν είμαστε ακόμη εκεί.
Εναλλακτικά, αν τα πράγματα καθυστερήσουν περισσότερο, στους κύκλους των δανειστών εξετάζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, το ενδεχόμενο να γίνει σταδιακή εκταμίευση της δόσης (6,2 δισ. ευρώ αναμένονται συνολικά) ανάλογα με την πρόοδο της ψήφισης των μέτρων, ώστε να πληρωθούν κάποιες ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου και να μην «παγώσει» η οικονομία.
Το καλό, όπως διαμηνύουν κύκλοι των θεσμών, είναι ότι υπάρχουν «συγκλίνοντα συμφέροντα» να κλείσει η συμφωνία. Ετσι, δεν μιλάει κανείς για «ξαφνικό θάνατο». Ωστόσο, η απόσταση που πρέπει να καλυφθεί είναι μεγάλη και οι θεσμοί ανυποχώρητοι, καθώς θέλουν πάση θυσία να κρατηθεί εντός προγράμματος το «δύσκολο» ΔΝΤ. Ακόμη και ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν το έκανε σαφές αυτό προχθές, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, ενώ το επανέλαβε και ο κ. Βίζερ. Την ίδια ώρα, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης ασκούσε κριτική στο ΔΝΤ για την αυστηρή του στάση, μιλώντας για Thomsen statistics.
Κυβέρνηση και θεσμοί συγκρούστηκαν περίπου για όλα τις προηγούμενες μέρες στη διαπραγμάτευση στο Χίλτον. Σημεία αιχμής τα εξής:
• Πόσα μέτρα πρέπει να πάρουμε: Οι δανειστές ζήτησαν 2% του ΑΕΠ. Η κυβέρνηση θέλει να τα περιορίσει στο 1,5% του ΑΕΠ, επικαλούμενη τα καλύτερα από τα αναμενόμενα δημοσιονομικά αποτελέσματα του 2016 (εκτιμά πρωτογενές πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ, έναντι στόχου 0,5% του ΑΕΠ). Ενα ενδιάμεσο σενάριο για μέτρα 1,7%-1,8% θεωρείται πιθανό.
• Πότε και πόσο θα μειωθεί το αφορολόγητο: Οι θεσμοί ζητούν το 1% του ΑΕΠ από το σύνολο των μέτρων να προέλθει από τη μείωση του αφορολογήτου το 2019. Αυτό μεταφράζεται σε μείωση αφορολογήτου στις 5.900 από τις 8.640 ευρώ σήμερα. Η κυβέρνηση αντιπροτείνει μείωση του αφορολογήτου στις 7.000 ευρώ ή εναλλακτικά μείωση του χαμηλού συντελεστή στο 12%-15% από το 22% σήμερα.
• Πότε και πόσο θα μειωθούν οι συντάξεις: Οι θεσμοί ζήτησαν να κοπούν εντελώς το 2020 οι προσωπικές διαφορές, κάτι που θα αποδώσει εξοικο-
Ποια ήταν τα βασικά σημεία αιχμής μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών κατά τη διαπραγμάτευση στο Χίλτον.
νόμηση 1% του ΑΕΠ. Για την κυβέρνηση, οι συντάξεις είναι πιο ευαίσθητο θέμα από το αφορολόγητο. Παλεύει ακόμη και για να μην καταργηθούν καθόλου οι προσωπικές διαφορές, αναζητώντας άλλες εξοικονομήσεις. Η γραμμή υποχώρησής της είναι να γίνει η όποια μείωση σταδιακά από το 2020 και σε 5 χρόνια.
• Ιδιωτικοποίηση ενέργειας: Η γραμμή των δανειστών είναι να πωληθεί το 40% των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ, με στόχο στο τέλος του 2019 η επιχείρηση να έχει μερίδιο αγοράς κάτω από 50%. Το μοντέλο ΝΟΜΕ και μια πρόταση που παρουσίασε εναλλακτικά η κυβέρνηση στους θεσμούς, για παραχώρηση πελατολογίου της εταιρείας, δεν είχαν τύχη στη διαπραγμάτευση.
• Τραπεζικά: Στο νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό παραμένει η εκκρεμότητα για το «κούρεμα» των παρακρατούμενων φόρων και του ΦΠΑ, στο οποίο οι θεσμοί επιμένουν, αν και αναζητείται συμβιβαστική λύση. Ακόμη, διαφωνία υπάρχει και ως προς το ύψος της οφειλής πάνω από την οποία δεν θα επιτρέπεται η υπαγωγή στον νόμο. Η κυβέρνηση θέλει το όριο στις 20.000 και οι θεσμοί στις 50.000 ευρώ.