Ο δρόμος για την αποτέφρωση
Την Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017, οι εφημερίδες πληροφορούσαν τους πολίτες ότι «Ανοίγει ο δρόμος για αποτεφρωτήριο» (νεκρών). Προσοχή! Δεν άνοιξε ακόμη, αλλά «ανοίγει». Απομένει λέει ένα τελευταίο(;) Προεδρικό Διάταγμα, που είναι υπό διαβούλευση. Αλλά πάλι ο δρόμος «άνοιγε» και πρόπερσι, όταν η κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα ολοκλήρωνε το θεσμικό πλαίσιο που είναι απαραίτητο για την ίδρυση αποτεφρωτηρίων νεκρών στην Ελλάδα με απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος («Καθημερινή» 12.10.2015). Αυτός ο δρόμος επίσης «άνοιγε» και τον Ιούλιο του 2014, όταν η κυβέρνηση του κ. Αντώνη Σαμαρά με τροπολογία-προσθήκη στο νομοσχέδιο για το ρυθμιστικό σχέδιο της Αττικής και της Θεσσαλονίκης έκρινε ότι «οι δήμοι θα αποφασίζουν τη δημιουργία αυτών των κέντρων σε περιοχές εντός ή εκτός σχεδίου πόλεων». Ο δρόμος αυτός «άνοιξε» και τον Οκτώβριο του 2010, επί κυβερνήσεως του κ. Γιώργου Παπανδρέου, όταν υπεγράφη η Κοινή Υπουργική Απόφαση για «ρύθμιση θεμάτων τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα για την ίδρυση και λειτουργία κέντρων αποτέφρωσης νεκρών». Να σημειώσουμε, δε, ότι ήταν η κυβέρνηση του κ. Κώστα Καραμανλή που νομοθέτησε την αποτέφρωση νεκρών το 2006, αλλά ήταν δώρον άδωρον. Δεν μπορούσε να εφαρμοστεί, αφού η πολιτεία δεν εξειδίκευε τους όρους ίδρυσης ενός αποτεφρωτηρίου. Οι όροι εξειδικεύονται ένδεκα χρόνια τώρα και ο δρόμος είναι κάτι σαν την ΠΑΘΕ. «Ολοκληρώνεται» κάθε χρόνο κι εγκαινιάζεται χιλιόμετρο χιλιόμετρο.
Να σημειώσουμε εδώ ότι το ελληνικό κράτος επέτρεψε στους ραγιάδες υπηκόους του να διαθέτουν το σώμα τους όπως θέλουν μετά θάνατον και συνεπώς να αποτεφρώνονται έναν αιώνα και κάτι αργότερα από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες: στη Βρετανία το 1884, στη Γαλλία το 1887, στη Γερμανία το 1934. Με άλλα λόγια, οι έμφοβοι από τους δεσποτάδες πολιτικοί συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τους πολίτες, οι οποίοι για δικούς τους λόγους (προσωπικούς,
Εντεκα χρόνια νομοθετούνται ρυθμίσεις για τα αποτεφρωτήρια νεκρών...
θρησκευτικούς κ.λπ.) θέλουν να αποτεφρωθούν και αναγκάζονται να πάνε στη Βουλγαρία.
Κάποιοι κυκλοφορούν ένα σοβαροφανές καλαμπούρι στις δημόσιες παρεμβάσεις τους: «Η Ελλάς πρέπει να αποκτήσει το δικό της σχέδιο για την έξοδο από την κρίση». Το ακούμε συνήθως από τους πολιτικούς οι οποίοι όλοι μαζί δεν κατάφεραν ούτε ένα αποτεφρωτήριο να ανοίξουν, ώστε να μην ταλαιπωρούνται εκατοντάδες οικογένειες τεθνεώτων και χάνει η χώρα πολύτιμο συνάλλαγμα.
Δυστυχώς, θα πουν κάποιοι, το άνοιγμα του επαγγέλματος διαχείρισης νεκρών, που διά νόμου, μονοπωλιακώς είχε δοθεί στην Εκκλησία, δεν υπάρχει στο μνημόνιο γι’ αυτό, έναν αιώνα συν ένδεκα χρόνια, η χώρα δεν έχει αποκτήσει αποτεφρωτήριο. Αλλά σάμπως καταφέραμε να ανοίξουμε κάποιο άλλο επάγγελμα, από αυτά που είναι στο μνημόνιο; Μια σοβαρή κουβέντα είπε παρεμπιπτόντως ένα νεαρό στέλεχος της Ν.Δ. και ο γνωστός του κ. Σαμαρά «Θύμιος» απέκλεισε με τους ταξιτζήδες του τα γραφεία του κόμματος.
Επομένως, μπορούμε να υποθέσουμε ότι αν κάποτε η χώρα καταφέρει να ολοκληρώσει αυτή την απλή μεταρρύθμιση, να αρθούν δηλαδή όλα τα εμπόδια για ίδρυση και λειτουργία αποτεφρωτηρίου, θα μπορούμε να αρχίσουμε και την εκπόνηση σχεδίου για έξοδο από την κρίση. Μπορεί μάλιστα να νικήσουμε και τον Μινώταυρο του Νεοφιλελευθερισμού, που τον έχει άχτι ο πρώην υπουργός της Ν.Δ. που ένδεκα χρόνια πριν εφήρμοσε την κοινοτική οδηγία για την καύση των νεκρών, αλλά «ξέχασε» να θεσπίσει όρους λειτουργίας αποτεφρωτηρίων.