Το «πλαστικό χρήμα», κλειδί για ελάφρυνση της υπέρμετρης φορολόγησης
πρώην γενικού γραμματέα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, συμβούλου του προέδρου της Ν.Δ.
Η κυβέρνηση νομοθέτησε πρόσφατα, έστω και με πολλές ασάφειες ή και με έλλειψη κοινής λογικής, την υποχρεωτική χρήση «πλαστικού χρήματος» –πιστωτικών ή χρεωστικών καρτών– σε μια σειρά από οικονομικές συναλλαγές. Γενικότερα, επιχειρεί να πετύχει τη γενίκευση της χρήσης του «πλαστικού χρήματος» και των τραπεζικών συναλλαγών στις κυριότερες οικονομικές δραστηριότητες. Προφανής ο στόχος: Η μείωση της φοροδιαφυγής, η αύξηση της φορολογικής ύλης και η αντιμετώπιση του προβλήματος της μη απόδοσης του ΦΠΑ.
Η χρήση του «πλαστικού χρήματος» είναι ευρέως διαδεδομένη σχεδόν σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, χωρίς να υπάρχουν κανονιστικές διατάξεις που να την επιβάλλουν. Σε ορισμένες, βέβαια, χώρες, όπως η Σουηδία, εδώ και αρκετά χρόνια έχει εφαρμοστεί η υποχρεωτική χρήση καρτών στο σύνολο των συναλλαγών πάνω από ένα ποσό.
Η υποχρεωτική χρήση των πιστωτικών και χρεωστικών καρτών δεν είναι μια εύκολη υπόθεση ειδικά για τους ηλικιωμένους που δεν διαθέτουν τις απαραίτητες δεξιότητες για τη χρήση «πλαστικού χρήματος» ή ηλεκτρονικών τραπεζικών συναλλαγών και όλους όσοι ζουν σε απομονωμένες περιοχές της χώρας, με μικρό πληθυσμό και δύσκολη πρόσβαση σε τραπεζικές εργασίες.
Είναι φανερό ότι αυτά τα προβλήματα πρέπει μια σοβαρή πολιτεία να τα αντιμετωπίσει άμεσα. Πάνω απ’ όλα, όμως, πρέπει να δώσει ένα επιπλέον κίνητρο για τη χρήση του μέτρου. Εφόσον το κράτος αυξήσει τα έσοδά του από τη χρήση του «πλαστικού χρήματος», θα μπορέσει να περιορίσει κατά πολύ το φοροδοτικό βάρος που βαρύνει τα αδύναμα στρώματα των συμπολιτών μας.
Εχει έρθει ο καιρός να ξανασκεφτούμε, χωρίς φόβο και πά- θος, τη ρήτρα μείωσης του ΦΠΑ. Μια νέα οπτική πάνω στο θέμα θα μπορεί να θεσμοθετήσει πως όσο θα αυξάνονται τα έσοδα από τον ΦΠΑ, τόσο να μειώνεται ο συντελεστής του ΦΠΑ τον επόμενο χρόνο. Κατά τον τρόπο αυτό, θα δοθεί η δυνατότητα να γυρίσει το χρήμα στην αγορά σε μεγαλύτερο βαθμό. Η εξέλιξη αυτή θα προκαλέσει την προστασία της απασχόλησης, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και το γεγονός αυτό θα δώσει σημαντικές ανάσες στην ελληνική κοινωνία.
Αντίστοιχα, η μείωση των συντελεστών του φόρου εισοδήματος μπορεί να συνδεθεί με την αύξηση των εσόδων από τη συγκεκριμένη πηγή και τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης που θα προκύψει. Η χρήση του «πλαστικού χρήματος» και η επέκταση των τραπεζικών συναλλαγών σε μια σειρά από οικονομικές δραστηριότητες που έως σήμερα ήταν «κάτω από τα ραντάρ» της εφορίας πρέπει να συνδεθούν με συνακόλουθη ελάφρυνση της φορολογίας.
Οσοι έχουμε διαπραγματευτεί με τους θεσμούς των δανειστών γνωρίζουμε ότι, αν τους παρουσιαστεί ένα ρεαλιστικό και καλά μελετημένο σχέδιο που θα δίνει απτές ενδείξεις για τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, τότε δεν έχουν λογική βάση να αντιτεθούν σε σχέδια μείωσης της φορολογίας. Ειδικότερα, αν οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις συμβάλλουν στην αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο όγκος των εσόδων από τις ανώνυμες εταιρείες σε Ελλάδα και στη γειτονική Βουλγαρία. Το 2016 με φορολογία 29% για τις ανώνυμες εταιρείες στη χώρα μας τα έσοδα από αυτή την πηγή ήταν περίπου 2 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο η Βουλγαρία με φορολογία 10% στις ανώνυμες εταιρείες είχε έσοδα 1,9 δισ. ευρώ!
Αρα η μείωση των συγκεκριμένων φορολογικών συντελεστών που θα υποστηριχθεί από την αύξηση των εσόδων λόγω της χρήσης του «πλαστικού χρήματος» θα δώσει μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξη της εταιρικής οικονομικής δραστηριότητας και θα αποφέρει ακόμα μεγαλύτερα δημόσια έσοδα. Ετσι, σε δημοσιονομικό επίπεδο θα βρεθούμε στην έναρξη ενός «ενάρετου» οικονομικού κύκλου.
Εχει έρθει ο καιρός να ξανασκεφτούμε, χωρίς φόβο και πάθος, τη ρήτρα μείωσης του ΦΠΑ.