Τα συγγράμματα πανεπιστημιακών
Hσυγγραφική δραστηριότητα των πανεπιστημιακών είναι ένα από τα καθήκοντά τους και συνεισφέρει τα μέγιστα στην υπόθεση της δημόσιας εκπαίδευσης. Πολλοί από τους καθηγητές-συγγραφείς επιλέγουν την έκδοση των συγγραμμάτων τους από κάποιον εκδότη, ενώ ένας σημαντικός αριθμός (845) επιλέγει την αυτοέκδοση για διαφόρους λόγους, μερικοί από τους οποίους έχουν να κάνουν με την ασυνέπεια πολλών εκδοτών προς αυτούς.
Ομως η κατηγορία των αυτοεκδοτών καταργήθηκε από το υπουργείο Παιδείας, προς όφελος των εκδοτών, δημιουργώντας σωρεία προβλημάτων. Αμεσα προβλήματα είναι: 1) Οι αυτοεκδότες δεν προλαβαίνουν να διαθέσουν τα αποθέματά τους. 2) Η συμπεριφορά των εκδοτών προς τους συμβεβλημένους με αυτούς συγγραφείς αλλά και τους αυτοεκδότες έχει επιδεινωθεί μετά την κατάργηση των αυτοεκδοτών. Τυπικό δείγμα ακραίας μορφής της συμπεριφοράς αυτής αποτελούν οι πανομοιότυπες («κόπι πάστε»!) επιστολές του προέδρου του Συλλόγου Εκδοτών Επιστημονικών Βιβλίων (ΣΕΕΒΙ) Αλέξανδρου Παπαζήση στο Cyber54, στην «Αυγή» (11-12-2016) και στην «Καθημερινή» (19-2-17), στις οποίες εφαρμόζονται, ως φαίνεται, οι πανάρχαιες αρχές της ολοκληρωτικής προπαγάνδας! Σε αυτές οι καθηγητές-συγγραφείς περιγράφονται ως αγράμματοι, φιλάργυροι, αγνοούντες τον ρόλο τους και ότι με συγγράμματα επιπέδου προχείρων σημειώσεων απευθύνονται σε ένα αιχμάλωτο κοινό, αφού έχουν συγχρόνως ξεγελάσει και το υπουργείο ως προς την τιμολόγησή τους. Κοινώς είναι απατεώνες! Πώς ένας σύλλογος, και μάλιστα εκδοτών επιστημονικών συγγραμμάτων, υβρίζει ανερυθρίαστα πανεπιστημιακούς επειδή δεν ήταν, αλλά θα μπορούσαν να είναι, πελάτες τους; Πώς συμβιβάζεται η συμπεριφορά του προέδρου με το ότι μέλη του συλλόγου στέλνουν σωρεία ευγενικών επιστολών προτείνοντας συνερ- γασία με αυτοεκδότες; Μετά την κατάργηση των αυτοεκδοτών αυτές οι επιστολές αποτελούν «ευγενή» πρόσκληση προς τους συγγραφείς να εκδώσουν τα συγγράμματά τους σε εκδότες-μέλη του ΣΕΕΒΙ τέτοιου ήθους; Αν ναι, μπορεί κάποιος να φαντασθεί το είδος της συνεργασίας, αλλά και να αντιληφθεί τους βαθύτερους λόγους ύπαρξης των αυτοεκδοτών. Η επιδίωξη των εκδοτών να αναγκάσουν τους καθηγητές-συγγραφείς να παραδώσουν σε αυτούς τη διαχείριση των συγγραμμάτων τους θα αποτύχει. Αν το υπουργείο επιμείνει στην κατάργηση των αυτοεκδοτών, τότε οι καθηγητές είναι υποχρεωμένοι να αντιδράσουν με νόμιμο τρόπο και δεν θα υποκύψουν στον θρασύτατο εκβιασμό τέτοιων εκδοτών. Τέλος, για να διασφαλισθούν όλοι οι συγγραφείς ακαδημαϊκών συγγραμμάτων προτείνουμε στο υπουργείο Παιδείας:
– Τη διαμόρφωση των κανόνων της ουσιαστικής αξιολόγησης και πιστοποίησης όλων ανεξαιρέτως των συγγραμμάτων που διατίθενται από το σύστημα «Εύδοξος».
– Ο συγγραφέας να πληρώνεται κατευθείαν από το υπουργείο Παιδείας με βάση το συμβόλαιο που θα έχει υπογράψει με τον εκδότη και να έχει ισότιμο με τον εκδότη δικαίωμα πρόσβασης στον «Εύδοξο» σχετικά με τη διακίνηση του συγγράμματός του.
Με ποιες από τις προτάσεις διαφωνούν οι εκδότες επιστημονικών συγγραμμάτων και η ένωσή τους;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Μ. ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ Καθηγητής ΕΜΠ, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας, ΠΟΣΔΕΠ (Εκ μέρους της Ομάδας Πρωτοβουλίας Συγγραφέων - Αυτοεκδοτών)