Σαγιονάρα, ευρωπαϊκά ομόλογα
H λήξη του οικονομικού έτους της Ιαπωνίας στις 31 Μαρτίου αποτελεί έναν από εκείνους τους εποχικούς παράγοντες που μπορεί να έχουν μεγάλο αντίκτυπο στις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Τα επενδυτικά κεφάλαια, που ενδιαφέρονται να κλείσουν τα βιβλία τους τη συγκεκριμένη ημερομηνία, συνήθως περιορίζουν την έκθεσή τους σε κίνδυνο τόσο εντός Ιαπωνίας όσο και εκτός, ούτως ώστε να επανέλθουν δυναμικά με την έναρξη του νέου οικονομικού έτους τον Απρίλιο. Εντούτοις, φέτος δεν επαναλήφθηκε αυτό το σενάριο. Στη Γηραιά Ηπειρο παρατηρείται έντονη αστάθεια και γι’ αυτή την κατάσταση ευθύνονται ο Χερτ Βίλντερς και η Μαρίν Λεπέν. Οι ευρωπαϊκές ομολογιακές αγορές έχουν προετοιμαστεί ότι θα πάρουν ένα σκληρό μάθημα, όταν οι Ιάπωνες αποφασίσουν να περιορίσουν τον επενδυτικό κίνδυνο. Τι σημαίνει αυτό; Ενας παράγων που συνδέεται με το ευμετάβλητο των αγορών φαίνεται πως είναι ότι αυτοί οι επενδυτές συνειδητοποίησαν πως τα γαλλικά κρατικά ομόλογα δεν είναι απλώς παρόμοια με τα γερμανικά, αλλά έχουν υψηλότερες αποδόσεις. Το ενδιαφέρον για τα δεκαετή ομόλογα γαλλικού Δημοσίου έφθασε στο ανώτατο σημείο, δηλαδή υπήρχε έντονη κινητικότητα τόσο σε όσους στοιχημάτιζαν στην άνοδο των αποδόσεων όσο και σε όσους στοιχημάτιζαν στην πτώση τους. Εν μέρει αυτό δείχνει ότι οι Ιάπωνες επενδυτές θωρακίζονται έναντι της έκθεσής τους σε γαλλικά περιουσιακά στοιχεία. Είναι μια αναμενόμενη η εξέλιξη: στην αρχή αυξάνεις τις τοποθετήσεις σου σε τίτλους του γαλλικού κράτους και μετά εμφανίζεται μια ακροδεξιά υποψήφια για τις προεδρικές εκλογές και παίρνει το προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις. Στη συνέχεια, οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων εκτινάσσονται και αυτό δημιουργεί αυξημένη κινητικότητα σε όσους ενδιαφέρονται να ρευστοποιήσουν. Βέβαια υπάρχει μεγάλη διαφορά με το τι συνέβη την περασμένη χρονιά. Οι αμελητέες αποδόσεις και η εξασθένηση του γιεν έστρεψαν το ενδιαφέρον σε ξένους τίτλους. Ηταν μια τάση που ξεκίνησε μετά την κρίση. Οι Ιάπωνες επενδυτές σχεδόν τριπλασίασαν τις τοποθετήσεις τους σε γαλλικά ομόλογα – ήταν οι δεύτερες υψηλότερες τοποθετήσεις σε μη ιαπωνικούς τίτλους μετά τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Επιπροσθέτως, οι Ιάπωνες εισήλθαν και σε άλλες ισχυρές ομολογιακές αγορές της Ευρώπης, όπως η ολλανδική, πιστεύοντας πως κάνουν μια ασφαλή εναλλακτική επιλογή πέραν των γερμανικών τίτλων και με επιπλέον σπρεντ. Ολα πήγαιναν καλά, έως ότου έγινε το δημοψήφισμα στη Βρετανία και ακολούθως οι συνθήκες επιδεινώθηκαν με την εκλογή Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Η άποψη της Ιαπωνίας ότι η Ευρώπη προσφέρει σταθερότητα ανατράπηκε. Οι αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές της Ιαπωνίας έχουν καταστήσει σαφές ότι θα διερευνήσουν περιφερειακές τράπεζες που έχουν επωμιστεί απώλειες από τις επενδύσεις τους σε ομόλογα ξένων κρατών. Στην εγχώρια αγορά, η Τράπεζα της Ιαπωνίας έχει θέσει στόχο τις αποδόσεις. Αυτό σημαίνει πως θα αναλάβει δράση για να διασφαλίσει ότι οι αποδόσεις των ιαπωνικών ομολόγων δεν θα ανέλθουν, για παράδειγμα, πέραν του 0% στους τίτλους δεκαετούς διάρκειας. Αυτή η πρωτοβουλία εντάσσεται στην επίσημη πολιτική να δίνονται ισχυρά κίνητρα στις ασφαλιστικές εταιρείες, στα συνταξιοδοτικά ταμεία και στις τράπεζες να κάνουν επενδύσεις εντός συνόρων. Τουλάχιστον δεν θα υποχρεώνονται να επωμιστούν ζημίες από εξελίξεις στο εξωτερικό. Εξ ου και ξεκίνησε η φυγή κεφαλαίων από ξένους τίτλους. Την περασμένη εβδομάδα, τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών της Ιαπωνίας έδειξαν ότι οι Ιάπωνες επενδυτές ελάττωσαν το τελευταίο τρίμηνο τις τοποθετήσεις τους σε γαλλικά ομόλογα. Αυτό παρατηρείται για πρώτη φορά μετά την κλιμάκωση της δημοσιονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη. Αξίζει να σημειωθεί πως στις αρχές της χρονιάς οι Ιάπωνες επενδυτές είχαν μερίδιο 13% στη γαλλική ομολογιακή αγορά. Πάντως, αν και συνεχίζεται η μαζική πώληση τίτλων εκ μέρους τους, χρειάζεται καιρός για να μηδενιστεί η εκεί έκθεσή τους.
Οι Ιάπωνες επενδυτές ελάττωσαν το τελευταίο τρίμηνο τις τοποθετήσεις τους σε γαλλικά ομόλογα.