Το κτίριο της Παλαιάς Βουλής και η τύχη του Μουσείου
Διάβασα στην «Καθημερινή» (3 Μαρτίου 2017) ότι η Βουλή διεκδικεί το κτίριο της Παλαιάς Βουλής, όπου στεγάζεται σήμερα, ύστερα από παραχώρηση, με απόφαση του Ελευθερίου Βενιζέλου, το Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο της Ελλάδας.
Και, βέβαια, ο προφανής λόγος της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας δεν είναι άλλος από την επιθυμία της Βουλής να μεταφέρει εκεί διάφορες υπηρεσίες της που σήμερα στεγάζονται σε κτίρια στα οποία καταβάλλονται υψηλά ενοίκια, διότι σε αντίθετη περίπτωση η Βουλή δεν έχει ανάγκη άλλων χώρων. Ομως, διαισθάνομαι ότι κανείς από το προεδρείο της Βουλής δεν έχει επισκεφθεί τα εκθέματα τα οποία κοσμούν το μουσείο αυτό, το οποίο και περιλαμβάνει όλο τον αφάνταστο πλούτο ενθυμίων και ευρημάτων από τον επαναστατικό αγώνα του 1821. Δεν έχω αντίρρηση το κτίριο αυτό να περιέλθει στη Βουλή. Πριν γίνει αυτό, όμως, θα πρέπει να υλοποιηθούν οι ακόλουθες προϋποθέσεις: Πού θα στεγαστεί το μουσείο ώστε να ικανοποιούνται πλήρως οι εκθεσιακές του ανάγκες;
Μια λύση θα ήταν το κτίριο του παλαιού Πρωτοδικείου στην οδό Σταδίου. Φοβάμαι, όμως, ότι το κτίριο αυτό δεν ικανοποιεί κανένα κριτήριο ασφαλείας και μπορεί εύκολα να γίνει στόχος των αναρχοαντιεξουσιαστών «μπαχαλάκηδων», οι οποίοι βεβήλωσαν δύο φορές τον ανδριάντα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που βρίσκεται και αυτός στην οδό Σταδίου. Είναι βέβαιο, επομένως, ότι δεν θα έχουν κανέναν ενδοιασμό να καταστρέψουν ιερά κειμήλια του ιστορικού αγώνα του τόπου μας και, γι’ αυτόν τον λόγο, το οίκημα αυτό πρέπει να αποκλεισθεί. Αλλη λύση θα μπορούσε να είναι η παραχώρηση –κατά πλήρη χρήση– τμήματος του Μεγάρου Μουσικής, το οποίο, μετά την αλόγιστη επέκτασή του, έχει σήμερα πλήθος αχρησιμοποίητων χώρων.
Τρίτη λύση, να παραχωρηθεί κατά χρήση από τον σημερινό ιδιοκτήτη (αγνοώ ποιος είναι σήμερα) το νεοκλασικό κτίριο ασύγκριτης ομορφιάς, όπου παλαιότερα στεγαζόταν η διοίκηση της Αγροτικής Τράπεζας, επί της οδού Πανεπιστημίου απέναντι από την Ακαδημία Αθηνών, το οποίο παραμένει κλειστό και προφανώς καταρρέει. Επίσης, άλλο ένα νεοκλασικό κτίριο επί της Πανεπιστημίου, απέναντι από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο έχει διατηρήσει την παλιά του πρόσοψη ενώ έχει αυξηθεί με εσοχές σε αρκετούς ορόφους, παραμένει και αυτό κλειστό και ανεκμετάλλευτο εδώ και πολλά χρόνια. Ανέφερα χαρακτηριστικά μερικά από τα κτίρια τα οποία κοσμούν την Αθήνα και παραμένουν σήμερα ανεκμετάλλευτα.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή εκπλήρωση του σκοπού που αποβλέπει η Βουλή θα πρέπει να είναι η ανάληψη πρωτοβουλίας από τον πρόεδρο της Βουλής ώστε να εξευρεθούν στο Εθνολογικό Ιστορικό Μουσείο οι σχετικές πιστώσεις, ώστε το παραχωρούμενο κτίριο να πληροί τις προϋποθέσεις της υψηλής αποστολής του.
Επί τη ευκαιρία θα ήθελα να σημειώσω ότι, εξ όσων γνωρίζω, τρία τεράστια κτίρια τα οποία ανακατασκευάστηκαν και εκμοντερνίστηκαν, προοριζόμενα για να στεγάσουν υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες, παραμένουν σήμερα κλειστά και καταρρέουν.
Η ανακατασκευή του κτιρίου του παλιού εργοστασίου «Κεράνη» –για το οποίο διατέθηκαν εκατομ- μύρια ευρώ προκειμένου σε αυτό να στεγαστούν εκεί τα Δικαστήρια του Πειραιά τα οποία σήμερα στεγάζονται σε κτίρια με απαράδεκτες συνθήκες– δεν ολοκληρώθηκε ποτέ διότι αρνήθηκαν οι δικηγόροι του Πειραιά. Το παλαιό κτίριο επί της λεωφόρου Κηφισίας στο Μαρούσι, το οποίο ανεγέρθηκε για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων και το οποίο προοριζόταν να στεγάσει όλες τις υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ για τον σκοπό αυτό, λόγω άρνησης των υπαλλήλων να μεταβούν στο Μαρούσι και να εγκαταλείψουν την οδό Αριστοτέλους.
Ο ίδιος ακριβώς λόγος, άλλωστε, ήταν που εμπόδισε να μεταφερθεί το υπουργείο Απασχόλησης σε τεράστιο κτίριο, το οποίο ανεγέρθη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο ολυμπιακό χωριό. Αρκεί, βέβαια, να σημειωθεί ότι και τα τρία αυτά κολοσσιαία κτίρια, παραμένοντας κλειστά, υφίστανται τη μοιραία φθορά των χρόνων. Ως πολίτης λυπάμαι για όλα αυτά, δεν ελπίζω όμως ότι η επιστολή αυτή θα ευαισθητοποιήσει τους αρμόδιους ώστε να δοθεί κάποια λύση. ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ Πρώην υπουργός