Στρεβλή εικόνα για πρόσφυγες
Περίπου έξι στους δέκα πολίτες εκτιμούν ότι στη χώρα μας βρίσκονται αυτή τη στιγμή πάνω από 100.000 πρόσφυγες, με τους μισούς να ανεβάζουν τον αριθμό σε πάνω από 200.000. Κι όμως, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα μας δεν ξεπερνούν τις 62.000. Το στοιχείο αυτό αποκαλύπτει τόσο την αδυναμία Αρχών και ΜΜΕ να μεταδώσουν τα πραγματικά δεδομένα όσο και τη διόγκωση της αμφισβήτησης σχετικά με τις επίσημες ενημερώσεις. Πάντως, οι πολίτες που πιστεύουν ότι ο αριθμός των προσφύγων είναι μεγαλύτερος από τον πραγματικό διατηρούν και την πιο αρνητική στάση στα θέματα της ένταξής τους στην ελληνική κοινωνία.
Τα στοιχεία προκύπτουν από την έρευνα κοινής γνώμης που πραγματοποίησε η εταιρεία δημοσκοπήσεων AboutPeople για λογαριασμό του Vouliwatch, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού. Ωστόσο, οι πολίτες εμφανίζονται πολύ πιο δεκτικοί στη φοίτηση παιδιών προσφύγων στα σχολεία, λαμβάνοντας αποστάσεις από τους κατά τόπους συλλόγους γονέων. Ειδικότερα, το 72,8% απαντά πως τα σχολεία πρέπει να παραχωρούνται στα προσφυγόπουλα για να κάνουν μάθημα, ενώ για το 60,1% είναι αυτονόητο ότι τα παιδιά που τελικά θα μείνουν στην Ελλάδα θα πρέπει να κάνουν μάθημα στις ίδιες τάξεις με τα υπόλοιπα. Το 55,7% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι οι πρόσφυγες που πρόκειται να παραμείνουν μεγαλύτερο διάστημα στην Ελλάδα θα πρέπει να μετεγκατασταθούν σε διαμερί- σματα, ωστόσο ένα 35,5% θεωρεί ότι πρέπει να παραμείνουν στους καταυλισμούς. Το 60,4% μάλλον δεν θα είχε πρόβλημα εάν στην πολυκατοικία του έμεναν οικογένειες προσφύγων. Σε γενικές γραμμές, το 1/3 της κοινωνίας παραμένει επιφυλακτικό στο ζήτημα της ένταξης των προσφύγων, με τις γυναίκες να εμφανίζονται πιο ανεκτικές από τους άνδρες.
Σχολιάζοντας την έρευνα, ο επίκουρος καθηγητής Νομικής του ΑΠΘ, πρώην βοηθός Συνη- γόρου του Πολίτη υπεύθυνος Τομέα Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και πρώην γενικός γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής, Ανδρέας Τάκης, αναφέρει: «Το πρώτο αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα είναι ότι οι Ελληνες πολίτες αρχίζουν να έχουν μια ρεαλιστική εικόνα της πραγματικότητας των προσφύγων και ιδίως του τι σημαίνει να ζουν κοντά μας. Μέσα στις πόλεις μας και όχι στην απομόνωση των στρατοπέδων. Σε μαζικό βαθμό είναι υπέρ της συμβίωσης μαζί τους ως κάτι που δεν δημιουργεί προβλήματα και δεν ενέχει κινδύνους, αλλά αντίθετα σε ορισμένο βαθμό είναι επιβεβλημένο, δεδομένης της αναξιοπρέπειας της διαβίωσης στα camps. Δεν μπορεί ωστόσο κανείς να παραβλέψει ότι οι επιφυλακτικές στάσεις, μολονότι σοβαρά μειοψηφικές, της τάξης του 25%-35%, είναι ανησυχητικά ισχυρές και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να λυθεί με κυνήγι του ρατσιστικού λόγου αλλά με εντατικοποίηση της συμβίωσης για να διαλυθούν και οι τελευταίες επιφυλάξεις».
Σημειώνεται, τέλος, ότι στη συντριπτική πλειονότητά τους οι πολίτες κρίνουν μάλλον αρνητικά το έργο της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και των ΜΚΟ στη διαχείριση του προσφυγικού.
Οσοι πιστεύουν ότι ο αριθμός τους είναι μεγαλύτερος από τον πραγματικό είναι πιο αρνητικοί ως προς τα θέματα ένταξης.