Τεμένη, Ισραηλίτες και παραδρομές

Οταν διάβασα πως οι βουλευτές της Ν.Δ. ψήφισαν «παρών» στην τροπολογία που έδινε ιθαγένεια στους κατιόντες όσων Ελλήνων Ισραηλιτών την είχαν χάσει στη διάρκεια της Κατοχής, τρόμαξα. Τρόμαξα, διότι δεν πίστευα ότι υπάρχει ακόμη τέτοιο ζήτημα. Τρόμαξα, διότι δεν μπορούσα να καταλάβω ποιες υπόγειες διεργασίες οδήγησαν τον πολιτικό πυλώνα του ευρωπαϊκού προσανατολισμού στη χώρα μας, τη Ν.Δ., να κρατήσει στάση ουδετερότητας σε ένα θέμα που έχει σημαδέψει καίρια τον πολιτισμό της σύγχρονης Ευρώπης. Τρόμαξα, διότι θυμήθηκα ότι προ καιρού ο κ. Μητσοτάκης είχε τιμήσει με ειλικρίνεια το Ολοκαύτωμα και οι βουλευτές του κόμματός του είχαν υπερψηφίσει την ίδρυση μουσουλμανικού τεμένους στον Κεραμεικό. Μετά διάβασα την ανακοίνωση ότι το «παρών» ειπώθηκε εκ παραδρομής και για να είμαι ειλικρινής τρόμαξα ακόμη περισσότερο. Κατ’ αρχάς, το ζήτημα του τεμένους. Με τόσους μουσουλμάνους στην Αθήνα και βέβαια πρέπει να λειτουργεί ένας χώρος λατρείας. Είναι καλύτερα να γιορτάζουν το Ραμαζάνι τους στο τέμενος, παρά να συγκεντρώνονται στα Προπύλαια όπως είχε γίνει προ ετών. Και πάντα σκέφτομαι τι θα γινόταν αν, κάθε χρόνο, στους δρόμους του Πειραιά παρήλαυναν χριστιανοί ζηλωτές για να ματώνουν τις πλάτες τους με μαστίγια όπως κάνουν τώρα διάφοροι πιστοί του Αλλάχ. Τι θα λεγόταν και τι θα γραφόταν για το μαύρο σκοτάδι της θρησκείας και άλλα συναφή. Ομως οι μουσουλμάνοι εντάσσονται στη λατρεία του «διαφορετικού», το ιερό τοτέμ της προοδευτικής μας κοινωνίας. Και ως τοτέμ που είναι δεν δέχεται προϋποθέσεις. Tο τέμενος, αντιθέτως, χρειάζεται προϋποθέσεις. Πρώτον, να κλείσουν όλα τα παράνομα τεμένη που λειτουργούν στις πολυκατοικίες του κέντρου. Και δεύτερον, να ελέγχεται η λειτουργία του για ισλαμική προπαγάνδα. Δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι ισλαμιστές. Ομως το Ισλάμ στρατολογεί στις μουσουλμανικές κοινότητες. Μετά την υπόθεση Σώρρα και το άσυλο που παρείχε στη φρενοβλάβεια τόσων συμπολιτών μας, τίποτε δεν είναι εξασφαλισμένο στην περίπου πολιτεία μας.

Με την Αννα Φρανκ δακρύζουμε, όμως όταν βρεθούμε μπροστά στις Ελληνίδες Αννα Φρανκ κουμπωνόμαστε.

Και τώρα ας έλθουμε στους Ισραηλίτες συμπολίτες μας. Τους Ισραηλίτες και όχι «Ισραηλινούς» όπως τους αποκάλεσε ο κ. Μηταφίδης στον διάλογό του με τον κ. Κεφαλογιάννη στη Βουλή – ούτε αυτό πια! Σε όλους αυτούς που έχασαν την ιθαγένειά τους στην Kατοχή. Στην περίπτωση του πολυδιαφημισμένου τεμένους δεν υπήρχε ζήτημα παραδρομής. Η δικαίωση όμως των Ισραηλιτών, έστω η ηθική, πέρασε ως τροπολογία σε κάτι άσχετο. Γιατί; Το κράτος του Ισραήλ το έχουμε δαιμονοποιήσει και εκεί στηρίζεται ο πολιτικός αντισημιτισμός που υποκατέστησε τον παραδοσιακό θρησκευτικό. Με την Αννα Φρανκ δακρύζουμε, όμως όταν βρεθούμε μπροστά στις Ελληνίδες Αννα Φρανκ κουμπωνόμαστε. Η Aριστερά, κατ’ εξοχήν αντισημιτική δύναμη, πήγε να περάσει τη δικαίωση κάτω από το τραπέζι και η Ν.Δ. εκ παραδρομής ψήφισε λάθος. Ωραία πράγματα. Αφησαν τη συνέπεια στους νεοναζί, που, εννοείται, καταψήφισαν.