Ο εύθραυστος χαρακτήρας της δημοκρατίας
«Μπροστά στην απειλή μιας εθνικιστικής, ξενόφοβης Δεξιάς σε αρκετές χώρες της Βόρειας και Ανατολικής Ευρώπης, αλλά και μπροστά στη γενικότερη ανάδυση ενός επιθετικού νεοσυντηρητισμού, η επιστροφή στο ζήτημα των σταλινικών δεινών ή στις εμπειρίες της σοσιαλιστικής τρομοκρατίας μοιάζει –λένε πολλοί– εκτός τόπου αναβίωση και εμμονή. Αυτή τουλάχιστον η αντίληψη κυριαρχεί στη διανόηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς και στους χώρους που αναγνωρίζονται στον αντιφασισμό, όχι όμως και σε κάποιον αντιολοκληρωτισμό [...] οι αδυναμίες που μπορεί να εντοπίσει κανείς στις επιμέρους στοχαστικές ερμηνείες του ολοκληρωτισμού δεν αναιρούν τη σημασία που έχει η αντιολοκληρωτική μαρτυρία για την αυτοσυνείδηση των συγχρόνων και για την πρακτική πολιτική μας παιδεία. Αντίθετα, η κατανόηση του εύθραυστου χαρακτήρα της δημοκρατίας και η υπενθύμιση των μεγάλων πολιτικών και ανθρώπινων καταστροφών στην εξέλιξη της ανθρωπότητας συνιστούν προϋπόθεση κάθε στοχασμού για την ελευθερία και τους όρους της δίκαιης κοινωνίας».
Η εκλογή ΣΥΡΙΖΑ, το δραματικό καλοκαίρι του 2015 με το αλήστου μνήμης δημοψήφισμα, η «επιστροφή της πολιτικής ως ένα συμπαθές διφορούμενο» – φράση που «στοιχειώνει τις δημόσιες συζητήσεις των τελευταίων χρόνων», ό,τι έδωσε την ευκαιρία στον Αλέξη Τσίπρα να γίνει πρωθυπουργός, οι ηθικοί αφορισμοί ως πολεμικό εργαλείο και η απόλαυση της δαιμονολογίας ως πολιτική κριτική, «η έλλειψη αρετής που μεταφράζεται απλώς ως αθλιότητα μιας πρόθεσης και όχι ως προβληματική κατασκευή ενός θεσμού», η σχέση της λογοτεχνίας με τις πολιτικές ιδέες, ο «εθνορομαντισμός της κρίσης» αλλά και ο τρόπος που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή Αριστερά την απειλή του ισλαμικού φονταμενταλισμού... δίνουν σε τίτλους μια ιδέα για το περιεχόμενο του βιβλίου.
Και πάμε από κει που ξεκινήσαμε: Διαβάστε το!
Η εκλογή ΣΥΡΙΖΑ, ο «εθνορομαντισμός της κρίσης» και ο τρόπος που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή Αριστερά τον ισλαμικό φονταμενταλισμό.