Προτείνουν κατάργηση της διαγωγής στα σχολεία
28 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
Ενα σχολείο εγκλωβισμένο στις αριστερές ιδεοληψίες αποτυπώνει το κείμενο κοινοβουλευτικής ερώτησης 28 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που ζήτησαν από τον υπουργό Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου την κατάργηση της «διαγωγής κοσμίας» των μαθητών. Οπως παραδέχονται οι 28, «τα τελευταία χρόνια, στην πλειοψηφία των σχολείων έχει καταστεί ανενεργή η διάταξη και δεν επιβάλλεται το αυταρχικό και εκδικητικό αυτό μέτρο στους μαθητές». Αλλά θεωρούν επιβεβλημένη την παρέμβασή τους, αφού «υπάρχουν κάποια ελάχιστα σχολεία, που για να καλύψουν την παιδαγωγική τους ανεπάρκεια ή για να τιμωρήσουν για όλη του τη ζωή έναν απόφοιτο της μη αρεσκείας τους, εφαρμόζουν συχνά την υποβάθμιση της διαγωγής του». Και μάλιστα, χωρίς να ενημερωθεί ο ανήλικος ή οι γονείς του, ώστε να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Ενα σχολείο εγκλωβισμένο στις αριστερές ιδεοληψίες αποτυπώνει το κείμενο κοινοβουλευτικής ερώτησης 28 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που θυμήθηκαν να ζητήσουν από τον υπουργό Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου την κατάργηση της «διαγωγής κοσμίας», δηλαδή το «τσαλάκωμα» της διαγωγής των μαθητών με παραβατική συμπεριφορά.
Ειδικότερα, με βάση το Προεδρικό Διάταγμα 104 του 1979, η διαγωγή ενός μαθητή, όταν παρεκκλίνει «από την προσήκουσα», μπορεί να χαρακτηρισθεί (αντί της «κοσμιωτάτης») «κοσμία» και (ακόμη χειρότερα) «επίμεμπτη». Βεβαίως, το μέτρο έχει παρελθόν πριν από τη μεταπολίτευση και το 1979. Ενδεικτικά, όπως λένε οι βουλευτές, «χρησιμοποιήθηκε για την περιθωριοποίηση μαθητών, πολλές φορές λόγω των ιδεών τους, την πολιτική δράση τους, τη θρησκεία, το χρώμα τους κ.λπ. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος καθώς και νυν βουλευτές έχουν τιμωρηθεί ως μαθητές με τον χαρακτηρισμό της διαγωγής τους ως κοσμίας».
Ωστόσο, όπως παραδέχονται και οι 28, «τα τελευταία χρόνια, στην πλειονότητα των σχολείων έχει καταστεί ανενεργή η διάταξη και δεν επιβάλλεται το αυταρχικό και εκδικητικό αυτό μέτρο στους μαθητές, ούτε σε ιδιαίτερα ακραίες περιπτώσεις». Αλλά, οι 28 θεωρούν επιβεβλημένη την παρέμβασή τους, αφού «υπάρχουν κάποια ελάχιστα σχολεία, δημόσια και ιδιωτικά, που, για να καλύψουν την παιδαγωγική τους ανεπάρκεια ή για να τιμωρήσουν για όλη του τη ζωή έναν απόφοιτο της μη αρεσκείας τους, εφαρμόζουν συχνά την υποβάθμιση της διαγωγής των μαθητών, και χωρίς μάλιστα να έχουν εφαρμόσει πλήρως τις διατάξεις του υπουργείου και τις αποφάσεις του ΣτΕ».
Η φιλοσοφία της ερώτησης αποτυπώνεται με ευκρίνεια όταν αναφέρει πως «δεν είναι τυχαίο ότι τόσο οι οργανώσεις γονέων όσο και των μαθητών δεν έχουν ποτέ –ακόμη και σήμερα– λάβει καμία πληροφόρηση από το υπουργείο για τα δικαιώματα και τις προβλεπόμενες διαδικασίες (ποινές, κανονισμός κ.ά), με αποτέλεσμα οι έφηβοι να είναι ουσιαστικά ανυπεράσπιστοι».
Ωστόσο, η ερώτηση εμφανίζει αναντιστοιχία με σχολική πρακτική και τις εγκυκλίους του υπουργείου ( η εγκύκλιος Γ2/5098 από 18-9-92), καθώς οι 28 τονίζουν ότι «όχι μόνο δεν καλείται ο ανήλικος ή οι γονείς του στη συνεδρίαση του συλλόγου διδασκόντων που ενδέχεται να λάβει μια τέτοια δυσμενή απόφαση, αλλά του απαγορεύεται να υπερασπιστεί τον εαυτό του, κατά παράβαση του Συντάγματος, του Ποινικού Κώδικα και των Συμβάσεων για τα Δικαιώματα του Παιδιού». Οι βουλευτές αναφέρουν ότι «το εκπαιδευτικό σύστημα διαθέτει άλλα εργαλεία να τιμωρήσει τον μαθητή, π.χ. μπορεί να του επιβάλει αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τον περιθωριοποιεί, στιγματίζοντάς τον με τον κακό χαρακτηρισμό της διαγωγής του».
28 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι υπάρχουν ακόμη λίγα σχολεία που εφαρμόζουν «το εκδικητικό αυτό μέτρο».