80 χρόνια πριν...

7-IV-1937

HUBERT PERNOT: (Από συνομιλία του με τον Δ. Σ. Δεβάρη.) Ενας μεγάλος φίλος μας, [...] ευρίσκεται από προχθές εις τας Αθήνας, ο γνωστότατος γλωσσολόγος και ελληνιστής κ. Ουμβέρτος Περνό, καθηγητής της νεοελληνικής εις το Πανεπιστήμιον των Παρισίων. Ο κ. Περνό μ’ εδέχθη χθες το βράδυ εις το σπίτι του μαθητή του κ. Κομν. Πυρομάγλου [...]. -Τι νέα από την Ελλάδα; μου λέγει. - Θα γνωρίσετε, του είπα, κατά την παρούσαν επίσκεψίν σας ένα νέον καθεστώς [δικτατορία 4ης Αυγούστου], που ήλθε να φέρη ό,τι δεν εγνωρίσαμε ποτέ: πειθαρχίαν και τάξιν. Λέτε να το επιτύχη; - Το πιστεύω απολύτως. Με τον Ελληνα μπορείτε να πάτε όπου θέλετε, να κάμετε ό,τι θέλετε. Είναι λαός που όταν του δίδετε το καλό το καταλαβαίνει και το εγκολπούται αμέσως. [...] Ο κ. Περνό ετελείωσε προσφάτως την συνέχισιν και συμπλήρωσιν του έργου του διδασκάλου του [Εμίλ] Λεγκράν επί της Ελληνικής Βιβλιογραφίας, τώρα δε έχει σχεδόν ετοίμους προς έκδοσιν ειδικάς μελέτας διά τα Ευαγγέλια. -Υπάρχουν, μου είπε, πράγματα εις τα Ευαγγέλια που δεν εξηγούνται παρά με την σημερινήν ελληνικήν γλώσσαν. Δεν εννοώ την γραφομένην δημοτικήν, αλλά την γλώσσαν των χωρικών, τας διαλέκτους. Οπως θα ξέρετε βέβαια, υπήρχε και τότε γλωσσικόν ζήτημα. Επί παραδείγματι ο Ευαγγελιστής Μάρκος είναι δημοτικιστής, ενώ ο Λουκάς είναι καθαρευουσιάνος. [...] Ο κ. Περνό πιστεύει ότι οι σπουδασταί της αρχαίας Ελλάδος θα συμπληρώσουν τας γνώσεις των, θα εμβαθύνουν περισσότερον εις το ελληνικόν πνεύμα ερχόμενοι εις επαφήν με την σημερινήν Ελλάδα. [...] - Εκείνο που προσδιορίζει τον άνθρωπον είναι η γη. Λέγομεν ελληνική φυλή, γαλλική φυλή, τι θα πουν αυτά; Σκεφθείτε τι αναμίξεις υπέστη κάθε φυλή. Δεν πιστεύω εις την φυλήν, αλλ’ εις την γην. Ζων κανείς μέσα εις την ελληνικήν φύσιν θα νοιώση καλλίτερα τους Ελληνας, αρχαίους και νεωτέρους. Πολλοί ξένοι ελληνισταί ή άλλοι ασχολούμενοι με τον ελληνικόν πολιτισμόν και την ελληνικήν φιλολογίαν θα ετροποποιούσαν τας ιδέας των αν εγνώριζον την γην εις την οποίαν παρήχθησαν η φιλολογία και ο πολιτισμός αυτός. Πώς θα καταλάβετε τον Πλάτωνα αν δεν γνωρίσετε το αττικόν φως;