Συμφέρον όλων, μια ενωμένη Ευρώπη

― O πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Τραμπ σε δημόσιες δηλώσεις του εκφράστηκε επανειλημμένως άκομψα για τη Γερμανία και αποστασιοποιήθηκε από την παραδοσιακή διατλαντική συμμαχία. Σας ανησυχούν η ρητορική και τα μηνύματα από την Ουάσιγκτον;

― Από την Ουάσιγκτον λαμβάνουμε μηνύματα τα οποία φαίνεται να αμφισβητούν πολλά από αυτά που τις τελευταίες δεκαετίες των διατλαντικών σχέσεων θεωρούσαμε πλέον αυτονόητα. Πόσα από αυτά θα μετουσιωθούν σε μια νέα πολιτική κατεύθυνση, παραμένει σήμερα ακόμα ανοικτό. Υπάρχει, ωστόσο, αρκετή αβεβαιότητα, τόσο στις διμερείς σχέσεις όσο και στα μεγαλύτερα ζητήματα της διεθνούς τάξης. Οι κυβερνήσεις μας θα προσπαθήσουν να τα χειριστούν εποικοδομητικά και ρεαλιστικά. Ηδη, από σήμερα όμως μπορούμε να πούμε, ότι για εμάς απαραίτητη συνέπεια της διαφοροποιημένης πολιτικής συζήτησης στις ΗΠΑ θα πρέπει να αποτελεί η ενίσχυση της Ευρώπης. Για το ίδιο μας το συμφέρον θα πρέπει να επενδύσουμε στην ισχύ της Ε.Ε. Μόνο έτσι η φωνή μας θα συνεχίσει και στο μέλλον να ακούγεται στην Ουάσιγκτον και στον κόσμο. ― Η Ευρώπη βρίσκεται ενώπιον πολλών προκλήσεων, από το Brexit έως τη μεταναστευτική κρίση. Επίκεινται κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις. Μπορείτε παρ’ όλα αυτά να ατενίζετε με αισιοδοξία το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Θα είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τις σκοτεινές δυνάμεις που έχουν απελευθερωθεί;

― Παρά τις αστοχίες και τις δυσκολίες είμαι αισιόδοξος για το μέλλον της Ε.Ε., διότι μία δυνατή και ενωμένη Ευρώπη είναι προς το συμφέρον όλων μας. Αυτή την εποχή παρατηρούμε ένα ξεχωριστό φαινόμενο: κάθε Κυριακή χιλιάδες κόσμου σε πολλά κράτη-μέλη βγαίνουν στον δρόμο διαδηλώνοντας υπέρ μιας ενωμένης Ευρώπης. Ειδικά για τους νεότερους μεταξύ αυτών, η Ευρώπη έχει γίνει από καιρό η «δεύτερη πατρίδα» τους. Νιώθουν, όμως, ταυτόχρονα ότι η ευρωπαϊκή διαδικασία ενοποίησης, το ευρωπαϊκό εγχείρημα, δεν έχει ολοκληρωθεί, δεν είναι αυτονόητο και δεν είναι μη αναστρέψιμο. Αντιθέτως, αποτελεί καθήκον για κάθε γενιά. Καθοριστικό θα είναι να αναλάβουν όλα τα κράτη-μέλη μαζί την ευθύνη για το μέλλον της ευρωπαϊκής ιδέας και για την πραγματικότητα της Ε.Ε. Θα πρέπει αυτό να το αντιληφθούμε και βάσει αυτού να ξεκινήσουμε μια συζήτηση με τους πολίτες των χωρών μας. Παραμένει, όμως, καθήκον της πολιτικής να εξηγήσει τους μηχανισμούς και την κατανομή εξουσίας, όπως π.χ. την επιρροή που έχουν τα κράτη-μέλη σε αποφάσεις της Ε.Ε. Γιατί η επιρροή του κάθε κράτουςμέλους δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο περιορισμένη, όσο υπονοείται μερικές φορές.

Για εμάς, απαραίτητη συνέπεια της διαφοροποιημένης πολιτικής συζήτησης στις ΗΠΑ θα πρέπει να αποτελεί η ενίσχυση της Ευρώπης.