10 ερωτήσεις - απαντήσεις για τον νέο εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών
Αντιδράσεις πανταχόθεν προκάλεσε το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων που κατατέθηκε τη Δευτέρα στη Βουλή. Τράπεζες, επιχειρηματίες, νομικοί και βεβαίως και τα κόμματα της αντιπολίτευσης διατυπώνουν από έντονες διαφωνίες έως επιφυλάξεις κυρίως για την αποτελεσματικότητα του νομοσχεδίου. Στους δυσαρεστημένους, εάν και όταν εφαρμοσθεί ο νόμος, αναμένονται ακόμα δύο τουλάχιστον κατηγορίες: οι υπάλληλοι των εφοριών και των ασφαλιστικών ταμείων και των δικαστηρίων. Ο λόγος; Η δυνατότητα υπαγωγής στον μηχανισμό πολλών ειδών οφειλών, ακόμη και από προσωπικά δάνεια, καθώς και το γεγονός ότι παρέμεινε η πρόβλεψη για δικαστική επικύρωση της σύμβασης αναδιάρθρωσης, ενώ εκτιμάται ότι η διαδικασία δεν θα είναι ούτε εξωδικαστική ούτε σύντομη. Σήμερα στην «Κ» θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε μέσα από δέκα συνολικά απαντήσεις ισάριθμων ερωτήσεων τις άγνωστες πτυχές του νομοσχεδίου, που μπορεί να αποτελέσουν ακόμη και «παγίδες» για οφειλέτες και πιστωτές. 1. Μέχρι πότε πρέπει να έχουν γεννηθεί οι οφειλές για να υπαχθούν στον εξωδικαστικό μηχανισμό;
– Εως τις 31 Δεκεμβρίου 2016. Πάντως, αντικείμενο ρύθμισης μπορούν να αποτελέσουν όλες οι χρηματικές οφειλές της επιχείρησης, ακόμη και αυτές που τελούν υπό αναβλητική αίρεση ή προθεσμία, αρκεί η γενεσιουργός τους αιτία να ανάγεται σε χρόνο μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου 2016. 2. Μπορεί κάποιος που έχει υποβάλει αίτηση στον Πτωχευτικό Κώδικα ή στην έκτακτη διαδικασία ρύθμισης υποχρεώσεων εμπόρων βάσει του νόμου 4307/2014 (νόμος Δένδια) να κάνει αίτηση για τον εξωδικαστικό;
– Ναι, υπό την προϋπόθεση ότι πριν υποβάλει την αίτηση για τον εξωδικαστικό έχει εγκαίρως παραιτηθεί από τις προηγούμενες διαδικασίες. 3. Ισχύει πράγματι ότι οι μικροί πι- στωτές με απαιτήσεις ο καθένας έως 2 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχούν σε ποσοστό έως 1,5 επί των συνολικών απαιτήσεων, δεν συμμετέχουν και δεν δεσμεύονται από τη συμφωνία αναδιάρθρωσης, δηλαδή μπορούν να διεκδικήσουν όλα τα χρήματα που τους οφείλονται;
– Ναι, υπό προϋποθέσεις. Το νομοσχέδιο αναφέρει ότι οι απαιτήσεις των μικρών πιστωτών δεν πρέπει επίσης να υπερβαίνουν αθροιστικά τα 20 εκατ. ευρώ και ποσοστό 15% του συνολικού χρέους του οφειλέτη. Για παράδειγμα, εάν σε σύνολο απαιτήσεων 1.000.000 ευρώ υπάρχουν 15 πιστωτές με απαίτηση ο καθένας ποσού 10.000 ευρώ (δηλαδή ποσοστού 1% ο καθένας και συνολικού ποσοστού 15%) και άλλοι 10 πιστωτές με απαίτηση ο καθένας 12.000 ευρώ (δηλαδή ποσοστού 1,2% ο καθένας και συνολικού ποσοστού 12%), στη διαδικασία του εξωδικαστικού αυτοί που δεν θα συμμετάσχουν θα είναι μόνο οι πρώτοι. Οι δεύτεροι θα συμμετέχουν κανονικά διότι το αθροιστικό κριτήριο του 15% θα έχει ήδη καλυφθεί από την πρώτη κατηγορία πιστωτών.
4. Ο οφειλέτης έχει δεύτερη ευκαιρία σε περίπτωση αποτυχίας του εξωδικαστικού μηχανισμού;
– Σε περίπτωση που η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές δεν οδηγήσει σε συμφωνία και ο συντονιστής συντάξει πρακτικό αποτυχίας, ο οφειλέτης δεν έχει δικαίωμα να υποβάλει εκ νέου αίτηση. Εάν ωστόσο είναι το δικαστήριο αυτό που θα απορρίψει τη συμφωνία αναδιάρθρωσης, τότε ο οφειλέτης έχει δικαίωμα να ασκήσει έφεση. 5. Ποια είδη ρυθμίσεων μπορεί να περιλαμβάνει η συμφωνία αναδιάρθρωσης;
– Ενδεικτικά την επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής των δανείων, εξόφληση σε περισσότερες δόσεις, μείωση επιτοκίου, εξάρτηση καταβολής τόκων από το ύψος των κερδών της επιχείρησης, διαγραφή μέρους των απαιτήσεων, κεφαλαιοποίηση απαιτήσεων με έκδοση μετοχών ή εταιρικών μεριδίων, απονομή περιόδου χάριτος στον οφειλέτη, εκποίηση επί μέρους περιουσιακών του στοιχείων σε πιστωτή ή τρίτο πρόσωπο. Επίσης, ο πιστωτής μπορεί να εγγράψει υποθήκη, προσημείωση υποθήκης ή ειδικό προνόμιο σε περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη και των συνοφειλετών του. Μετά τη σύναψη αναδιάρθρωσης οφειλών και εφόσον αυτή εξυπηρετείται, απαγορεύεται η εγγραφή νέου βάρους σε περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη ή των συνοφειλετών για εξασφάλιση των ρυθμισμένων με τη σύμβαση απαιτήσεων.
Τράπεζες, επιχειρηματίες, νομικοί και τα κόμματα της αντιπολίτευσης αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα του νομοσχεδίου.