Πάνω από 4 χρόνια για να ολοκληρωθεί μια ιδιωτικοποίηση
Εκτός κάθε λογικής κινείται πλέον ο μέσος χρόνος ολοκλήρωσης μιας αποκρατικοποίησης, στη χώρα μας, από την προκήρυξη του διαγωνισμού έως το κλείσιμο της συναλλαγής. Συγκεκριμένα, υπερβαίνει τα τέσσερα χρόνια και σε περιπτώσεις, όπως η πρώην έκταση του αεροδρομίου του Ελληνικού, ακόμα και τα πέντε χρόνια. Αποτέλεσμα είναι να καθυστερούν ακόμα περισσότερο οι επενδύσεις σε υποδομές και υπηρεσίες στα συγκεκριμένα έργα και να υπονομεύεται το ενδιαφέρον των δυνητικών επενδυτών για μελλοντικά projects. To Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου στα έξι χρόνια λειτουργίας του κατάφερε να αξιοποιήσει μικρό μόνον μέρος από τα περιουσιακά του στοιχεία, είτε λόγω αντιδράσεων και γραφειοκρατίας είτε λόγω απουσίας πολιτικής βούλησης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα; Περιφερειακά αεροδρόμια
Η παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην Fraport Greece ολοκληρώθηκε αυτή την εβδομάδα με την καταβολή του εφάπαξ τιμήματος του 1,234 δισ. ευρώ στο ΤΑΙΠΕΔ. Ομως για να γίνει αυτό χρειάστηκαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια από την προκήρυξη του σχετικού διεθνούς διαγωνισμού, την 1η Απριλίου του 2013 και περισσότερα από δύο χρόνια από την ανακήρυξη του προτιμητέου επενδυτή, στις 25 Νοεμβρίου του 2014. Οπως άλλωστε απαιτήθηκε και η μετατροπή της παραχώρησης σε μνημονιακή υποχρέωση –κατόπιν πρωτοβουλίας των δανειστών– για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση. Χρόνοι και πιέσεις που δοκίμασαν την υπομονή και τις αντοχές του επενδυτή, των τοπικών κοινωνιών, αλλά και των εργαζομένων. Συνολικά, το ποσό των επενδύσεων, μαζί με τα 400 εκατ. ευρώ για τις υποδομές στην αρχική φάση και το εφάπαξ τίμημα του 1,234 δισ. αλλά και τις ετήσιες καταβολές ενοικίων και άλλων ανταλλαγμάτων, υπολογίζεται πως θα βάλει στα δημόσια ταμεία κατά την επόμενη 40ετία 10 δισ. ευρώ.
Ο διαγωνισμός για την παραχώρηση της Κασσιόπης στην Κέρκυρα προκηρύχθηκε στις 6 Μαρτίου του 2012 και ολοκληρώθηκε με την NCH Capital να καταβάλει το τίμημα και να παραλαμβάνει την έκταση την Πέμπτη, 29 Δεκεμβρίου του 2016. Τέσσερα χρόνια και οκτώ μήνες μέχρι την ολοκλήρωσή της, μέσα στα οποία άλλαξε έξι φορές η ελληνική κυβέρνηση και «πέρασαν» πέντε διαφορετικοί πρωθυπουργοί, εάν συνυπολογίσει κανείς και τους υπηρεσιακούς. Το συνολικό τίμημα ανέρχεται σε 23 εκατ. ευρώ, ενώ άνω των 75 εκατ. προβλέπεται να δαπανηθούν στην ανάπτυξή του. ΟΛΠ
Την Τετάρτη 10 Αυγούστου του 2016 πέρασε στον έλεγχο της Cosco το 51% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΠ έναντι 280,5 εκατ. ευρώ σε μια διαδικασία που κράτησε περισσότερα από τέσσερα χρόνια, δεδομένου πως καθυστερήσεις που σχετίζονταν με αντιδράσεις φορέων και συνδικαλιστών ανέβαλαν την επίσημη πρόσκληση εκδήλωσης έως τις 5 Μαρτίου του 2014. Η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, όμως, δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως. Αυτό θα γίνει με τη μεταβίβαση άλλου 16% του μετοχικού κεφαλαίου μετά το πέρας υποχρεωτικών επενδύσεων τα επόμενα χρόνια, ανεβάζοντας το συνολικό τίμημα για το 67% του ΟΛΠ στα 368,5 εκατ.
Για την ολοκλήρωση των διαγωνισμών για αεροδρόμα, Κασσιόπη και ΟΛΠ χρειάστηκε περισσότερο από μία τετραετία.
Καλύτερους χρόνους πέτυχε ο Αστέρας Βουλιαγμένης, πιθανότατα λόγω της διεξαγωγής του διαγωνισμού κατά κύριο λόγο από την Εθνική Τράπεζα. Η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την Αστήρ Παλλάς Βουλιαγμένης έγινε στις 16 Ιανουαρίου του 2013. Επειτα από περιπέτειες σχεδόν τεσσάρων ετών, στις 27 Οκτωβρίου του 2016, η Jermyn Street Real Estate Fund IV LP και η Apollo Investment αγόρασαν τελικά το ξενοδοχείο. Η συνολική αξία της επένδυσης, συνυπολογιζομένου του σχεδίου ανάπτυξης, αναμένεται να ξεπεράσει τα 630 εκατομμύρια.
Στον διαγωνισμό για τον ΟΛΘ, που ακόμα εξελίσσεται με την αναμονή υποβολής βελτιωμένων δεσμευτικών προσφορών, η πρόσκληση για την εκδήλωση ενδιαφέροντος έγινε στις 14 Απριλίου του 2014. Πηγές σε άμεση επαφή με τη διαδικασία εκτιμούν πως στην καλύτερη των περιπτώσεων όποιος επενδυτής ανακηρυχθεί προτιμητέος δεν θα μπορέσει να αναλάβει τον ΟΛΘ πριν από τον Οκτώβριο του 2017. Τριάμισι δηλαδή χρόνια μετά την επίσημη έναρξη του διαγωνισμού και επτά χρόνια αναμονής στη συμπρωτεύουσα, που διψά για επενδύσεις στο λιμάνι της, από την προηγούμενη απόπειρα ιδιωτικοποίησής του το 2009.
Οι παραπάνω χρόνοι για την αξιοποίηση κρίσιμων και μη περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού Δημοσίου δεν επιτρέπουν απολύτως καμία αισιοδοξία για το κατά πόσο η χώρα θα μπορέσει να επιτύχει, τελικώς, τις ταχύτητες που απαιτούνται για την οικονομική της ανάταξη.