Μια γεμάτη, ήσυχη ζωή 117 χρόνων
Μετά τα 110α γενέθλιά της, η Εμα Μοράνο, που «έφυγε» προ ημερών, γινόταν κάθε μέρα όλο και πιο διάσημη
Η Εμα Μοράνο ήταν 102 ετών όταν βγήκε για τελευταία φορά από το διαμέρισμά της. Την παγκόσμια φήμη της, όμως, την απέκτησε αργότερα, αφού συμπλήρωσε το 110ο έτος. Πέρυσι, η Εμα Μοράνο τιμήθηκε ως ο πιο ηλικιωμένος άνθρωπος στον κόσμο, με τη δήμαρχο της κωμόπολης Βερμπάνια, κοντά στη λίμνη Ματζόρε, να την ευχαριστεί δημόσια για τη διαφήμιση.
Η Εμα Μοράνο πέθανε στον ύπνο της στις 15 Απριλίου σε ηλικία 117 ετών και 136 ημερών. Στον επικήδειο, που εκφώνησε ο 91χρονος ιερέας της Βερμπάνια, πατήρ Τζουζέπε Μασερόνι, χαρακτήρισε την απλότητά της μνημειώδη, αναφέροντας ότι όλα της τα υπάρχοντα χωρούσαν άνετα στο μικροσκοπικό
Φρόντιζε συνεχώς τον εαυτό της, με τακτικές επισκέψεις στο κομμωτήριο. Πάντα επιθυμούσε να είναι καλά ντυμένη, έτσι ώστε να κάνει καλή εντύπωση στους επισκέπτες της.
διαμέρισμα που της ενοικίαζε η εκκλησία τα τελευταία 27 χρόνια.
Ο πατέρας της, Τζιοβάνι, εργαζόταν σε χυτήριο της γειτονικής Βιλαντόσολα, προτού χάσει την όρασή του. Τον βιοπορισμό της οικογένεια ανέλαβε η μητέρα της Εμα, κατασκευάζοντας παντόφλες στο σπίτι της.
«Στα νιάτα μου, δραπετεύαμε με τις αδελφές μου από το σπίτι για να πάμε σε χορευτικά κέντρα. Η μητέρα μας μάς αναζητούσε, κρα- τώντας βέργα από σημύδα», θυμόταν σε συνέντευξη του 2015.
Τα αίτια της μακροβιότητάς της αποτέλεσαν αντικείμενο μεγάλου ενδιαφέροντος και αποδόθηκαν εναλλάξ στο ήπιο κλίμα του Πιεμόντε, στη συνήθειά της να τρώει τρία ωμά αυγά κάθε ημέρα, ακόμη και στον ατυχή της γάμο και το διαζύγιό της το 1938, που την απέτρεψαν οριστικά από τον γαμήλιο θεσμό. «Η Εμα ουδέποτε αποδέχθηκε τον εξευτελιστικό ρόλο της υποταγμένης συζύγου», είπε ο πατέρας Μασερόνι στην κηδεία της.
Η Εμα υπήρξε ευσεβής, διατηρώντας στο προσκέφαλό της θρησκευτικές εικόνες, αλλά και μία φωτογραφία του μοναδικού της παιδιού, που έζησε από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Αύγουστο του 1937. Η φωτογραφία αυτή θάφτηκε μαζί με τη σορό της, όπως είχε ζητήσει η ίδια. Δίπλα στο κρεβάτι της, η Εμα Μοράνο είχε κρεμάσει επίσης φωτογραφίες των γονέων και των αδελφών της, πέντε αδελφές και τρεις αδελφοί. Μια αδελφή της Εμα έφθασε τα εκατό, ενώ μια άλλη έκλεισε τα 102 έτη. Στο συρτάρι του κομοδίνου της είχε κρύψει βαζάκι με κρέμα κατά του γήρατος, αγορασμένη από το σούπερ μάρκετ, την οποία χρησιμοποιούσε κάθε βράδυ πριν πέσει για ύπνο.
Εργάστηκε έως τα 75
Η Εμα Μοράνο εργάσθηκε μέχρι τα 75 της χρόνια και ήταν πάντα υπερήφανη για αυτό. Μετά το διαζύγιό της, παρήγγειλε από επιπλοποιό σετ κρεβατοκάμαρας. «Πάντα έλεγε ότι το είχε πληρώσει μόνη», λέει η γειτόνισσά της, κ. Σαντόνι.
Η Εμα δεν είχε βγει από το διαμέρισμά της εδώ και χρόνια. Είχε γάτα, τη Λόλα, για πολλά χρόνια. Μαγείρευε μόνη μέχρι τα 112 της χρόνια, προτιμώντας τα μακαρόνια με κιμά.
Μετά τα 110α γενέθλιά της, κάθε ημέρα που περνούσε, η Εμα Μο- ράνο γινόταν ολοένα και πιο διάσημη. Πολλές ιταλικές οργανώσεις την τίμησαν με βραβεία και διπλώματα. Η τοπική εταιρεία φυσικού αερίου τής προσέφερε δίπλωμα του παλαιότερου πελάτη. Ιταλοί πρόεδροι την επισκέφθηκαν, όπως και μαθητές σχολείων του Πιεμόντε.
Την ιστορία της Εμα Μοράνο προέβαλαν μέσα ενημέρωσης από όλο τον κόσμο, εκτοξεύοντας τη φιλήσυχη και δυναμική Ιταλίδα στο διεθνές στερέωμα των διασημοτήτων. Την ώρα της κηδείας της Μοράνο, μια γυναίκα φώναξε: «Εμα, υπολογίζω πάνω σου για να μου χαρίσεις ζωή τόσο μακρά όσο και η δική σου».
Η Εμα Μοράνο φρόντιζε πάντα τον εαυτό της με τακτικές επισκέψεις στο κομμωτήριο, μέχρις ότου έπαψε να βγαίνει από το σπίτι της. Πάντα επιθυμούσε να είναι καλά ντυμένη, έτσι ώστε να κάνει καλή εντύπωση στους επισκέπτες της.
Υπήρξε πάντα ευγενική και υπομονετική, σύμφωνα με τη γειτόνισσά της, κ. Σαντόνι, που λέει: «Αφού οι επισκέπτες είχαν κάτσει αρκετή ώρα, η Εμα έστρεφε το κεφάλι προς το μέρος μου και μου έλεγε σε διάλεκτο: Θα φύγουν επιτέλους;».
«Είμαστε υπερήφανοι»
Η Εμα ετάφη στο κοιμητήριο της Βερμπάνια, στον οικογενειακό τάφο των δικών της. Στην κηδεία της, η δήμαρχος της κωμόπολης, Σίλβια Μαρτσιονίνι, ευχαρίστησε την εκλιπούσα για τη φήμη που προσέφερε στην πόλη. «Είμαστε ειλικρινά ευγνώμονες», είπε η κ. Μαρτσιονίνι.
«Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ότι η ζωή δίπλα στη λίμνη χαρίζει χρόνια, αλλά είναι πολύ ωραίο να το πιστεύει κανείς. Η Βερμπάνια σε ευχαριστεί. Είμαστε υπερήφανοι», είπε η δήμαρχος.