Του κιτς η μάνα
Αρματα, χλαμύδες, τεράστια όρνια που παρίσταναν τους φοίνικες, οι οποίοι παρίσταναν «την εκ της τέφρας της αναγεννωμένην Ελλάδα», επίσης τεράστια αυγά και δίπλα ή μέσα φαντάροι, μια καταγέλαστη καθαρεύουσα, τάχα για να αποκτήσει κύρος η αγλωσσία και η ανοησία. Και ο αχταρμάς της «Πολεμικής Αρετής των Ελλήνων» στο Καλλιμάρμαρο (με ευφυές γιούχα από τους μαθητές, που «καθάρισαν» έτσι για τους γονιούς τους) και στο Καυταντζόγλειο· με Σπαρτιάτες κατά Περσών, Μεγαλέξανδρους ομοίως κατά Περσών, Βυζαντινούς κατά βαρβάρων, τσολιάδες κατά Τούρκων. Και με Εσατζήδες σε επιδείξεις μαχητικής ικανότητας, για να ξεδώσουν οι άνθρωποι από τα βασανιστήρια που τραβούσαν από τους κουμμουνιστάς.
Και βέβαια, «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» (το «καθολικώς διαμαρτυρομένων» προστέθηκε αργότερα, και δυστυχώς δεν έλεγε την αλήθεια). Και τραγουδάκια τάχα δημοτικά και τσαμικοειδή (λες και το κλαρίνο τ’ αγιάζει όλα), «ορέ, φτωχές μανάδες γέννησαν τους τέσσερις μεγάλους, τον Γιώργο Παπαδόπουλο, τον Παττακό και άλλους». Και ύμνοι από προσκυνημένους: «Τραγούδι αγάπης αντηχεί, γελούν όλα τα χείλη και σμίγουν μέσα στην ψυχή του Εικοσιένα η εποχή κι η εικοσιμιά τ’ Απρίλη». Η πολιτική και πνευματική συνέχεια του «Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά, πατέρα».
Ναι. Εκτός από τυραννική, η χούντα ήταν και γελοία. Εκτός από τις εξορίες, τις φυλακές, τα βασανιστήρια, τη βαριά λογοκρισία, την άγρια αστυνομοκρατία και χαφιεδοκρατία, εκτός από τα χειρουργεία και τον γύψο, είχε και πολλές στιγμές που η γελοιότητά της κορυφωνόταν. Μόνο που δεν υπήρχε όρεξη για γέλιο. Οσοι είχαν δείξει την περιφρόνησή τους γελώντας με τα καμώματα των συνταγματαρχών ή σκαρώνοντας ανέκδοτα, ήταν ήδη σε φυλακές και ξερονήσια. Ανάμεσα στους υπόλοιπους ήταν πολλοί εκείνοι που «διάβαζαν», οι μετέπειτα νοσταλγοί ή αχθοφόροι της ιδεοληψίας του « ελληνοχρ ιστιανισμού» ή επενίτες ή χρυσαυγίτες.
Αραγε, τώρα, στα πενηντάχρονα της χούντας, προκαλεί γέλιο ή θλίψη το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ., που αυτοχα ρακτηρ ίστηκε «ίσως ο νεότερος πολιτικός κρατούμενος στον κόσμο», έχει ευνοημένο αντιπρόεδρο έναν αρνητή του Πολυτεχνείου;