Τρίζουν και πάλι τα κόκαλα του Καβάφη

Το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη «Καισαρίων» ανθολογείται στο διδακτικό βιβλίο της Γ΄ Τάξης του Ενιαίου Λυκείου και αναφέρεται στον πρεσβύτερο γιο της Κλεοπάτρας, τον οποίο ο Καίσαρ Οκτάβιος θανάτωσε το 30 π.Χ., μετά την ήττα του Αντωνίου, στο Ακτιο, γιατί οι σύμβουλοί του τού υπέδειξαν ότι δεν είναι σκόπιμο να υπάρχουν πολλοί Καίσαρες (βλ. Κ. Π. Καβάφη, Ποιήματα, Α΄ Ικαρος). Σύμφωνα με το σχόλιο του εγχειριδίου, στον Καισαρίωνα ο Καβάφης εμπιστεύεται τα μυστικά της τέχνης του, αποκαλύπτοντας τον τρόπο δημιουργίας ενός καβαφικού ποιήματος. Παράλληλα, στο βιβλίο της Α΄ Τάξης του Λυκείου ανθολογείται το εξαίρετο ποίημα «Αλεξανδρινοί βασιλείς», που αναφέρεται στο ιστορικό συμβάν του 34 π.Χ. (Πλουτάρχου, Βίος Αντωνίου), όταν στο Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας, στην «τελετή των δωρεών», έγινε από τους Αλεξανδρινούς η αναγόρευση του Καισαρίωνα σε Καίσαρα, «Βασιλέα των Βασιλέων»

…ο Καισαρίων όλο χάρις κ’ εμορφιά/

(της Κλεοπάτρας υιός, αίμα των Λαγιδών) ·…

Ο Καβάφης ειρωνεύεται, μέσα από τη σκηνοθεσία της τελετής, την κουφότητα των θεατρικών παραστάσεων πολιτικής σκοπιμότητας. Ομως, σε μια αμερικανική κινηματογραφική παραγωγή για τη ζωή της Κλεοπάτρας, που μεταδόθηκε από την τηλεόραση το Μεγάλο Σάββατο, στον μεταγλωττισμένο υποτιτλισμό το πασίγνωστο ιστορικό πρόσωπο του Καισαρίωνα κακοποιήθηκε βάναυσα και αποδόθηκε με την ονομασία Καισαριανός! Ουδέν σχόλιον. Συνεπώς, η πρόταση του αείμνηστου Εμμανουήλ Κριαρά, να προσληφθούν φιλόλογοι στα ΜΜΕ, προσλαμβάνει ιδιαίτερη βαρύτητα και επιβάλλεται να τεθεί σε άμεση εφαρμογή, για την προστασία της γλώσσας μας.