Σπουδές σε ονειρικό τοπίο
ένα ηλιόλουστο κυριακάτικο πρωινό. Φοιτητές, επισκέπτες, καθώς και απόφοιτοι του πανεπιστημίου από διάφορες χρονιές, ανάμεσά τους πολλά ηλικιωμένα ζευγάρια, απολάμβαναν τη βόλτα στους κήπους, γεμάτους τώρα την άνοιξη υπέροχες τουλίπες. Νότες κλασικής μουσικής σκορπούσαν στον αέρα, κάνοντας τον ανυποψίαστο επισκέπτη να αναρωτιέται από πού ακούγονταν ο Βιβάλντι, ο Μότσαρτ αλλά και οι ορχηστρικοί Μπιτλς. Η απορία λυνόταν όταν έφτανε στο μεγάλο καταπράσινο πλάτωμα και μπορούσε να δει τη μικρή εξέδρα με τους μουσικούς που έπαιζαν live, ενώ γύρω τους πιτσιρίκια έπαιζαν ποδόσφαιρο ή μπέιζμπολ με τους γονείς τους. Αυτή είναι μια τυπική Κυριακή στο πανεπιστήμιο Ντιουκ (ιδρύθηκε το 1838) ή μάλλον σε ένα τμήμα της τεράστιας έκτασης που καλύπτει, στους περίφημους κήπους του, με τις λίμνες και τις πάπιες, τα ποταμάκια και την εκπληκτική βλάστηση.
Για όποιον το επισκέπτεται για πρώτη φορά είναι μάλλον απίθανο να μην εντυπωσιαστεί με τον τρόπο που συνδυάζονται η εκπαίδευση, η τέχνη, η αγάπη για το περιβάλλον φυσικά και ο αθλητισμός, καθώς το διάσημο αμερικανικό ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα στην πόλη Ντούραμ της Βόρειας Καρολίνας – ένα από τα πιο περιζήτητα παγκοσμίως– διαθέτει μία από τις καλύτερες ομάδες μπάσκετ που συχνά τροφοδοτεί το NBA με μεγάλα ταλέντα. Αλλά και μόνο μια επίσκεψη στο επιβλητικό παρεκκλήσι ή στη βιβλιοθήκη του ιδρύματος με τον άγραφο κανόνα που λέει ότι ανάλογα με το αναγνωστήριο που θα επιλέξεις, από το ισόγειο μέχρι τον τέταρτο όροφο, δηλώνεις το πόσο συγκεντρωμένος θέλεις να παραμείνεις –ο τέταρτος είναι «εκκλησία»– αρκεί για να «ζηλέψεις». Ναι, δεν είναι καθόλου οικονομική επιλογή για κάποιον να σπουδάσει εκεί, αλλά αξίζει την προσπάθεια. Αλλωστε, στην εικοσάδα των πανεπιστημίων που παγκοσμίως παράγουν εκατομμυριούχους, το Ντιουκ κατέχει την ενδέκατη θέση. Είναι μια μορφή επένδυσης...