Ο Λοράνς Λεμιέ κατέκτησε το πιο σημαντικό βραβείο των Αγώνων Ο αθλητής που διέσωσε το Ολυμπιακό Ιδεώδες

έγραφε 24 Σεπτεμβρίου 1988 και η ημερομηνία πέρασε στην ιστορία ως η ημέρα που διεξήχθη το πιο «βρώμικο» 100στάρι των Ολυμπιακών Αγώνων. Πρωταγωνιστής ήταν ο Καναδός Μπεν Τζόνσον. Την ίδια ημέρα ένας ιστιοπλόος εγκατέλειψε την κούρσα που θα του χάριζε ένα μετάλλιο για να σώσει δύο συναθλητές του που κινδύνευαν με πνιγμό. Ηταν και αυτός Καναδός. Το όνομά του; Λοράνς Λεμιέ. Μπορεί να μην κατέκτησε μία ολυμπιακή διάκριση, αλλά η πράξη του ενσάρκωσε τα πραγματικά ιδανικά των Ολυμπιακών Αγώνων, αυτά της ευγενούς άμιλλας, της ανταγωνιστικότητας και της φιλίας. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους ελάχιστους αθλητές (19) που έχουν τιμηθεί με το βραβείο «Πιερ ντε Κουμπερτέν». Δίπλα από το όνομα του Λοράνς Λεμιέ δεν υπάρχει η λέξη Ολυμπιονίκης. Τόσα χρόνια, όμως, μετά εξακολουθεί να αποτελεί λαμπρό παράδειγμα ήθους, σε μία διοργάνωση που στιγματίστηκε από σκάνδαλα απαγορευμένων ουσιών.

Ο Λοράνς Λεμιέ γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1955 στο Εντμοντον του Καναδά. Οι πρώτες του εικόνες ήταν από τα Βραχώδη Ορη και από τον ποταμό Σασκάτσουαν. Μυήθηκε στα μυστικά της ιστιοπλοΐας στις Μεγάλες Λίμνες, που αποτελούν μέρος των συνόρων ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και στον Καναδά. Παρέα με τα πέντε μεγαλύτερα αδέλφια του περνούσαν ατελείωτες ώρες μέσα στο υγρό στοιχείο. Από μικρό παιδί, όμως, ήθελε να γευθεί τη χαρά της ιστιοπλοΐας στην πραγματική της... έδρα, στη θάλασσα. Για να πετύχει το όνειρό του χρειάστηκε να κάνει πολλές θυσίες: ζούσε για 15 χρόνια σε ένα τροχόσπιτο και εργαζόταν σε τρεις δουλειές για να μπορεί να ασχολείται με το αγαπημένο του άθλημα.

«Ως χώρα βρισκόμασταν αρκετά πίσω στην ιστιοπλοΐα. Ζούσαμε σε φορτηγά, τρώγαμε στις παραλίες, δεν είχαμε χρήματα, αλλά βοηθήσαμε για να ανέβει επίπεδο στον Καναδά», είχε πει σε συνεντεύξεις του.

Ο ιστιοπλόος άρχισε να αγωνίζεται σε διεθνείς διοργανώσεις τη δεκαετία του 1970. Αγαπημένη του κατηγορία ήταν τα Φιν. Προτιμούσε τη μοναξιά μέσα στην απεραντοσύνη της θάλασσας. «Οταν είσαι μόνος σου κρατάς εσύ το τιμόνι της μοίρας σου. Εσύ αποφασίζεις τι θα κάνεις και είσαι ο μοναδικός υπεύθυνος για τις αποφάσεις σου», είχε δηλώσει. Στο πρώτο παγκόσμιο που πήρε μέρος ήρθε 8ος. Το 1978 κατάφερε να ανεβεί στην πέμπτη θέση και το 1980, στο Οκλαντ, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.

Εκείνη την εποχή ο Λοράνς Λεμιέ συγκαταλεγόταν ανάμεσα στους κορυφαίους ιστιοπλόους του κόσμου στην κατηγορία των Φιν και θεωρείτο υποψήφιος για ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980. Οι Καναδοί, όπως και άλλες χώρες, δεν έστειλαν ομάδα στη διοργάνωση της Μόσχας, εξαιτίας της εισβολής των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν.

Ο Λοράνς Λεμιέ συνέχισε να αγωνίζεται στα Φιν, αλλά στην επιλογή για την Ολυμπιακή Ομάδα του Καναδά για τους Αγώνες του 1984 ηττήθηκε από τον Τέρι Νίλσον (κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στο Λος Αντζελες). Ετσι για να καταφέρει να πάρει μέρος στη διοργάνωση της «Πόλης των Αγγέλων» αποφάσισε να αφήσει το αγαπημένο του σκάφος και να αγωνιστεί στην κατηγορία των Σταρ.

Από μικρό παιδί είχε μάθει να είναι μόνος του στο ιστιοπλοϊκό και παρά την προσπάθειά του να προσαρμοστεί σε διπλό σκάφος, μαζί με τον συναθλητή του δεν κατάφεραν κάτι καλύτερο από τη 13η θέση. Υστερα από τη διοργάνωση του 1984 ο Λεμιέ έφυγε από τα Σταρ, επέστρεψε στα Φιν και σε αυτή την κατηγορία πήρε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ.

Στη διοργάνωση της Σεούλ το 1988 παράτησε το κυνήγι του μεταλλίου και έσωσε από βέβαιο πνιγμό δύο αθλητές.