Κερδήθηκε η μάχη, απομένει ο πόλεμος
Πόσο ακριβά μπορεί να κοστίσουν στον Μακρόν οι πρόωροι πανηγυρισμοί
ΠΑΡΙΣΙ. Στις 23 Απριλίου, την ώρα που κατέρρεαν τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, για άλλους είχε έρθει η ώρα για πανηγυρισμούς. Στην Πορτ ντε Βερσάιγ, μπροστά σε περίπου 2.000 ενθουσιασμένους οπαδούς, ο Εμανουέλ Μακρόν ανέβηκε στη σκηνή μαζί με τη γυναίκα του, Μπριζίτ, υψώνοντας τα χέρια σε σχήμα V διακηρύττοντας τη νίκη.
Λίγα λεπτά πριν, ο κεντρώος υποψήφιος έκλεινε τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών με μια θριαμβευτική ομιλία, όμοια της οποίας η Πέμπτη Δημοκρατία δεν είχε ποτέ ακούσει. Επί της ουσίας, η ομιλία ήταν μάλλον επίπεδη, τετριμμένη και γραμμένη για να ξεχαστεί σύντομα. Η μορφή της, όμως, είναι αυτή που αναμφίβολα εξέπληξε.
Ναι, ο Εμανουέλ Μακρόν κέρδισε τον πρώτο γύρο των εκλογών και προηγείται έναντι των αντιπάλων του με ποσοστό 24%. Πρόκειται, βεβαίως, για ένα εντυπωσιακό κατόρθωμα, αφού αφορά ένα πολιτικό κίνημα που δεν αποτελεί κόμμα και το οποίο γεννήθηκε πριν από μόλις έξι μήνες.
Ναι, ο υποψήφιός του τολμά, καινοτομεί και σπάει όλους τους κώδικες της πολιτικής. Εκείνο το βράδυ, όμως, δεν ήταν ο μοναδικός που προκρίθηκε στον δεύτερο γύρο. Θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη Μαρίν Λεπέν, η οποία κατάφερε να γίνει μέρος του πολιτικού και μιντιακού τοπίου, και προσπαθεί να επαναφέρει το μίσος στις καρδιές του μισού πληθυσμού της Γαλλίας, με αποτέλεσμα να μη διαδηλώσουν οι Γάλλοι μαζικά εναντίον της, όπως το είχαν κάνει το 2002, όταν ο πατέρας της είχε φτάσει, για πρώτη φορά, στον δεύτερο γύρο των εκλογών.
Ο Εμανουέλ Μακρόν αντί να ανέβει διακριτικά στο βάθρο και να λάβει τον λόγο σαν αρχηγός κράτους για να επισημάνει τη σοβαρότητα της κατάστασης και ότι το Εθνικό Μέτωπο έφτασε στον δεύτερο γύρο των εκλογών για δεύτερη φορά μέσα σε δεκαπέντε χρόνια, αντί να αναρωτηθεί γιατί 7,5 εκατομμύρια Γάλλοι ψήφισαν υπέρ της άκρας Δεξιάς λόγω προσχώρησης σε αυτήν και όχι εις ένδειξη διαμαρτυρίας, προτίμησε να εμφανιστεί όπως ο Μπαράκ Ομπάμα τη νύχτα της νίκης του.
Το περίφημο δείπνο
Προσκάλεσε ακόμη και τις ομάδες του για δείπνο στη Λα Ροτόντ, ένα κομψό εστιατόριο της πρωτεύουσας, όπου συχνάζουν τραπεζίτες και διαχειριστές επενδυτικών κεφαλαίων. Μέχρι τις 2 π.μ., το μυαλό του ήταν μόνο στον εορτασμό. Πρόκειται για νεανική αδιακρισία; Ή μήπως για έλλειψη εμπειρίας αυτού του 39χρονου ανθρώπου με την άψογη σταδιοδρομία; Το γεγονός πάντως παραμένει ότι ο ανταγωνισμός είναι σκληρός.
«Ενα τέτοιο δείπνο θα του στοιχίσει
Οι βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου και η αναζήτηση 577 «σπάνιων πετραδιών».
πέντε μονάδες πίσω στις δημοσκοπήσεις», βεβαιώνει ο Φρανκ Λουβριέ, πρώην σύμβουλος επικοινωνίας του Νικολά Σαρκοζί και πρόεδρος μιας από τις πλέον σημαίνουσες επιχειρήσεις εκδηλώσεων στη Γαλλία, την Publicis. Μιλάει εν πλήρει συνειδήσει του γεγονότος ότι πολλοί Γάλλοι δεν συγχώρησαν ποτέ τον Νικολά Σαρκοζί για το γεγονός ότι το βράδυ της νίκης του πήγε να γιορτάσει στο πολυτελές εστιατόριο Φουκέτς στα Ηλύσια Πεδία.
Και εν αντιθέσει με την τότε κίνηση Σαρκοζί, «το θέμα είναι ότι αυτή τη φορά για τον Εμανουέλ Μακρόν η εκστρατεία δεν έχει τελειώσει ακόμη. Οι αντίπαλοί του δεν άργησαν να αντιδράσουν. Επέκριναν αμέσως αυτήν την ελιτίστικη συμπεριφορά, ανάξια μιας Γαλλίας που υποφέρει από την οικονομική κρίση», προσθέτει ο ίδιος εμπειρογνώμων.
«Αν οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες βγήκαν σωστές στον πρώτο γύρο, προβλέπουν μια νίκη για τον Εμανουέλ Μακρόν στις 7 Μαΐου, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να χαλαρώσει την εκστρατεία του», προσθέτει ο ΠιερΙβ Φρελό, πρώην σύμβουλος της εκστρατείας του Φρανσουά Ολάντ και έμπιστος του Εμανουέλ Μακρόν.
Το μυαλό στις 11 Ιουνίου
Για το γεγονός ότι καμία μεγάλη κίνηση δεν έχει προγραμματιστεί μέχρι στιγμής πριν από την αντιπαράθεση της 3ης Μαΐου με τη Μαρίν Λεπέν, είναι πιθανό να υπάρχει μια στρατηγική εξήγηση. Ο Μακρόν ήδη προετοιμάζεται για την επαύριο της 7ης Μαΐου, δηλαδή τις βουλευτικές εκλογές της 11ης και 18ης Ιουνίου.
Το πρώτο μεγάλο στοίχημά του θα είναι να βρει 577 ικανούς υποψήφιους βουλευτές, που είναι ο αριθμός των εδρών στην Εθνοσυνέλευση. Επί του παρόντος διαθέτει μόνο 20. Ετσι βρίσκεται στην αναζήτηση «σπάνιων πετραδιών», τα οποία ίσως τον βοηθήσουν να αποφύγει μια συμμαχία με το κόμμα που θα αναδειχθεί νικητής των βουλευτικών εκλογών, όποιο και αν είναι αυτό.