«Φίλιον», τα 25 χρόνια του καφέ της οδού Σκουφά που έγινε αθηναϊκός θεσμός
Στην οδό Σκουφά 34, στη σκιά του Αγίου Διονυσίου, διαγωνίως απέναντι από το Πειραματικό, το «Φίλιον» συμπληρώνει μία ιδιότυπη αθηναϊκή τριλογία. Σαν να βρίσκεται εκεί από πάντα, το «Φίλιον» έχει προσεγγίσει την καλύτερη ηλικία, αφού συμπληρώνει αισίως τα 25 του χρόνια, και θαλερό, ζωηρό και πάντα αγαπητό, συνεχίζει το αθηναϊκό του ταξίδι. Λίγα πράγματα είναι τόσο αθηναϊκά όσο το γεμάτο κόσμο πεζοδρόμιο έξω από το ήδη ιστορικό καφέ-εστιατόριο. Η τέχνη της ανθρωποπαρατήρησης και η χαρά ότι πάντα θα δεις εκεί έναν φίλο.
Το «Φίλιον» γιορτάζει αυτήν την επέτειο, το ερχόμενο Σάββατο 6 Μαΐου, από τη 1 το μεσημέρι ώς τις 6 το απόγευμα, απευθύνοντας ανοικτή πρόσκληση στους πολυάριθμους φίλους του, στους θαμώνες για τους οποίους ένας καφές στο «Φίλιον» είναι κάτι παραπάνω από μία κοινωνική συναναστροφή. Είναι ένας βραχίονας της κοινωνίας της Αθήνας και αυτό οφείλεται στην προσωπικότητα των ιδιοκτητών αλλά και στους εργαζόμενους, γνώριμοι και φίλοι οι περισσότεροι. Με πολλή αγάπη για όσα έχτισαν όλα αυτά τα χρόνια από το 1992, οι κυρίες Μαρία Νέζη - Αννίνου και Ειρήνη Νέζη συνεχίζουν, επιμένουν, πασχίζουν για το κάτι παραπάνω... Ετσι, έγιναν σταδιακά θεσμός και οι πολιτιστικές συναντήσεις στο «Φίλιον», οι εκδηλώσεις που έγιναν γνωστές ως «Φίλοι στο Φίλιον», με την επιμέλεια του Θέμη Ροδαμίτη, έτσι έγινε και η εικαστική πρόσκληση σε δύο εκλεκτούς ζωγράφους, που με τα έργα τους θα κοσμήσουν την επέτειο των 25 χρόνων. Δύο ζωγράφοι, σαν την Ειρήνη Ηλιοπούλου και τον Πάβλο Χαμπίδη, με βαθιά και προσωπική σχέση ο καθένας με την Αθήνα και το υπαινικτικό αστικό τοπίο.
Επί τόπου στο «Φίλιον» είχε κάνει, προ ετών, μικρά σχέδια η Ειρήνη Ηλιοπούλου, που χρόνια είναι θαμών του «Φίλιον» και παλαιότερα του «Dolce», στην ίδια θέση. Δύο από αυτά είχαν γίνει εξώφυλλο στην Αthens Voice, όπου σε αυτήν την εφημερίδα η Ειρήνη Ηλιοπούλου είχε γράψει κάτι που συνοψίζει μάλλον την ψυχή του «Φίλιον»: «Το “Φίλιον” του μεσημεριού, που είναι το δικό μου, παίρνει αυτές τις ώρες τη μορφή του αποκλειστικά από τους μόνιμους πελάτες του, που μεγαλώνουν μαζί του με τα χρόνια, στέρεος έμψυχος διάκοσμος του καφενείου στο κέντρο της πόλης. Τα μεσημεριανά ραντεβού σπάνια ακυρώνονται... Αυτό το σταθερό κοινό σου δίνει την ψευδαίσθηση πως όλα μοιάζουν “υπό έλεγχο”».
Δίπλα στα έργα της Ειρήνης Ηλιοπούλου, θα βρουν τη θέση τους και τα έργα του Πάβλου Χαμπίδη σε αυτήν την αθηναϊκή συνύπαρξη. Ο Πάβλος Χαμπίδης, δεινός παρατηρητής του άστεως με δικό του αναγνωρίσιμο ύφος με πενάκι και υδρόχρωμα, έχει επιλέξει ορισμένα αθηναϊκά του έργα από τις ενότητες «Μικρά Αθηναϊκά», «Η οδός Σταδίου» και «Tα οπωροφόρα της Αθήνας».
Ολα συγκλίνουν σε μία κοινή γραμμή, εκβάλλουν σε μια αθηναϊκή δεξαμενή, που έχει πολλές αναμνήσεις αλλά κυρίως ισχυρή διάθεση συνέχειας στο μέλλον. Αλλωστε, 25 χρόνια είναι μόνο η αρχή. Αυτό τουλάχιστον ευχόμαστε. Εξ αρχής η γωνία αυτή της Σκουφά και Λυκαβηττού ήταν προορισμένη για καφέ. Από τότε που χτίστηκε η πολυκατοικία το 1960, όπως μας πληροφορεί η κυρία Μαρία Νέζη. Ο μηχανικός πατέρας της που είχε χτίσει την πολυκατοικία είχε νοικιάσει τον χώρο. Ετσι γεννήθηκε το «Dolce», που είχε γράψει και αυτό τη δική του ιστορία. Αλλά, από το 1992, το «Φίλιον» συνεχίζει την παράδοση και δημιουργεί τη δική του. Τα 25 χρόνια είναι μια πρώτη επέτειος.