Ενα βότσαλο στη λίμνη της αξιολόγησης ΑΝΤΙΛΟΓΟΙ
Αναλογιστείτε τι θα λέγατε εάν ακούγατε ότι η αξιολόγηση των σχολείων είναι προ των πυλών. Το σκωπτικό χαμόγελο μπροστά σε μία χαμένη υπόθεση, μάλλον είναι η πιο πιθανή αντίδραση των γονιών που επί χρόνια διαμαρτύρονται για τις στρεβλώσεις του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Και όμως το συμπληρωματικό μνημόνιο, που θα περάσει από τη Βουλή, κάνει λόγο για νόμο που αφορά και στην αυτοαξιολόγηση των σχολείων. Ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου ωστόσο, με τον μειλίχιο τρόπο του, μοιάζει να προτάσσει άλλες προτεραιότητες. Ενδεικτικά, σχεδιάζει να επαναφέρει τη φοιτητική συμμετοχή στη Σύγκλητο των πανεπιστημίων και να αλλάξει τον τρόπο εκλογής των αντιπρυτάνεων. «Να μην κάνουμε και εμείς κάτι κύριε Λακασά;», μου είπε χθες υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Παιδείας. Καθώς γνωρίζω ότι διαθέτει και χιούμορ, εμμέσως πλην σαφώς άφησε να εννοηθεί ότι «πετάμε για μία ακόμη φορά την μπάλα στην εξέδρα» και αυτό το ονομάζουμε «αριστερή μεταρρύθμιση». Κάτι ανάλογο συνέβαινε επί χρόνια, όταν ψηφίζονταν στη Βουλή νόμοι περί αξιολόγησης, που τελικά έμειναν αδρανείς.
Η ουσιαστική αξιολόγηση-μεταρρύθμιση δεν είναι μία εύκολη διαδικασία και καμία κυβέρνηση δεν επιθυμεί να ξεβολέψει τους εκπαιδευτικούς, βάζοντάς τα με τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους τους. «Ο πραγματικός λόγος της άρνησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων στην αξιολόγηση, παρά τα όποια δήθεν προοδευτικά και αντιαυταρχικά επιχειρήματα που επικαλούνται, είναι πως δεν θέλουν τίποτε να ταράξει τη βολή τους», λέει ο συγγραφέας και εκπαιδευτικός Σταύρος Ζουμπουλάκης στο καίριο βιβλίο του «Για το σχολείο» (εκδόσεις Πόλις), μια συλλογή άρθρων που συνιστά ακριβή αποτύ- πωση των στρεβλώσεων του ελληνικού σχολείου.
Βεβαίως, η επίμονη επί δεκαετίες άρνηση των συνδικαλιστών για κάθε ουσιαστική συζήτηση περί αξιολόγησης, δεν αποκλείεται να οδηγήσει στην υιοθέτηση αξιολόγησης υπό χειρότερους όρους. Το έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές, όχι μόνο τα τελευταία χρόνια των μνημονίων. Ωστόσο, ο Στ. Ζουμπουλάκης επισημαίνει ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν υιοθετούν το βόλεμα ως στάση ζωής και ουσιαστικά θέτει τον πήχυ χαμηλά για τον κ. Γαβρόγλου, καθώς παρατηρεί ότι έως τώρα «η εφαρμογή των νόμων δεν θα ματαιωνόταν διαρκώς αν δεν υπήρχαν δειλοί και πολιτικάντηδες υπουργοί».