Το σπασμένο τζάμι του παραθύρου

Στην Αμερική χρειάζονταν πειράματα για να συμπεράνουν αυτό που σε μας είναι πικρή πείρα: «Oταν ένα εργοστάσιο ή ένα γραφείο έχει έστω και ένα σπασμένο τζάμι, οι περαστικοί θεωρούν ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται. Σε λίγο καιρό βρίσκονται σπασμένα και τα υπόλοιπα τζάμια, και τότε οι περαστικοί σκέφτονται πως όχι μόνο στο συγκεκριμένο κτίριο, αλλά και σε ολόκληρο τον δρόμο δεν έχει κανείς τον έλεγχο. Στη συνέχεια, όλο και περισσότεροι πολίτες παύουν να περνούν από εκεί και μόνο νεαροί, εγκληματίες και ηλίθιοι κυκλοφορούν στον αφύλακτο δρόμο. Οι μικρές παραβάσεις οδηγούν έτσι σε όλο και μεγαλύτερες, ακόμη και στο έγκλημα». Για να αντιμετωπιστεί το φαι- νόμενο, είναι απαραίτητη η εξαρχής μηδενική ανοχή στη μικροεγκληματικότητα, πριν εξελιχθεί σε κύμα. Αυτό ακριβώς έκανε ο δήμαρχος Ρ. Τζουλιάνι τη δεκαετία του 1990 και μεταμόρφωσε τη Ν. Υόρκη σε μία από τις ασφαλέστερες πόλεις του κόσμου. Κατηγορήθηκε ότι προωθούσε την αστυνομική βία και απάντησε ότι «η κοινωνία οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να στηρίξει τους αστυνομικούς που διακινδυνεύουν τη ζωή τους» (Α. Ελλις «Κ» 3/4/2010).

Στη χώρα μας κάνουμε το ακριβώς αντίθετο: εμποδίζουμε την αστυνομία να κάνει στοιχειωδώς το καθήκον της, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον σημερινό ΠτΔ, που τον Δεκέμβρη του 2008, ως αρμόδιος υπουργός, «άφησε» τον όχλο να καταστρέψει και να κάψει την Αθήνα χωρίς αντίσταση. Δεν είναι ο μόνος που ενθάρρυνε τους καταστροφείς. Το ΚΚΕ, η Χρυσή Αυγή και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ οργάνωναν επιθέσεις, καταλήψεις και καταστροφές. Ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός άνοιξε τις μπάρες των διοδίων Κορίνθου στις 5/2/2011. Υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν υπερήφανοι που τα παιδιά τους συλλαμβάνονται ως χουλιγκάνοι από την αστυνομία. Τραμπούκοι αθωώνονται στα δικαστήρια. Την περασμένη βδομάδα μόλις, ο τ. πρύτανης κ. Γρυσπολάκης κατήγγειλε των αθώωση φοιτητοπατέρων που τον γρονθοκόπησαν. Η εξάπλωση της ανομίας και του χουλιγκανισμού συνεχίζεται ραγδαία τον τελευταίο μήνα και έχει πάρει διαστάσεις. Φτάσαμε στο σημείο να χωρίζουν περιοχές κυριαρχίας στη Χίο σπείρες μεταναστών. Ενα ρεπορτάζ του Γιάννη Παλαιολόγου («Κ», 22/4) έχει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Πώς τα Εξάρχεια “ανηφορίζουν” προς τον Λυκαβηττό». Η αποκατάσταση συνθηκών ανθρώπινης συμβίωσης δεν είναι λιγότερο σοβαρό θέμα από την οικονομική αποκατάσταση της χώρας. Ισως είναι περισσότερο.