Βρέθηκε... και δάσος στο Ελληνικό
Νέο εμπόδιο στην επένδυση
Νέα εμπλοκή στην αξιοποίηση του παλαιού αεροδρομίου του Ελληνικού προκαλεί η απόφαση του δασαρχείου του Πειραιά, που χαρακτηρίζει ως δασική περιοχή τμήμα 37 στρεμμάτων της παραχωρούμενης έκτασης, κοντά στην παραλιακή ζώνη του Αγ. Κοσμά. Η απόφαση του δασαρχείου δημιουργεί σοβαρά εμπόδια στην υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου, καθώς μπλοκάρει την ανέγερση του πρώτου και πιο σημαντικού τουριστικού ακινήτου. Το ΤΑΙΠΕΔ ή η «Ελληνικόν Α.Ε.» πρόκειται να υποβάλει ένσταση εντός των επομένων ημερών κατά της απόφασης του δασαρχείου. Ωστόσο, θα χρειαστεί να περάσουν τουλάχιστον 5 έως 6 μήνες προκειμένου να εκδοθεί η απόφαση επί της ένστασης.
Συμπληγάδες περιέρχεται η αποκρατικοποίηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό. Η προχθεσινή απόφαση του δασάρχη Πειραιά, που κοινοποιήθηκε στις αρμόδιες αρχές, κηρύσσει δασική περιοχή 37 στρέμματα μέσα στην παραχωρούμενη έκταση της αποκρατικοποίησης του Ελληνικού. Η απόφαση αυτή δημιουργεί νέες καθυστερήσεις στην επένδυση.
Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, η «δασική» περιοχή, αν και μικρή σε σχέση με τη συνολικά παραχωρούμενη έκταση (6.200 στρέμματα), δημιουργεί σοβαρά πρόβλημα στο επιχειρησιακό σχέδιο του Ελληνικού.
Συγκεκριμένα, εντοπίζεται κοντά στην παραλιακή ζώνη του Αγ. Κοσμά και, αν τελικά κηρυχθεί δάσος, θα εμποδίσει την ανάπτυξη του πρώτου και πιο σημαντικού τουριστικού ακινήτου που σχεδιάζει ο επενδυτής στην περιοχή. Ειδικότερα, ο επενδυτής θέλει να δημιουργήσει στη συγκεκριμένη περιοχή ένα σύμπλεγμα ακινήτων αναψυχής (resort), που θα περιλάβει ξενοδοχείο, καζίνο, καταστήματα κ.λπ. Στην πράξη, σύμφωνα με παράγοντες κοντά στην αποκρατικοποίηση, η μικρή και «δασική» έκταση η οποία κηρύσσεται από το Δασαρχείο Πειραιά εντοπίζεται στο πιο νευραλγικό σημείο της έκτασης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό.
Αν τελικά συμβεί κάτι τέτοιο, με βάση τους όρους της σύμβασης, ο επενδυτής (Lamda Develoment, Hellinikon Global I) μπορεί να αποχωρήσει από την επένδυση, χωρίς κάποια επίπτωση για τον ίδιο. Τέτοιου είδους προβλέψεις υπάρχουν σε πολλά σημεία της σύμβασης μεταξύ Lamda Development και ΤΑΙΠΕΔ, δεδομένης της ανακολουθίας του δημοσίου τομέα, μεταξύ υποσχέσεων και πράξεων. Και σίγουρα, η δημιουργία «δασικής» έκτασης στην παραλιακή ζώνη του ακινήτου δημι- ουργεί προϋποθέσεις ουσιώδους αλλαγής της σύμβασης.
Σημειώνεται ότι, με βάση την απόφαση του δασάρχη, αρχικά (19291939) η συγκεκριμένη περιοχή ήταν χορτολιβαδική. Ειδικότερα, την περίοδο 1937-1939 «κατά το μεγαλύτερο τμήμα είναι πεδινή χορτολιβαδική ενώ διακρίνεται και αραιή θαμνώδης βλάστηση και αραιή διάσπαρτη ή σε γραμμική φύτευση δενδρώδης». Στη συνέχεια ωστόσο (1945 έως σήμερα), και μέσω της φυσικής επιλογής, αναπτύχθηκε βλάστηση «που, λόγω της θέσης και της πυ- κνότητάς της, δημιουργεί ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές) ενώ η πύκνωσή της με φυτεύσεις, ασχέτως αν αυτές έγιναν κατόπιν σχετικής υποχρέωσης ή εξ ελευθεριότητος, δεν άλλαξε τον εν γένει χαρακτήρα της έκτασης». Το μόνο θετικό είναι ότι η απόφαση αυτή του δασάρχη Πειραιά δεν είναι οριστική και αμετάκλητη. Επιδέχεται αντιρρήσεις που μπορούν να υποβληθούν από κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, που έχει έννομο συμφέρον, στην Τεχνική Επιτροπή Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΤΕΕΑ) Πειραιά.
Πηγές προσκείμενες στο ΤΑΙΠΕΔ υπογράμμιζαν χθες ότι το ταμείο θα διασφαλίσει την ορθή υλοποίηση της σύμβασης. Πρόσθεταν δε ότι κατά της απόφασης του δασάρχη Πειραιά θα στραφούν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, είτε το ΤΑΙΠΕΔ ή/και η Ελληνικόν Α.Ε., προκειμένου να αναιρέσουν τη σχετική απόφαση. Η ένσταση (αντίρρηση) θα υποβληθεί εντός των επομένων ημερών. Τέλος, σημείωναν ότι οι αποφάσεις του ΤΑΙΠΕΔ καλύπτονται από τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που ζήτησε ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας Γιάννης Τσιρώνης.
Η συζήτηση της ένστασης στην ΤΕΕΑ επιβάλλεται να γίνει εντός δύο μηνών από την υποβολή της ένστασης, ενώ η λήψη απόφασης λαμβάνεται συνήθως δύο έως τρεις μήνες μετά. Αυτό σημαίνει ότι η ολοκλήρωση της αποκρατικοποίησης του Ελληνικού εισέρχεται σε μια νέα ατραπό, με αβέβαιο προορισμό. Το βέβαιο είναι μια καθυστέρηση πέντε - έξι μηνών.
Η απόφαση του δασάρχη Πειραιά δεν είναι οριστική και αμετάκλητη.