τα 30ετή ομόλογα της Γαλλίας
Στα 31 δισ. ευρώ έφτασαν οι προσφορές στη δημοπρασία 30ετών ομολόγων που εξέδωσε την Τρίτη η Γαλλία με στόχο να αντλήσει 7 δισ. ευρώ. Πρόκειται για ομόλογα που θα λήξουν το 2048. Η κυβέρνηση της Γαλλίας είχε εδώ και καιρό ανακοινώσει ότι επίκειτο η δημοπράτηση ιδιαιτέρως μακροπρόθεσμου χρέους εντός του έτους. Οπως επισημαίνουν οικονομικοί αναλυτές, η εξαιρετική επιτυχία της δημοπρασίας καταδεικνύει το κλίμα που επικρατεί στην αγορά μετά την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν. Είναι σαφές ότι οι επενδυτές επιδεικνύουν μεγάλο ενδιαφέρον για το γαλλικό χρέος.
Παράλληλα, η Ισπανία συντάσσεται με όσους ζητούν αναμόρφωση της Ευρωζώνης με από κοινού ανάληψη του κινδύνου και των υποχρεώσεων. Ο Ισπανός πρωθυπουργός, Μαριάνο Ραχόι, υπέβαλε στην Κομισιόν πρόταση με την οποία ζητεί την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης και την έκδοση ευρωομολόγων αλλά και έναν προϋπολογισμό που να αποτρέπει νέες κρίσεις και κοινό μηχανισμό προστασίας των ανέργων. Στο πλαίσιο της πρότασής της προς την Κομισιόν, η ισπανική κυβέρνηση τονίζει πως η αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης απεδείχθη ευάλωτη στα οικονομικά σοκ, ενώ το γεγονός ότι δεν διαθέτει τους αναγκαίους μηχανισμούς ώστε να μπορεί να απορροφά τους κραδασμούς μιας κρίσης, είχε ως απο- τέλεσμα «να εκτιναχθεί στα ύψη η ανεργία σε όσες χώρες επλήγησαν ιδιαιτέρως από την κρίση».
Ετσι, η Μαδρίτη προτείνει να εφαρμοστούν άμεσα όσες μεταρρυθμίσεις έχουν ήδη συμφωνηθεί σε ό,τι αφορά τη νομισματική ένωση, δηλαδή ένας ενιαίος μηχανισμός εκκαθάρισης τραπεζών και ένα κοινό σύστημα ασφάλισης καταθέσεων. Παράλληλα, όμως, προτείνει να εναρμονιστούν οι κανόνες του τραπεζικού συστή-
Με το μέτωπο Μακρόν για αναμόρφωση της Ευρωζώνης συντάχθηκε ο Ραχόι.
ματος ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Ζητεί να θεσπιστεί ένας κοινός προϋπολογισμός της Ευρωζώνης που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «εργαλείο σταθεροποίησης» χωρίς, ωστόσο, να ανάγεται σε «μόνιμο εργαλείο μεταφοράς πόρων». Ο κοινός αυτός προϋπολογισμός θα διοχετευθεί αρχικά μέσω ενός μηχανισμού επενδύσεων και αργότερα μέσω ενός κοινού προγράμματος ασφάλισης έναντι ενδεχόμενου ανεργίας το οποίο θα συμπληρώνει τα εθνικά επιδόματα ανεργίας.