Η αναπηρία δεν είναι εμπόδιο
Ενας τυφλός φοιτητής μιλάει στην «Κ» για τη στρεβλή εικόνα που έχει ο κόσμος
Την Πέμπτη 4 Μαΐου, ο Αλέξανδρος Γκασιμπαγιαζίδης, όπως όλοι μας, είχε ανατριχιάσει στο άκουσμα της είδησης. Ηταν πράγματι ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια: σε υπόγειο διαμέρισμα της Δάφνης ένας 52χρονος άνδρας με απώλεια όρασης είχε κρατήσει όμηρο και είχε κακοποιήσει σεξουαλικά μια κοπέλα 20 ετών. Τι φρίκη, είχε σκεφτεί ο 21χρονος Αλέξανδρος, πριν ξαναχωθεί στα μαθήματά του. Βρίσκεται στο τρίτο έτος της Σχολής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, οι απαιτήσεις είναι υψηλές. Βάλε και τις υποχρεώσεις του στην Αθλητική Ενωση Τυφλών «Πυρσός» –ναι ο Αλέξανδρος είναι επίσης άνθρωπος με
Η απώλεια όρασης δεν σε κάνει διεστραμμένο, είναι το μήνυμα του Αλέξανδρου Γκασιμπαγιαζίδη με αφορμή την υπόθεση κακοποίησης στη Δάφνη.
απώλεια όρασης–, μετά βίας φτάνουν οι 24 ώρες της ημέρας. Ομως το έγκλημα της Δάφνης θα τον απασχολούσε ξανά και ξανά τις επόμενες ημέρες για άλλους λόγους.
«Δεν είχα την αίσθηση ότι ο κόσμος και τα ΜΜΕ σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο. Σοκαρίστηκα», λέει ο 21χρονος φοιτητής στην «Κ». «Τώρα ξέρω», συμπληρώνει με πίκρα. Αναφέρεται στα δεκάδες ρεπορτάζ έντυπων και τηλεοπτικών μέσων, τα οποία αντί για το έγκλημα εστίαζαν στην αναπηρία του φερόμενου ως δράστη. Και τι δεν διάβασε ή άκουσε: ερωτηματικά για το πώς γίνεται ένας τυφλός να χρησιμοποιεί υπολογιστή, πώς γίνεται να έχει σεξουαλική διάθεση, πώς γίνεται να κατεβαίνει σκάλες. «Γιατί δεν φοράει μαύρα γυαλιά;» είχε αναρωτηθεί κάποιος σε ένα πάνελ. Το ένα στερεότυπο διαδεχόταν το άλλο, ένας δημοσιογράφος έφτασε να υπονοήσει ότι η απώλεια της όρασης είχε κάνει τον 52χρονο επιθετικό, ενώ μια παρουσιάστρια είχε εκτιμήσει ότι ο δράστης «δεν γίνεται να είναι τυφλός, αφού ένας αστυνομικός του πέταξε ένα μπουκάλι νερό και εκείνος το απέφυγε». «Ηταν σαν να προτρέπουν τους πολίτες όταν έχουν απέναντί τους έναν ανάπηρο να καταφεύγουν στη σωματική βία, προκειμένου ως λαϊκοί δικαστές να κρίνουν εάν όντως είναι ανάπηρος, χωρίς καν να αναγνωρίζεται η ικανότητά του να αντιληφθεί μια κίνηση που μπορεί να τον απειλεί».
Ισως λόγω της νεαρής του ηλικίας, ίσως λόγω των ανθρώπων που συ- ναναστρέφεται, ίσως απλώς από τύχη, ο Αλέξανδρος δεν είχε μέχρι εκείνη τη στιγμή εικόνα της παρανόησης που επικρατεί στην κοινωνία σχετικά με τα άτομα με αναπηρία. «Είμαι πολύ δραστήριος, αθλούμαι, σπουδάζω, δεν έχω αφήσει την απώλεια όρασης να μου προδιαγράψει τη ζωή. Δεν ήξερα ότι κυκλοφορεί αυτή η εντύπωση για εμάς εκεί έξω», λέει ειλικρινά. «Ισως όντως να μη γνωρίζει ο κόσμος ότι χρησιμοποιούμε όπως όλοι κινητό και υπολογιστή, αλλά θα περίμενα τα ΜΜΕ να ρώταγαν πριν το γράψουν. Ο άνθρωπος αυτός θα μπορούσε να είχε κάνει το έγκλημα. Το έγκλημα δεν αναιρείται επειδή δεν βλέπει».
Ειδικά προγράμματα
Ο Αλέξανδρος Γκασιμπαγιαζίδης διαβάζει για τη σχολή μέσω ειδικών προγραμμάτων στο κομπιούτερ και το smartphone. «Εχω την τύχη να είμαι στο πιο προσβάσιμο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα. Εχουμε ειδικό τμήμα που μας μετατρέπει τα συγγράμματα σε ηλεκτρονική μορφή ώστε να μπορούμε άμεσα να έχουμε πρόσβαση και να διαβάζουμε. Εξετάσεις δίνουμε προφορικά. Ξέρω βέβαια ότι άλλα πανεπιστήμια έχουν πολλά προβλήματα σε θέματα προσβασιμότητας». Οι διεθνείς σχέσεις είναι ένας τομέας που σπάνια επιλέγουν άτομα με αναπηρία, αλλά ο Αλέξανδρος το αποτόλμησε χωρίς δισταγμό. Στην απόφαση έπαιξε ρόλο και η ενασχόλησή του με τον αθλητισμό. «Στην αρχή δεν ήθελα, το έβλεπα απαξιωτικά, αλλά έβλεπα τους φίλους μου που ασχολούνταν και είπα να το δοκιμάσω. Μετά κόλλησα. Με βοήθησε στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μου, μου έδωσε δύναμη, γιατί έμαθα να βάζω στόχους και να τους εκπληρώνω».
Σήμερα παίζει από ποδόσφαιρο τυφλών μέχρι goalball, ένα ομαδικό άθλημα σχεδιασμένο για τυφλούς αθλητές, ενώ κάνει στίβο και κολύμβηση, ορειβασία κ.ά. «Είναι άδικο να παρουσιάζομαι στα μέσα ως μια δυστυχισμένη ύπαρξη».