«Πατριωτική λογιστική»
« Αλβανοί πάτησαν την ελληνική σημαία» ουρλιάζει –και παραπλανά– ο τίτλος πάνω στη μικρή οθόνη, ενόσω η παρουσιάστρια του καναλιού συλλαβίζει μελοδραματικά την είδηση. «Αλβανοί κατέβασαν και ποδοπάτησαν την ελληνική σημαία» συμφωνούν και επαυξάνουν –παραπλανώντας– οι τίτλοι σε κάμποσες από τις λεγόμενες ενημερωτικές ιστοσελίδες. Πού η παραπλάνηση και η «πατριωτική λογιστική»; Στον πληθυντικό αριθμό: «οι Αλβανοί». Γιατί την ελληνική σημαία την κατέβασε και την πάτησε ένας Αλβανός. Και όχι κάποιος τυχαίος, «ένας απ’ όλους». Αλλά ο φανατικός σωβινιστής Ταχίρ Βελίου, επικεφαλής της «Ενωμένης Αλβανίας».
Μπορεί, άλλοτε και αλλού, άλλοι Αλβανοί, ένας ή παρέα, να κατέβασαν και να πάτησαν ελληνική σημαία. Από τον ενικό όμως του συγκεκριμένου επεισοδίου έως τον πληθυντικό υπάρχει κάποια απόσταση. Κι όταν την καλύπτουν η αστόχαστη γενίκευση, η κουτοπόνηρη υπερβολή και η κινδυνολογία, ώστε να εξερεθιστεί το «πατριωτικό φρόνημα» του τηλεθεατή, τότε για το μόνο που δεν μπορούμε να μιλάμε είναι η υπεύθυνη δημοσιογραφία. Οταν, διά του δολίου πληθυντικού, καλλιεργείς την αντιπάθεια και την εχθρότητα απέναντι σε ολόκληρο λαό, ταυτίζοντάς τον συλλήβδην με κάποιον –έναν– σημαιοπατητή, τότε οφείλεις να ξαναρχίσεις να συλλαβίζεις την αλφαβήτα της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Την «πατρίδα της καρδιάς του» δεν την ονειρεύεται μόνο ο Ταγίπ Ερντογάν, την δε «Ενωμένη Πατρίδα» δεν την ονειρεύεται μόνο ο Ταχίρ Βελίου. Στα Βαλκάνια κυκλοφορούν πολλοί εδαφικώς αχόρταγοι εθνικιστές, που τους στενεύουν τα σημερινά σύνορα και θέλουν να διπλασιαστεί ή να τριπλασιαστεί ο τόπος τους εις βάρος των γειτόνων τους, οι οποίοι είναι πάντα «μοχθηροί» και «άρπαγες». Σε κάθε χώρα τους. Και στην Ελλάδα. Αλυτρωτιστές και μεγαλοϊδεάτες, χαρτογραφούν με την αχαλίνωτη φαντασιοπληξία τους τη «Μεγάλη Τουρκία», τη «Μεγάλη Σερβία», τη «Μεγάλη Αλβανία», τη «Μεγάλη Βουλγαρία», τη «Μεγάλη Ρουμανία», τη «Μεγάλη Ελλάδα», χυδαιολογούν κατά των εθνικών τους αντιπάλων, δέρνουν όποιον ξεμοναχιάσουν, μετατρέπουν τις κερκίδες των ποδοσφαιρικών και μπασκετικών γηπέδων σε «πατριωτικά μετερίζια».
Εμποράκοι «πατριωτισμού», είτε φτιάχνουν «απελευθερωτικά» κομματίδια είτε όχι, που όσο κι αν φαίνεται ότι διαφωνούν μεταξύ τους, σε ένα θα συμφωνούσαν οπωσδήποτε: στην παράδοση στην πυρά του Ρήγα Φεραίου. Κι αν είχαν ακουστά την «Μπαλκανική Συμπολιτεία» του Κωστή Παλαμά, σίγουρα θα τον έκαιγαν κι αυτόν μαζί.