Γυναικεία ομάδα μπάσκετ Λευκάδας, από ένα κομμωτήριο στην Α1
μόλις μπήκα σπίτι, έχω ξεθεωθεί σήμερα. Τι με ήθελες; Απλώς δεν έχω πολύ χρόνο, στις πέντε επιστρέφω στο κομμωτήριο και έχω να φτιάξω και φαΐ για την οικογένεια». Ασυναίσθητα έλεγξα ξανά το νούμερο που είχα πληκτρολογήσει. Ηταν το σωστό: Αγνή Κρητικού, πρόεδρος Νίκης Λευκάδας, ομάδας μπάσκετ της Α1 γυναικών. Ισως –τι ίσως, σίγουρα– ο μόνος πρόεδρος ομάδας στη χώρα που πρέπει να σε κλείσει γρήγορα γιατί έχει βάλει φαΐ στη φωτιά.
Η αλήθεια είναι ότι για την αντισυμβατική κ. Κρητικού μάς είχαν μιλήσει σε ανύποπτο χρόνο διαφορετικοί άνθρωποι. Ολοι μιλούσαν με πάθος για τη δυναμική γυναίκα που δημιούργησε από το μηδέν μια γυναικεία ομάδα μπάσκετ και παράλληλα με την επιχείρησή της –το προαναφερθέν κομμωτήριο– κατάφερε να τη φτάσει στην κορυφή του πρωταθλήματος, παίζοντας στα ίσα τα καταξιωμένα σωματεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Και η οποία συγκαλούσε συνελεύσεις της Νίκης –πού αλλού;– στο κομμωτήριό της.
Στον λίγο χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας προτού χρειαστεί να ξαναφύγει για τη δουλειά, μαθαίνουμε πώς άρχισαν όλα. Το 2002, η κόρη της Δήμητρα είχε επιστρέψει στη Λευκάδα μετά τις σπουδές της στην Αθήνα. «Επειδή η ίδια έπαιζε μπάσκετ στον Πανελλήνιο, όταν ήρθε εδώ μου λέει “μαμά, μήπως να κάνουμε μια ομάδα μπά- σκετ;”. “Τι λες, μωρέ;” της απαντάω». Αλλά το νερό είχε ήδη μπει στ’ αυλάκι. Η Δήμητρα επικοινώνησε με τις φίλες της που παίζανε μικρές μπάσκετ, βρήκε και έναν φαρμακοποιό που ασχολούνταν με το άθλημα και μπορούσε να βοηθήσει σαν προπονητής, μαζεύτηκαν καμιά δεκαριά άτομα και κατέβασαν την πρώτη τους ομάδα. Στην αρχή ήταν δύσκολα, αλλά σιγά σιγά άρχισε να διαμορφώνεται μια καλή μαγιά. Σύντομα, η κ. Κρητικού, 57 ετών σήμερα, ανέλαβε χρέη προέδρου. Τι κι αν μέχρι τότε δεν είχε ποτέ ασχοληθεί με τα αθλητικά και δη με το μπάσκετ; «Στα παιδιά (σ.σ. έχει τρία, δύο αγόρια και ένα κορίτσι) άρεσε ο αθλητισμός, μικρά πήγαιναν τάε κβον ντο, για παράδειγμα, αλλά εγώ μπάσκετ είχα δει μέχρι τότε μόνο στην τηλεόραση. Τώρα; Τώρα τα ξέρω όλα, αν και πάντα έχεις κάτι άλλο να μάθεις».
Την προσπάθεια αγκάλιασε αμέσως η τοπική κοινωνία. Το διοικητικό συμβούλιο απαρτίζουν εδώ και 15 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι, κόσμος της πόλης, που δίνουν από τον χρόνο και την τσέπη τους, απλώς γιατί αγαπούν το μπάσκετ και εκτιμούν τις προσπάθειες των κοριτσιών. Οι οποίες πράγματι είναι αξιέπαινες.
Γιορτή στο νησί
Επειτα από μια πολύ καλή πορεία στο τοπικό πρωτάθλημα, το 2009 ήρθε η άνοδος στην Α2 κατηγορία, ενώ την αγωνιστική περίοδο 201415, ολοκληρώνοντας αήττητη τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις, η Νίκη σκαρφάλωσε στην Α1 Εθνική Κατηγορία. Στο νησί ήταν γιορτή. Πέρυσι, βρέθηκε στην έκτη θέση του πρωταθλήματος, ενώ, έπειτα από μια μεγάλη νίκη επί του Παναθηναϊκού, προκρίθηκε στο Final Four του Κυπέλλου, στο οποίο κατέκτησε την τρίτη θέση, τεράστια επιτυχία για το μικρό σωματείο.
Με τη συμμετοχή στην Α1, ήρθαν και οι μεταγραφές. Πλέον στη Νίκη παίζουν και «ξένες», όπως λέει η κ. Αγνή, δηλαδή παίκτριες από την υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά και τρεις από το εξωτερικό. «Οι Λευκαδίτισσες δεν πληρώνονται, δεν παίρνουν ούτε ένα ευρώ. Δεν θέλουν. Το κάνουν γιατί το αγαπάνε. Ομως στις κοπέλες που έρχονται από αλλού παρέχουμε φαγητό και στέγη και μισθό, είναι λογικό». Πολλά κορίτσια, φτάνοντας στα 18, δίνουν Πανελλήνιες και φεύγουν από τη Λευκάδα. «Η επιτυχία μας είναι ότι συνεχίζουν να παίζουν σε ομάδες όσο σπουδάζουν, στην Αθήνα οι περισσότερες, και μετά γυρίζουν σ’ εμάς. Κάνουμε προσπάθεια να μην τα παρατήσουν».
Τα οικονομικά
Κυρίως όμως την απασχολούν τα οικονομικά της ομάδας. «Οικονομικά, η Α1 είναι δύσκολη για εμάς», λέει η κ. Κρητικού. «Σκεφτείτε ότι για εμάς όλα τα παιχνίδια είναι εκτός έδρας, χρειάζεται να πληρώνουμε ξενοδοχεία, μετακινήσεις κ.λπ. Για να βγούμε Ευρώπη θα είναι πολύ δύσκολο. Με τι λεφτά; Πάντως ο κόσμος μας στηρίζει πάρα πολύ. Από τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες του νησιού που θα βάλουν διαφημίσεις στο γήπεδο μέχρι τους απλούς πολίτες που θα πάρουν ένα λαχνό των δύο ευρώ ή το ημερολόγιό μας, ένα εισιτήριο διαρκείας, οτιδήποτε».
Η ίδια δεν ακολουθεί τις αποστολές της ομάδας σε όλα τα εκτός έδρας ματς, γιατί έχει και ένα μαγαζί να δουλέψει. «Μέσα όμως δεν χάνω κανένα. Εχουμε καταπληκτική έδρα, να μας έρθετε».