Ολοι μαζί, όρθιοι και ενωμένοι
Το κοινό μήνυμα που στέλνουν οι χριστιανοί, οι μουσουλμάνοι και οι Σιχ που ζουν στην πόλη.
Δεν πρόκειται να ξεχάσω την πρώτη συναυλία που παρακολούθησα. Ηταν στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ημουν 16 χρόνων, γεμάτη εφηβική αδρεναλίνη. Οταν τα φώτα έσβησαν, τραγουδήσαμε με όλο μας το πάθος το «Summer of 69», με την ανέμελη καρδιά μας να χτυπάει ρυθμικά. Η συναυλία στη Μάντσεστερ Αρένα θα είναι κάτι που πολλοί θα θυμούνται για το υπόλοιπο της ζωής τους, για λόγους που κάνουν τη σπονδυλική στήλη να παγώνει. Παρακολουθώντας, όπως και εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι, τα νέα, στις αρχές της εβδομάδας, ένιωσα ένα βάρος στην καρδιά μου. Είκοσι δύο ζωές χάθηκαν στην επίθεση, ενώ τραυματίστηκαν άλλα 64 άτομα. Πρόκειται για το πιο πολύνεκρο χτύπημα μετά τις επιθέσεις στο Λονδίνο. Ενιωσα τη συλλογική θλίψη γνωρίζοντας ότι τα περισσότερα άτομα που έχασαν τη ζωή τους ήταν παιδιά. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο πόνο που μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος. Ταυτόχρονα ένιωσα και θυμό. Και όμως ακόμα και σήμερα υπάρχει ελπίδα. Ο κόσμος άνοιξε τα σπίτια του για να δώσει καταφύγιο. Οι ταξιτζήδες μετέφεραν όποιον είχε ανάγκη δωρεάν. Οι κοινότητες προσπαθούν να βοηθήσουν. Οι κοινότητες των μουσουλμάνων του Μάντσεστερ κάνουν εράνους, ενώ οι ναοί των Σιχ άνοιξαν για να προσφέρουν καταφύγιο. Και βέβαια, οι ιατροί, οι νοσοκόμες, οι αστυνομικοί και οι πυροσβέστες εργάζονται νυχθημερόν για να διατηρηθούμε ασφαλείς και ζωντανοί.
Οι μουσουλμάνοι
«Εγιναν υπεράνθρωπες προσπάθειες από όλους», εξηγεί ο Γκουλάμ Εσπόσιτο Χαϊντάρ, μέλος της μουσουλμανικής οργάνωσης Μίριαντ που ασχολείται με την κοινωνική πρόνοια. «Εχουμε μια λίστα με δωρητές αίματος και κανονίσαμε με τα μουσουλμανικά εστιατόρια να διανείμουν δωρεάν φαγητό στα νοσοκομεία, στο προσωπικό των υπηρεσιών άμεσης ανάγκης, ακόμα και στους δημοσιογράφους. Αλλωστε η πόλη έχει γεμίσει από δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο».
Περισσότερο από όλα ο Γκουλάμ μιλάει για το πνεύμα που μοιάζει να επι- κρατεί στην πόλη. «Κάποιος χθες, που έτρεχα στο κέντρο της πόλης, μου έδωσε μία κάρτα που έγραφε “Σε αγαπώ”. Φοβήθηκα ότι θα υπήρχαν σημαντικά αντίποινα εναντίον των μουσουλμάνων, αλλά τώρα βλέπω ακριβώς το αντίθετο. Ακόμα και οπαδοί της Μάντσεστερ Σίτι μού είπαν ότι θα υποστήριζαν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον τελικό του πρωταθλήματος Europa που έγινε την Τετάρτη, κάτι καταπληκτικό αν λάβει κανείς υπόψη την αντιπαλότητα ανάμεσα στις δύο ομάδες. Ο κόσμος προσπαθεί να σταθεί όρθιος και να είναι ενωμένος».
Λίγα μόλις μέτρα από τον τόπο της τραγωδίας βρίσκεται ένας ναός Σιχ. Ο πρόεδρός του, Παρκάς Σιχ, μου εξιστορεί πώς ο ναός άνοιξε τις πόρτες του για να προσφέρει καταφύγιο και ηρεμία από τον έξω κόσμο. «Ο κόσμος ερχόταν εδώ σε κατάσταση σοκ και θέλαμε να τους προσφέρουμε ένα χώρο για να ηρεμήσουν. Καλέσαμε τους Σιχ οδηγούς ταξί που γνωρίζαμε και μετέφεραν τον κόσμο στα σπίτια, στα νοσοκομεία και στα ξενοδοχεία. Δουλεύαμε όλοι μαζί ολόκληρη την νύχτα».
Ο Παρκάς πήγε στη μεγάλη αγρυπνία στην πλατεία Αλμπερτ, προκειμένου να στήσει κάποιους πάγκους για τη διανομή νερού για τους δέκα χιλιάδες συγκεντρωμένους. «Ποτέ δεν πιστέψαμε ότι μπορεί να γινόταν μία επίθεση στην πόλη μας. Ηταν ένα τεράστιο σοκ. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι να μοιραστούμε αυτά που έχουμε με τους άλλους. Αυτό μας διδάσκει η θρησκεία μας». Ολα αυτά στέλνουν ένα πολύ γερό και αγέρωχο μήνυμα σε όποιον μοιάζει να χαίρεται με τον πόνο των άλλων. Δεν πρόκειται να νικήσετε ποτέ. Δεν πρόκειται να μας χωρίσετε. Η ανθρωπιά μας είναι το παν και καθορίζεται από όλους αυτούς τους ανθρώπους που βλέπουμε να υπηρετούν, να νοιάζονται και να ενώνονται. Πάντα θα στηρίζει ο ένας τον άλλον.