Θεατρικές σκηνές«μανιτάρια»

« Τ α ΔΗΠΕΘΕ μας έλειπαν», επιγράφει πρόσφατα το επικριτικό άρθρο ο Τ. Θεοδωρόπουλος. Αναφέρεται στην αλόγιστη ενίσχυση των περιφερειακών θεατρικών σκηνών. Προ ημερών διάβασα επίσης κριτική στο παλαιό σχέδιο της Μελίνας για οικονομική ενίσχυση και ενθάρρυνση νέων ηθοποιών και θεατρικών συγκροτημάτων που προκάλεσαν όμως την αδικαιολόγητη τεράστια αυτή αύξηση. Βοήθησε η οικονομική ενίσχυση να αναδειχθούν ηθοποιοί και εξαιρετικές παραστάσεις; Ναι! Φαίνεται, ωστόσο, ότι στην πράξη δεν έγινε η καλύτερη χρήση αυτής της προοδευτικής ιδέας. Πρέπει να σημειώσω ότι μου αρέσει το καλό θέατρο ως ευχάριστη διασκέδαση αλλά και χρήσιμη διδασκαλία ή και για προβληματισμό. Παρακολουθώ παραστάσεις σε μικρές ή μεγάλες αίθουσες, δίχως να φεύγω από αυτές πάντοτε ικανοποιημένος. Ο μεγάλος αριθμός των σκηνών μοιραία είναι αδύνατο να στελεχώνεται από τους καλύτερους ηθοποιούς. Δυστυχώς και η επιλογή των έργων με την προσπαθεια πρωτοτυπίας και εντυπωσιασμού δεν προσφέρει ό,τι καλύτερο. Ανάξια λόγου έργα ή σενάρια. Εκεί όμως που προκαλείται έντονη δυσαρέσκεια είναι, πολλές φορές, η εξεζητημένη ή προκλητικά κακόγουστη σκηνοθεσία ή και παραποίηση του θεατρικού έργου ή του μύθου. Στο όνομα του κακώς εννοουμένου προοδευτισμού, περιορίζονται η σοβαρότητα και ο σεβασμός του θεσμού. Ανησυχητικό φαινόμενο η διαπίστωση της σταδιακής απομάκρυνσης θεατρόφιλων και η στροφή στον κινηματογράφο. Πιστεύω ότι κάποιου είδους σοβαρή αντικειμενική αξιολόγηση χωρίς κριτήρια κομματικής προέλευσης πρέπει να γίνεται, πριν δοθεί οικονομική ενίσχυση. Στόχος η ουσιαστική αναβάθμιση ενός χαρακτηριστικού πολιτιστικού ελληνικού είδους. Επειτα να παρακολουθείται η τήρηση ορισμένων στοιχειωδών προϋποθέσεων. Ελάχιστα προσόντα, σχετική επιτυχία, κατάλληλοι χώροι, εξοπλισμός κ.ά. Προτιμότερη οργάνωση και ενίσχυση κατά τόπους πειραματικών σκηνών, ως φυτωρίων επαγγελματικών σκηνών και σταδιακά λογική μείωση πληθώρας! ΔΗΜ. Γ. ΣΜΥΡΛΗΣ – Συντ/χος Λυκειάρχης