Χρυσό... ελάφι για τον Λάνθιμο
Βραβείο σεναρίου στις Κάννες για τον ίδιο και τον Ευθύμη Φιλίππου
Είναι ολοφάνερο πως ο Χρυσός Φοίνικας δεν θα του ξεφεύγει για πολύ.
To 2009 ήρθε περίπου από το πουθενά, αποσπώντας με τον «Κυνόδοντα» το βραβείο στην κατηγορία «Ενα κάποιο βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών. Δύο χρόνια πριν, κατέβηκε ως καταξιωμένος πια και τιμήθηκε με το βραβείο της Επιτροπής για τον «Αστακό», ο οποίος αργότερα τον οδήγησε (για δεύτερη φορά) και στην τελετή των χρυσοποί- κιλτων Οσκαρ. Φέτος, φεύγει με τη διάκριση του καλύτερου σεναρίου, την οποία μοιράζεται με τον μόνιμο συνοδοιπόρο του Ευθύμη Φιλίππου, αλλά και τη συνδιαγωνιζόμενή του Λιν Ράμσεϊ («You Were Never Really Here»). Είναι ολοφάνερο πως ο Χρυσός Φοίνικας δεν θα ξεφεύγει για πολύ ακόμη από τον Γιώργο Λάνθιμο, ο οποίος άφησε και αυτήν τη χρονιά εξαιρετικές εντυπώσεις στις Κάννες, όπου διαγωνίστηκε με την τελευταία ταινία του «Ο φόνος ενός ιερού ελαφιού».
Το φιλμ, που περιγράφει την ιστορία ενός ζεύγους γιατρών (Νικόλ Κίντμαν, Κόλιν Φάρελ) των οποίων η ζωή θα διαταραχθεί όταν ένας παράξενος έφηβος εισβάλει στην καθημερινότητά τους, απέσπασε γενικώς πολύ θετικές κριτικές σε μια άκρως ανταγωνιστική λίστα συμμετεχόντων. Από αυτήν προέκυψε και ο φετινός Χρυσός Φοίνικας, ο οποίος απονεμήθηκε στο «Τετράγωνο» του Σουηδού Ρούμπεν Εστλουντ («Ανωτέρα βία»). Η ταινία, που θα δούμε στις ελληνικές αίθουσες τον προσεχή χειμώνα, αποτελεί ένα μείγμα δράματος και καυστικής σάτιρας με θέμα τον γεμάτο ιδιαιτερότητες κόσμο της τέχνης. Για να φτάσει ώς εκεί βεβαίως άφησε πίσω της μεγάλα φαβορί του φεστιβάλ όπως το «Happy End» του Μίκαελ Χάνεκε και το «Loveless» του Ρώσου δεξιοτέχνη Αντρέι Ζβιαγκίντσεφ – ο τελευταίος πάντως τιμήθηκε με το βραβείο της Επιτροπής.
Κατά τα λοιπά, σε μια διοργάνωση όπου ο πρόεδρος Πέδρο Αλμοδόβαρ φαίνεται να μοίρασε προσεκτικά την «πίτα», όλες σχεδόν οι δυνατές υποψηφιότητες πήραν και από κάτι: το βραβείο Gran Prix (το ασημένιο μετάλλιο δηλαδή) πήγε στο «120 χτύποι το λεπτό» του Γάλλου Ρομπέν Καμπιγιό, το οποίο περιγράφει τη δράση των ακτιβιστών της Act Up για το έιτζ. Επιπλέον, πλην της Ράμσεϊ, γυναικεία επικράτηση είχαμε και στη σκηνοθεσία, με τη Σοφία Κόπολα να επιβραβεύεται για τη δουλειά της στο δράμα εποχής «The Beguiled». Ηταν προφανής, άλλωστε, εξαρχής η πρόθεση φέτος των διοργανωτών να επανορθώσουν για την περυσινή «ανορθογραφία» των αμιγώς ανδρικών υποψηφιοτήτων.
Τέλος, έχουμε τα βραβεία των ερμηνειών, όπου αρκετός λόγος έγινε για την επιλογή της Νταϊάν Κρούγκερ στον κα- λύτερο γυναικείο ρόλο· όχι τόσο λόγω της δικής της επίδοσης, όσο περισσότερο εξαιτίας του αμφιλεγόμενου «In the Fade» του Φατίχ Ακίν, στο οποίο πρωταγωνιστεί. Από την άλλη, σχεδόν όλοι συμφώνησαν πως ο Γιοακίν Φίνιξ άξιζε και με το παραπάνω τη βράβευσή του για το «You Were Never Really Here». Οσο για τη Νικόλ Κίντμαν, μπορεί να βρέθηκε στις Κάννες με αφορμή την παρουσίαση τεσσάρων (!) πρότζεκτ της και να μην κέρδισε διάκριση για κάποιο από αυτά, ωστόσο δεν έμεινε τελείως παραπονούμενη. Το Φεστιβάλ τής έδωσε το ειδικό επετειακό βραβείο για τα 70 χρόνια του. Μιας κι εκείνη είχε ήδη φύγει, ο Γουίλ Σμιθ (μέλος της Επιτροπής) το αποδέχτηκε για λογαριασμό της κλαίγοντας...