Success stories
«Mazi», «Οpso», «Τhe life goddess», «Carpo». Οσοι έχετε επισκεφθεί το Λονδίνο τα τελευταία χρόνια τα έχετε ακούσει. Είναι μερικά από τα νέα ελληνικά εστιατόρια και delicatessen που άνοιξαν αφού ξέσπασε η κρίση, επιβεβαιώνοντας τη γνωστή φράση περί ελληνικού δαιμονίου. Σημειωτέον δε, ότι στον χώρο της εστίασης υπάρχουν και πολλοί Ελληνες σεφ που διαπρέπουν, όπως ένας συμπατριώτης μας η ιστορία του οποίου θα μπορούσε να γίνει ταινία. Είδε και απόειδε που ο ιδιοκτήτης πιτσαρίας στο Κρανίδι δεν τον άφηνε να μετεξελιχθεί από σερβιτόρο σε μάγειρα και με τις οικονομίες του πήγε στο Λονδίνο, πήρε μαθήματα μαγειρικής και έπιασε εντέλει δουλειά βοηθού μάγειρα σε μια ινδική ταβέρνα. Δεν πέρασαν παρά λίγοι μήνες για να πείσει τον ιδιοκτήτη να τον χρηματοδοτήσει και να ανοίξει πλέον ως σεφ ένα νέο εστιατόριο στο κέντρο του Λονδίνου, το οποίο σήμερα είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα στέκια μεξικάνικου φαγητού. Υπάρχουν πάμπολλα ακόμη μικρά ή μεγάλα success stories με πρωταγωνιστές Ελληνες. Οπως η εταιρεία Convibo, μια startup διαδικτυακή εταιρεία φαινόμενο, που κάνει ντελίβερι 40.000 προϊόντων από διαφορετικά σούπερ μάρκετ σε μόλις μία ώρα (ο 32χρονος Τ. Μαλαβέτας είναι ένας εκ των τριών εμπνευστών-ιδιοκτητών της). Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος που μας προσγείωσε στην πραγματικότητα. Είναι η ιστορία του Λ. Φ., ιδιοκτήτη μιας πολύ επιτυχημένης εταιρείας παροχής υψηλών τουριστικών υπηρεσιών, η οποία είχε έδρα την Ελλάδα απασχολώντας 40 άτομα. Ο Λ. Φ. αποφάσισε προ εξαμήνου να μεταφέρει όλη του τη δραστηριότητα στο Λονδίνο και τον ρωτήσαμε γιατί. «Στην Αγγλία ένας ετήσιος καθαρός μισθός 28.000 λίρες μού κοστίζει με τους φόρους 36.000 λίρες. Στην Ελλάδα ο ίδιος μισθός είναι 32.000 ευρώ αλλά γι’ αυτόν έπρεπε να καταβάλω 60.000 ευρώ. Νομίζω σας απάντησα γιατί έφυγα κι ας πάλεψα όσο μπορούσα για να το αποτρέψω» μας είπε χαμογελώντας πικρά.