«Σαν το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι»

Αυτή την περίοδο στην παλιά βιομηχανική ζώνη της Ακτής Δυμαίων στην Πάτρα υπάρχουν μετανάστες που μετρούν λίγες ημέρες παραμονής και άλλοι που έχουν συμπληρώσει εκεί μήνες ή χρόνια. Μεταξύ των πιο παλιών βρίσκονται και οι αποκαλούμενοι «agents» («πράκτορες»). Υποστηρίζουν ότι είχαν κατορθώσει κάποτε να περάσουν στην Ιταλία και έναντι χρημάτων αναλαμβάνουν πλέον να ανοίξουν για άλλους τις πόρτες των κοντέινερ, να υποδείξουν κρυψώνες ή να καθοδηγήσουν τους πιο άπειρους. Σύμφωνα με μαρτυρίες μεταναστών, ζητούν την αμοιβή τους μπροστά και δεν την επιστρέφουν σε περίπτωση αποτυχίας. Τους λένε όμως ότι θα συνεχίσουν να τους βοηθούν για όσο χρειαστεί, μέχρι εκείνοι να παρατήσουν από την κόπωση την προσπάθεια.

Οι περισσότεροι πάντως επιχειρούν το πέρασμα χωρίς καθοδηγητές. Περιπολικά της αστυνομίας και οχήματα του Λιμενικού κινούνται καθημερινά εκατέρωθεν της περίφραξης του λιμανιού για να τους αποτρέψουν. «Από την υπηρεσία μας καταβάλλονται υπε- ράνθρωπες προσπάθειες προκειμένου να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του λιμανιού, καθώς και η ασφάλεια των μεταναστών και όλων όσων κινούνται εντός του χώρου του λιμένα», λέει στην «Κ» ο λιμενάρχης Πάτρας Δημήτρης Κυριακουλόπουλος.

Ο διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Λιμένος Πατρών Νίκος Κοντοές παραδέχεται ότι τελευταία έχουν αυξηθεί οι πιέσεις, ωστόσο, όπως λέει, τα μέτρα ασφαλείας αποδίδουν και ο αριθμός εκείνων που επιτυγχάνουν να περάσουν στη γειτονική χώρα δεν είναι αντίστοιχος όσων το επιχειρούν. Ενδεικτικά το 2010 οι ιταλικές αρχές επέστρεψαν στην Πάτρα 1.700 μετανάστες που είχαν ταξιδέψει παράτυπα, κρυμμένοι σε φορ- τηγά. Το 2012 ο αριθμός τους έπεσε στους 350, ενώ πλέον οι ετήσιες επιστροφές φτάνουν τις 200.

Ωστόσο, οι επικίνδυνοι ελιγμοί μεταξύ των οχημάτων παραμένουν καθημερινό φαινόμενο. «Τρέχουν άνθρωποι αποφασισμένοι να κάνουν το τόλμημα γνωρίζοντας ορισμένες φορές ότι θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους. Γι’ αυτό σχεδιάζουμε υποδομές που θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά», λέει ο κ. Κοντοές. Βάσει του σχεδιασμού, θα κατασκευαστεί δεύτερος φράχτης παράλληλα στην εξωτερική περίφραξη. Θα έχει ύψος τριών μέτρων και θα αποτελείται από υαλοπέτασμα για να μη δίνει, σύμφωνα με τους υπευθύνους, την αίσθηση στρατιωτικής εγκατάστασης. Θα τοποθετηθούν κάμερες, ενώ στην ουδέτερη ζώνη μεταξύ των περιφράξεων θα δημιουργηθεί διάδρομος περιπολίας-επιτήρησης, πλάτους πέντε μέτρων, για τα οχήματα του Λιμενικού. Ακόμη το λιμάνι θα εξοπλιστεί με μαγνητικές πύλες και συσκευές X-Ray για έλεγχο αποσκευών. Ο προϋπολογισμός των δύο έργων φτάνει τα 1,4 εκατ. ευρώ και θα καλυφθεί από το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Δυτική Ελλάδα 2014- 2020».

Σήμερα ένα κινητό βαν του Λιμενικού σαρώνει με ακτίνες Χ δειγματοληπτικά τις καρότσες φορτηγών. Αποτυπώσεις του σκάνερ από παλιότερους και πρόσφατους ελέγχους που έχει στη διάθεσή της η «Κ» δείχνουν ανθρώπους στα πιο απίθανα σημεία: σε κρύπτες στο ρεζερβουάρ ή κάτω από καφάσια με φρούτα, σε χώρους τόσο στενούς, που με δυσκολία κάποιος μπορεί να ανασάνει.

Βλέποντας τη μία αποτυχημένη απόπειρα να διαδέχεται την άλλη, ο Ουασίμ Σαχίντ έκρινε τελικά ότι η Πάτρα δεν του ταιριάζει. Το ύψος του (πάνω από 1,80 μ.) και ο σωματότυπός του δεν θα του επέτρεπαν να γραπωθεί από τις νταλίκες. Ακόμη κι αν τα κατάφερνε, όμως, ήταν πολύ πιθανό να τον εντόπιζαν. Αυτές τις ημέρες στην Ακτή Δυμαίων έζησε τον φαύλο κύκλο της απόδρασης. «Μέσα από τα κάγκελα, έξω από τα κάγκελα, ξανά και ξανά. Είναι σαν το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι», λέει.

Οι καθοδηγητές και η αμοιβή τους, που ζητούν μπροστά αλλά δεν την επιστρέφουν σε περίπτωση αποτυχίας.