Το μοναδικό κονδύλι που αυξάνεται αφορά μισθούς στο Δημόσιο
Με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς από το 2019 που προβλέπεται με τον τελευταίο νόμο, η σημερινή κυβέρνηση θα επιτεθεί για τρίτη φορά στις χαμηλές συντάξεις με κίνδυνο να ρίξει αρκετές από αυτές κάτω από το όριο της φτώχειας.
Το πρώτο χτύπημα στους χαμηλοσυνταξιούχους ήταν η κατάργηση της 13ης και της 14ης σύνταξης και το δεύτερο η αύξηση των εισφορών υπέρ υγείας από τη σημερινή κυβέρνηση. Το τρίτο χτύπημα θα είναι και το ισχυρότερο, καθώς ακόμη και συνταξιούχοι των 600-700 ευρώ κινδυνεύουν με μείωση του εισοδήματός τους ακόμη και κατά 18%. Η πραγματική μείωση θα είναι πολύ μεγαλύτερη καθώς θα συνδυαστεί με την κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων αλλά και την περικοπή του ΕΚΑΣ.
Στο μεταξύ, ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ, από τα 3,86 δισεκατομμύρια ευρώ που ήταν το 2015, προγραμματίζεται να περιοριστεί στα 3,415 δισ. ευρώ μέχρι το 2021. Δεδομένου ότι από τώρα και μέχρι το 2021 προβλέπεται αύξηση του πληθωρισμού (ειδικά του ιατρικού πληθωρισμού ο οποίος τρέχει ταχύτερα από τον τιμάριθμο), η συγκράτηση της δαπάνης σε χαμηλά επίπεδα μπορεί να οδηγήσει και σε περικοπή παροχών εκτός από νοικοκύρεμα.
Πρόβλεψη για νέα έκτακτη παροχή, όπως αυτή που δόθηκε στους συνταξιούχους το 2016, δεν προβλέπεται μέχρι το 2021. Ειδικά για φέτος, ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος αναμένεται να επιτευχθεί οριακά ενώ από του χρόνου θα αρχίσει η μεγάλη συζήτηση για το αν θα ενεργοποιηθούν τα «θετικά μέτρα» του 2019 και του 2020 που υπόσχεται η κυβέρνηση. Οσο για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, θα χρηματοδοτηθεί για όλο το διάστημα μέχρι το 2021 με τα 760 εκατομμύρια ευρώ που δίδονται και φέτος, κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για χαλάρωση των εισοδηματικών κριτηρίων ή για βελτίωση της οικονομικής βοήθειας στα πιο αδύναμα στρώματα του πληθυσμού.
Συνταξιούχοι των 600-700 ευρώ κινδυνεύουν με μείωση εισοδήματος ακόμη και κατά 18%.
«Φορολογική αφαίμαξη»
Στην αύξηση του κινδύνου της φτώχειας θα οδηγήσει και η πρόβλεψη για εκτίναξη των φορολογικών εσόδων στα 59,418 δισ. ευρώ το 2021 από 53,32 δισ. ευρώ το 2017. Αυτή η διαφορά θα χρηματοδοτηθεί κυρίως από τα φτωχότερα στρώματα λόγω της αύξησης των έμμεσων φόρων αλλά και της μείωσης του αφορολογήτου ορίου η οποία επιβαρύνει αναλογικά περισσότερο όσους δηλώνουν εισόδημα κάτω από 10.000 ευρώ.
Το μοναδικό κονδύλι του κράτους που εμφανίζεται να αυξάνεται στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα είναι η μισθολογική δαπάνη του Δημοσίου. Από τα 15,794 δισ. ευρώ το 2016, αναμένεται να διαμορφωθεί στα 17,33 δισ. ευρώ το 2021 λόγω και της σταδιακής χαλάρωσης του κανόνα των προσλήψεων από το «1 προς 5» στο «1 προς 1».