Ο Τραμπ, το Ιράν και το διπλωματικό «σπριντ» του Ισραήλ
– Πείτε μας για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση Τραμπ προσεγγίζει με περισσότερο ρεαλισμό την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών σε ό,τι έχει να κάνει με τη Μέση Ανατολή; Και αυτό θα επιβραδύνει ή θα επιταχύνει μια πιθανή λύση για το Παλαιστινιακό;
– Νομίζω ότι το σημαντικότερο που συμβαίνει είναι η αλλαγή της στάσης απέναντι στο Ιράν. Πιστεύω υπάρχει μια εκτίμηση τώρα ότι το Ιράν δεν είναι η λύση, αλλά η πηγή πολλών προβλημάτων της περιοχής και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι μια σωστή εκτίμηση και την καλωσορίζω. Και το δεύτερο είναι ότι υπάρχει ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον και δέσμευση να πολεμήσουμε το ISIS, το άλλο πρόσωπο του ισλαμικού φονταμενταλισμού, που απειλεί τόσο τις αραβικές όσο και τις μη αραβικές χώρες στην περιοχή και στον κόσμο, όλο τον κόσμο. Και νομίζω ότι αυτό είναι οπωσδήποτε το επίκεντρο της τρέχουσας πολιτικής μας και αυτό το καλωσορίζω. Νομίζω ότι αυτό υπηρετεί την ειρήνη διότι πιστεύω ότι όταν πολεμάς αυτούς τους τρομοκράτες και αυτούς τους εξτρεμιστές, δημιουργείς έναν χώρο για την ειρήνη. Και θα σας πω κάτι άλλο που έγινε κατά παράξενο τρόπο. Η ιρανική συμφωνία, η οποία πιστεύω ότι δεν ήταν μια καλή συμφωνία –για να το πω γλυκά–, νομίζω ότι έφερε τις αραβικές χώρες και το Ισραήλ πιο κον- τά μεταξύ τους και κυρίως μπορεί να συμβάλει στις ειρηνευτικές προσπάθειες με τους Παλαιστινίους. – Υπάρχει κάτι «στα σκαριά» εκεί, πρόκειται να υπάρξει μια νέα προσπάθεια για ειρήνη;
– Εύχομαι καλή επιτυχία στις συνομιλίες σας για την Κύπρο και ευχηθείτε και σε εμάς καλή επιτυχία στις προσπάθειές μας με τους Παλαιστινίους. – Πώς είναι να είστε πρωθυπουργός του Ισραήλ τη στιγμή που υπάρχει μια πραγματική «μαύρη τρύπα» όσον αφορά την ασφάλεια με τη Λιβύη, τη Συρία κ.λπ.; Πόσο σας απασχολεί αυτό;
– Πιστεύω ότι απασχολεί όλο τον κόσμο, επειδή ολόκληρες χώρες έχουν καταρρεύσει. Οταν κοιτάζουμε γύρω μας –και όχι μόνο εμείς, και οι αραβικές χώρες κοιτάζουν γύρω τους– και αναρωτιούνται «ποιος μπορεί να μας βοηθήσει απέναντι σε αυτό το κενό που αναπληρώνεται από το μαχητικό Ισλάμ, και τους διάφορους σουνίτες καθοδηγούμενους από το ISIS, που κα- ταστρέφει». Απαντούν, το Ισραήλ. Επομένως, δεν θεωρούν το Ισραήλ πλέον εχθρό τους αλλά τον σύμμαχό τους, θα έλεγα ακόμη τον αναγκαίο σύμμαχό τους στη μάχη αυτή υπέρ της κοινής πρόκλησης για την ασφάλεια και το μέλλον. Επομένως, αυτή είναι μια καλοδεχούμενη αλλαγή. Αλλά πώς σε κάνει να νιώθεις; Σε κάνει να νιώθεις με έναν διαφορετικό τρόπο ότι είσαι επιθυμητός και ευπρόσδεκτος. Και καταλαβαίνω ότι αυτό μπορεί να σας ακουστεί παράξενο, αλλά αυτό συμβαίνει στο Ισραήλ. Εξαιτίας της δραστικότητας της τεχνολογίας του και της στρατιωτικής του πληροφορίας και της προόδου του στην οικονομία και την καινοτομία, το Ισραήλ επαναφέρει τις διεθνείς του σχέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις της Ασίας. Επισκέφθηκα μόλις την Κίνα, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι σε μερικές εβδομάδες επισκέπτεται το Ισραήλ και το ίδιο συμβαίνει και με άλλες ασιατικές χώρες και την Αφρική. Ημουν πρόσφατα, μέσα σε έναν χρόνο, για δεύτερη φορά περιοδεία στην Αφρική, για να συναντήσω δεκάδες αρχηγούς. Ολοι θέλουν πίσω το Ισραήλ και το ίδιο ισχύει για τις υπόλοιπες ηπείρους. Και είμαι εδώ τώρα στην Ανατολική Μεσόγειο, σε μια όμορφη πόλη στην Ελλάδα, για να συναντηθώ με τους φίλους μου, τον πρωθυπουργό της Ελλάδας και τον πρόεδρο της Κύπρου. Το Ισραήλ βρίσκεται σε ένα διπλωματικό «σπριντ» θα έλεγα.
Πιστεύω υπάρχει μια εκτίμηση τώρα ότι το Ιράν δεν είναι η λύση, αλλά η πηγή πολλών προβλημάτων της περιοχής.