Ο δύσκολος Ιούλιος της διπλωματίας
Το Κυπριακό βρίσκεται πολύ κοντά στο σημείο της μη επιστροφής, στο σημείο, δηλαδή, που θα ανακηρυχθεί ως μη επιλύσιμο πρόβλημα.
Ηελληνική εξωτερική πολιτική θα βρεθεί σε λίγο αντιμέτωπη με δύο... γνώριμα ζητήματα, το Κυπριακό και την ονομασία των Σκοπίων. Και τα δύο θα επανέλθουν πιεστικά στο προσκήνιο. Ηδη μάλιστα ο μοιρολατρικός χορός των συνωμοσιολογούντων άρχισε να τραγουδάei εκείνο το «αμάν τι πάθαμε, τι μας σκαρώνουν πάλι».
Τους αρέσει, και αρέσει γενικά, το στερεότυπο μιας καημένης Ελλάδας που πέφτει θύμα μιας ακόμη συνωμοσίας τη στιγμή που περνάει βαθιά κρίση. Θα χρειασθεί σθένος από την πλευρά της κυβέρνησης, αλλά και της αντιπολίτευσης, προκειμένου να μην εμπλακούν τα δύο αυτά ζητήματα στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι. Οποτε συνέβη αυτό, άλλωστε, η χώρα ζημιώθηκε, γιατί αντί για τα εθνικά συμφέροντα οι πολιτικοί ηγέτες μας είχαν τον νου τους στην επιβίωσή τους και μόνον.
Στο Κυπριακό, παραμονεύει στον ορίζοντα μια κρίση. Δύο διεθνείς εταιρείες έχουν ανακοινώσει την πρόθεσή τους να αρχίσουν έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ τον Ιούλιο. Οι αισιόδοξοι πιστεύουν πως οι έρευνες δεν θα επηρεασθούν από τη διαπραγμάτευση για την επίλυση του προβλήματος. Οι απαισιόδοξοι ανησυχούν ότι οι εταιρείες θα αναβάλουν τις έρευνες εάν δεν υπάρξει κάποια συμφωνία, φοβούμενες τις τουρκικές αντιδράσεις. Στη Λευκωσία, ορισμένοι έχουν πεισθεί ότι η Ουάσιγκτον θα στηρίξει με κάθε τρόπο τα κυπριακά συμφέροντα επειδή ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ήταν επικεφαλής της EXXON, η οποία είναι μία από τις δύο εμπλεκόμενες εταιρείες. Προφανώς αγνοούν τα στοιχειώδη για το πώς λειτουργούν τα πράγματα στις ΗΠΑ...
Μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα φανεί εάν η Αγκυρα είναι διατεθειμένη να κάνει υποχωρήσεις που θα καταστήσουν εφικτή μια συμφωνία, η οποία θα έχει πιθανότητα αποδοχής από την ελληνοκυπριακή κοινότητα. Γιατί αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να αποφευχθεί είναι η καταστροφική επανάληψη της απόρριψης μιας συμφωνίας μέσω ενός νέου δημοψηφίσματος. Το Κυπριακό, άλλωστε, βρίσκεται πολύ κοντά στο σημείο της μη επιστροφής, στο σημείο, δηλαδή, που θα ανακηρυχθεί ως μη επιλύσιμο πρόβλημα. Η συγκυρία είναι δύσκολη και αν κάποιος επρόκειτο να στοιχηματίσει, θα πρέπει μάλλον να βάλει τα λεφτά του στη μη λύση. Αυτό ήταν πάντοτε το ασφαλές στοίχημα κατά τα τελευταία 43 χρόνια. Από εκεί και πέρα θα παιχθεί το παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών, το γνωστό blame game.
Οσο για το ζήτημα των Σκοπίων, είναι προφανές ότι είναι προς το συμφέρον μας να βρεθεί μία λύση η οποία δεν θα τσαλακώνει το πρεστίζ της χώρας και ταυτόχρονα θα προστατεύει το γειτονικό κρατίδιο. Με δεδομένες τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες, τα περιθώρια χειρισμών για τον κ. Τσίπρα είναι ελάχιστα. Η νέα κυβέρνηση των Σκοπίων επιχειρεί να πείσει ότι κάτι άλλαξε εκεί μετά την ήττα του κ. Γκρούεφσκι. Θα χρειασθούν, όμως, απτές πράξεις και υποχωρήσεις για να αλλάξουμε σελίδα σε αυτήν την ταλαιπωρημένη σχέση.
Ο Ιούλιος ενδέχεται, λοιπόν, να είναι καυτός μήνας για την ελληνική διπλωματία. Με σύνεση και χωρίς διχασμούς θα αντιμετωπίσουμε τις προσκλήσεις. Ο,τι και να μας σκαρώνουν...