Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να εκλέγεται από τους πολίτες
Η συζήτηση όμως είχε ξεκινήσει με το βασικό θέμα που απασχολεί τις Βρυξέλλες αυτές τις μέρες, δηλαδή πώς μπορεί να αλλάξουν οι ισορροπίες στην Ε.Ε. με την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν. «Σήμερα βρισκόμαστε σε μια ιστορική στιγμή για την Ε.Ε., όπου μπορούμε να χτίσουμε μια Ευρώπη που μπορεί να υπερασπιστεί τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής μας σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο», λέει ο Μάνφρεντ Βέμπερ. Η Ευρώπη βγαίνει σιγά σιγά από την κρίση, το 2016 μάλιστα είχε υψηλότερη ανάπτυξη από ό,τι η Αμερική, απέδειξε ότι μπορεί να διαχειριστεί μεγάλες κρίσεις όπως η μεταναστευτική, ενώ οι Ευρωπαίοι τώρα θα αρχίσουν να νιώθουν τα αποτελέσματα μιας σειράς ευρωπαϊκών πολιτικών, αναφέρει μεταξύ άλλων. Συγχρόνως, σύμφωνα με τον κ. Βέμπερ, η διάσταση που δίνουν ο Πούτιν, ο Ερντογάν και ο Τραμπ στις διεθνείς σχέσεις ενισχύει το γεγονός ότι η Ε.Ε. πρέπει να μείνει ενωμένη, καθώς κάθε χώρα μόνη της θα είναι πιο δύσκολο να προστατεύσει καλύτερα τους πολίτες της σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο απ’ ό,τι ως μέλος της Ε.Ε. «Υπάρχει τώρα ένα momentum για υπεράσπιση του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής και ανάγκη για μια δυνατή ηγεσία και στις δύο βασικές χώρες, γι’ αυτό και η εκλογή του Μακρόν είναι τόσο σημαντική», λέει, και ο ίδιος δεν βρίσκει σωστό να θεωρείται το Βερολίνο η πρωτεύουσα της Ευρώπης και η Μέρκελ η ηγέτις του ελεύθερου κόσμου.
Για αυτό, για τον Βέμπερ το επόμενο βήμα που πρέπει να κάνει η Ε.Ε. δεν είναι να προσθέσει μια σειρά από νέες νομοθεσίες για την οικονομία ή για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, αλλά να δημιουργηθεί ένα συναίσθημα, μια ατμόσφαιρα, μια κουλτούρα τού τι σημαίνει το ότι «είμαστε Ευρωπαίοι». Δεν υπάρχει αυτό το συναίσθημα σήμερα ανάμεσα στους Ευρωπαίους πολίτες; τον ρωτάω. Σήμερα, λέει, «συζητάμε τα ευρωπαϊκά θέματα υπό ένα εθνικό πρίσμα» και δίνει ως παράδειγμα τη Γερμανία που αυτή τη στιγμή νούμερο ένα προτεραιότητα είναι να οριστεί ένας προκαθορισμένος αριθμός προσφύγων που πρέπει να δέχεται η κάθε χώρα, και μόνο αν γίνει αυτό «τότε για αυτήν η Ε.Ε. είναι τέλεια», λέει χαρακτηριστικά, ενώ αντίστοιχα στην Αυστρία και τη Φινλανδία δεν υπάρχει η συζήτηση για την ανεργία των νέων και πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, ένα θέμα που απασχολεί τόσες άλλες χώρες. «Υπάρχει ένας εγωιστικός τρόπος σκέψης στην Ε.Ε. τώρα και η κάθε χώρα επικεντρώνεται μόνο στις ανάγκες της», λέει, ενώ έχουμε περάσει στο κυρίως πιάτο, κοτόπουλο στον φούρνο με δενδρολίβανο.
Για αυτό ο Μάνφρεντ Βέμπερ προχωρεί ένα βήμα παραπέρα λέγοντας ότι θα πρέπει να υπάρξει αλλαγή της Ευρωπαϊκής Συνθήκης έτσι ώστε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να εκλέγεται απευθείας από όλους τους Ευρωπαίους πολίτες. «Θα έλυνε και το βασικό πρόβλημα των Αμερικανών που, κάθε φορά που θέλουν να επικοινωνήσουν με την Ε.Ε., δεν ξέρουν ποιον να πάρουν τηλέφωνο», του λέω γελώντας. «Ακριβώς!» μου απαντάει, «καθώς μια δημοκρατικά εκλεγμένη προσωπικότητα θα είχε και διαφορετική άνεση να μιλήσει στους ηγέτες και μεγαλύτερη δικαιοδοσία να ζητήσει από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να φτάσει σε ένα κοινό σημείο». Ο ίδιος υποστηρίζει ότι πρέπει η διαδικασία λήψης αποφάσεων να φτάσει στο σημείο που η Ε.Ε. θα αποφασίζει για τα πιο σημαντικά και για τους περισσότερους, και όχι οι δύο ισχυρές χώρες Γερμανία και Γαλλία.
Οι σχέσεις με την Τουρκία
Ο κ. Βέμπερ είναι γνωστός στο Ευρωκοινοβούλιο για τη σκληρή στάση που έχει κρατήσει όσον αφορά την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε., και αφήνω το θέμα αυτό για το τέλος. «Νόμιζα ότι θα είναι πιο χαλαρή η συζήτησή μας», μου λέει γελώντας. Για τον Γερμανό πολιτικό είναι ξεκάθαρο ότι με τη γείτονα χώρα θα πρέπει η Ε.Ε. να αποκτήσει μια ιδιαίτερη σχέση και στενή συνεργασία σε μια σειρά από τομείς, αλλά σίγουρα όχι να της επιτρέψει να γίνει μέλος της Ε.Ε. «Πρέπει να σταματήσουμε τις διαπραγματεύσεις για την είσοδό της στην Ε.Ε. και να ξεκινήσουμε νέες», λέει ο κ. Βέμπερ, ο οποίος δεν συμφωνεί με τη στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που επαναλαμβάνει ότι η θανατική ποινή είναι και η «κόκκινη γραμμή» που θα σταματήσει οποιαδήποτε διαπραγμάτευση. «Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στην Τουρκία αν θα είναι μέλος της Ε.Ε., δεν χρειάζεται να περιμένω την απόφαση για τη θανατική ποινή για να καταλάβω ότι η χώρα πηγαίνει στη λάθος κατεύθυνση», λέει χαρακτηριστικά. Αυτό που προτείνει ο ίδιος είναι μια σειρά από συμφωνίες, οικονομικές, εμπορικές, απελευθέρωση της βίζας, ανταλλαγή φοιτητών κ.λπ., καθώς κάτι τέτοιο είναι προς το συμφέρον και των δύο πλευρών, ενώ κατ’ αυτόν η καλύτερη απόδειξη του επιχειρήματός του είναι η συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας για το προσφυγικό. Ο ίδιος προτείνει ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ να επισκεφθεί την Αγκυρα και να συζητήσει με τον Τούρκο ομόλογό του ποιος είναι ο σωστός τρόπος συνεργασίας. «Πρέπει να είμαστε δίκαιοι και να μη λέμε ψέματα ο ένας στον άλλον».