Τα μέτρα έμειναν, το ΔΝΤ περιμένει

Εναςαπό τους μύθους που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός και ακολούθως όλοι οι άνθρωποι της κυβερνήσεως ήταν ότι «αν δεν μπει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα και δεν δώσει θετική έκθεση βιωσιμότητας για το χρέος, δεν θα εφαρμόσουμε τα δικά του μέτρα που ψηφίσαμε».

Επειδή κάτι πρέπει να θυμάται ακόμη ο πρόεδρος του Σύριζα από τότε που υπήρξε αριστερός, ότι δηλαδή «τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα», μια ανάγνωση της ανακοίνωσης της Ευρωομάδας είναι εκπληκτική για την άνεση με την οποία κινείται η κυβερνητική πλειοψηφία στον δικό της, εξωπραγματικό, κόσμο.

Ετσι, στη δεύτερη παράγραφο, τέταρτη αράδα της ανακοίνωσης σημειώνεται: «Η Ευρωομάδα καλωσορίζει την υιοθέτηση από το ελληνικό Κοινοβούλιο των συμπεφωνημένων προαπαιτουμένων ενεργειών (prior actions) της δεύτερης αξιολόγησης, ειδικότερα του φιλόδοξου δημοσιονομικού πακέτου για μετά τη λήξη του προγράμματος, που συναποτελείται από τη διεύρυνση της βάσης του φόρου εισοδήματος και μιαν αλλαγή στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Από κοινού, οι δύο αυτές παρεμβάσεις εξοικονομούν ποσό ίσο με 2% του ΑΕΠ που θα υποστηρίξει την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων μετά το 2018».

Είναι προφανές ότι τα «μέτρα του Ταμείου» είναι, πλέον, «μέτρα της Ευρωομάδας». Επιπλέον, η έγκριση που δόθηκε στα δύο αυτά μέτρα δεν εξαρτάται ούτε από τη συμμετοχή του ΔΝΤ ούτε από την ανακήρυξη του ελληνικού χρέους σε «βιώσιμο». Αντιθέτως, η κυρία Λαγκάρντ ξεκαθάρισε ότι συντόμως θα δημοσιευθεί η σχετική έκθεση (DSA) που θα χαρακτηρίζει μη βιώσιμο το χρέος, όπως άλλωστε έχει συμβεί τέσσερις φορές μέχρι σήμερα, όλες μετά την 26η Ιουνίου 2015, όταν εκδηλώθηκαν πλήρως οι καταστροφικές συνέπειες της έξαλλης διακυβέρνησης που μας βύθισαν ξανά στην ύφεση.

Η τελευταία φορά που το Ταμείο έδωσε θετική γνωμάτευση ήταν με την 5η έκθεση της 16ης Μαΐου 2014, όταν υπελόγιζε ότι το 2020 το βάρος του χρέους θα έχει περιοριστεί στο 128% του ΑΕΠ. Αντιθέτως, στην τελευταία έκθεσή του (6 Φεβρουαρίου 2017), το Ταμείο εκτιμά ότι το χρέος θα βρίσκεται στο 170% του ΑΕΠ. Είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς ότι στα δυόμισι χρόνια της σημερινής διακυβέρνησης, σημειώθηκε μια πολύ σοβαρή χειροτέρευση στο κρίσιμο μέτωπο του χρέους. Στο ίδιο αυτό πεδίο που αρχικώς ηττηθήκαμε την άνοιξη του 2010, υπέστημεν δεύτερη ήττα το καλοκαίρι του 2015. Από αυτήν προσπαθούμε να συνέλθουμε, τώρα. Κακά τα ψέματα!