Ουρανία Εφραίμογλου, 1932-2021. Ministrare non ministrari
η αρχοντιά του πνεύματος και της ψυχής. Και όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, η έμφυτη αυτή ευγένεια αντανακλάται και στην εμφάνιση. Η Ουρανία Εφραίμογλου, που «έφυγε» τη Δευτέρα, ήταν μια ξεχωριστή, από κάθε άποψη, μορφή. Προσωπικότητα αυτόφωτη, πολύ τρυφερή σύζυγος, μητέρα και γιαγιά, υπήρξε πρόεδρος του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, ενός εγχειρήματος που άλλαξε τον πολιτιστικό χάρτη της Ελλάδας. Γνωρίζοντας από κοντά τόσο την ίδια όσο και τον αείμνηστο σύζυγό της Λάζαρο Εφραίμογλου, αλλά και τον γιο τους Δημήτρη, ήξερα από πρώτο χέρι τη μοναδική ποιότητα του χαρακτήρα της, που την ωθούσε να πρωτοστατεί στη φιλανθρωπική δράση, αλλά και σε εγχειρήματα που είχαν έντονη πατριωτική φλόγα, όπως το ΙΜΕ.
Γεννημένη στην Αθήνα το 1932, ήταν θυγατέρα του Ανδρέα Κλη από τη Στεμνίτσα και της Μαρίας Καλαμίτση. Μεγάλωσε στον Πειραιά και αποφοίτησε από την Ιόνιο Σχολή Θηλέων. Το 1951 εισήχθη στο Pierce College, από όπου αποφοίτησε το 1954 με δίπλωμα Εμπορικών Σπουδών. «Εκεί διαμορφώθηκε έντονα και η ανάγκη της για προσφορά στον συνάνθρωπο, καθώς το εκπαιδευτικό αυτό ίδρυμα έχει ως μότο το “Ministrare non ministrari” (Να μη σε υπηρετούν, να υπηρετείς)», μας λέει ο Δημήτρης Εφραίμογλου, αναλογιζόμενος πόσο είχαν θεμελιωμένη μέσα τους και οι δύο γονείς του αυτή την αρχή. Το 1960 η Ουρανία γνώρισε τον Λάζαρο Εφραίμογλου και ένα χρόνο αργότερα ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου.
Δυναμικός, ιδεαλιστής, δημιουργικός, με το σαράκι της ανησυχίας, ο σύζυγός της υπήρξε επιτυχημένος στην κλωστοϋφαντουργία και στον τραπεζικό τομέα (συνίδρυσε την Τράπεζα Εργασίας), ενώ αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του και στην πολιτική. Η Ουρανία φοβόταν πως ο ευθύς και ντόμπρος χαρακτήρας του δεν θα ήταν ταιριαστός με τον στίβο αυτόν, ωστόσο υποστήριξε την απόφασή του. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ξαναγνωρίσει ζευγάρι με τέτοια αλληλοϋποστήριξη και αγάπη. Θαρρείς πως είναι αρετές που χάθηκαν στις επόμενες γενιές παντρεμένων. Τους θυμάμαι να κάθονται ο ένας πλάι στον άλλον, να μιλούν για τη ζωή τους με μία φωνή, προσπαθώντας ο ένας να μη διακόπτει ποτέ τον άλλον.
Το 1962 δημιούργησαν μαζί την Εστία Κοριτσιού «Φιλοθέη η Αθηναία», δομή φιλοξενίας ανήλικων κοριτσιών. Το 1980 η Ουρανία εκπαιδεύθηκε στο Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου (ΑΚΜΑ), ένα σχολείο για γονείς. Από το 1984 έως το 2018 προσέφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της στον συγκεκριμένο φορέα. Το 1991, μαζί με τον σύζυγό της, επισκέφθηκαν για πρώτη φορά τη Μικρασία και τη Σπάρτη της Πισσιδίας, από όπου καταγόταν η οικογένεια Εφραίμογλου. Αυτό το ταξίδι στάθηκε καθοριστικός παράγοντας για τη γέννηση του ΙΜΕ, που μεταξύ άλλων αποτελεί «αποθετήριο Ιστορίας» για τον μικρασιατικό ελληνισμό. Η κηδεία θα γίνει αύριο, Πέμπτη, στις 11 π.μ., στο Α΄ Νεκροταφείο.