Επικό παραμύθι με οπερατική αισθητική
Η θεαματική επιστροφή του Ντενί Βιλνέβ
Από τις πολυαναμενόμενες της χρονιάς, η ταινία του Ντενί Βιλνέβ αναλαμβάνει να αποπερατώσει σε όλο του το μεγαλείο ένα κινηματογραφικό όνειρο δεκαετιών, μεταφέροντας στη μεγάλη οθόνη το ομώνυμο λογοτεχνικό έπος του Φρανκ Χέρμπερτ. Το τελευταίο αφηγείται την ιστορία του Πολ Ατρείδη, νεαρού κληρονόμου οίκου ευγενών, ο οποίος αναλαμβάνει τον έλεγχο του επικίνδυνου όσο και προσοδοφόρου πλανήτη Αρράκις. Υπεύθυνοι πια για την εξόρυξη του πολύτιμου «μπαχαρικού των μπαχαρικών», οι Ατρείδες θα βρεθούν στο επίκεντρο μια ανελέητης σύγκρουσης που απειλεί να τους αφανίσει.
Αυτό που στην ουσία του μπορεί να διαβαστεί σαν «απλή» ιστορία ενηλικίωσης, παίρνει γιγάντιες διαστάσεις μέσα από τον πλούσιο σε φαντασία κόσμο του Χέρμπερτ, ο οποίος ζωντανεύει μπροστά μας χάρη σε μια αντάξια της πρόκλησης παραγωγή (άνω των 150 εκατ. δολαρίων), προικισμένη με όλα τα τελευταία ειδικά εφέ ήχου και εικόνας. Το καλό με το φιλμ του Βιλνέβ, σε αντίθεση με τα περισσότερα μπλοκμπάστερ της εποχής μας, είναι πως κρατάει συνοχή και ρυθμό, δίχως να παρασύρεται στη συνηθισμένη, ταχύτατη συρραφή σκηνών δράσης. Και από αυτή φυσικά διαθέτει μπόλικη, ωστόσο παίρνει επίσης τον χρόνο του για να αναπτύξει τους χαρακτήρες, με έμφαση (και) σε αυτόν της Ρεμπέκα Φέργκιουσον, που υποδύεται τη μητέρα του Πολ.
Κι επειδή η επιστημονική φαντασία, όπως και η ενηλικίωση, είναι σύμφυτη με το ταξίδι, ένα τέτοιο παρακολουθούμε κι εδώ, κυριολεκτικό και μεταφορικό, καθώς ο ήρωας έρχεται αντιμέτωπος με τις προκλήσεις ενός σκληρού κόσμου αλλά και της ίδιας την κληρονομιάς του. Ολα τα παραπάνω ο Βιλνέβ επιλέγει να τα απεικονίσει με μια αισθητική σχεδόν οπερατική: οι θύσανοι της άμμου στον ερημικό Αρράκις χορεύουν υπνωτιστικά αποκαλύπτοντας τα πολύτιμα δώρα τους, αλλά κρύβοντας ταυτόχρονα και θανάσιμους κινδύνους· από την άλλη, η μουσική του σπουδαίου Χανς Ζίμερ, μαζί με τη γενικότερη ηχητική επένδυση, δημιουργούν μια μοναδική ακουστική
εμπειρία –φτάνει σχεδόν σε επίπεδα... τρόμου– την οποία σίγουρα αξίζει κανείς να απολαύσει στη σκοτεινή αίθουσα. Βεβαίως, επειδή βρισκόμαστε στο 2021, ο Βιλνέβ φροντίζει να μεταφέρει κατά το δυνατόν τα πολιτικά, κοινωνικά και φιλοσοφικά μηνύματα του λογοτεχνικού προτύπου του, βάζοντας στο επίκεντρο την οικολογική διάσταση. Οσο για το καστ και τους χαρακτήρες, ο Τιμοτέ Σαλαμέ αποδεικνύει πως έχει στο ρεπερτόριό του και αυτόν του action hero, ενώ γύρω του «συνωστίζεται» σχεδόν ένα καστ σύγχρονων αστέρων όπως η Ζεντάγια, η οποία μάλλον θα έχει μεγαλύτερο ρόλο στο σίκουελ, ο Οσκαρ Αϊζακ, ο Χαβιέ Μπαρδέμ, ο Τζος Μπρόλιν, η Σαρλότ Ράμπλινγκ, ο Τζέισον Μομόα κ.ά.
Σε αντίθεση με τα περισσότερα μπλοκμπάστερ της εποχής μας, ο σκηνοθέτης κρατάει συνοχή και ρυθμό, δίχως να παρασύρεται στη συνηθισμένη, ταχύτατη συρραφή σκηνών δράσης.