Στροφή σε άλλους κλάδους από εκατομμύρια εργάτες
Προκειμένου να δελεάσουν τους επίδοξους υπαλλήλους τους, επιχειρήσεις ανά τον κόσμο επιστρατεύουν πολιτικές που έως τώρα προορίζονταν αποκλειστικά και μόνο για τους υπαλλήλους γραφείου και μάλιστα τους καλοπληρωμένους. Για την ακρίβεια, οι πολιτικές αυτές ήταν μάλλον αδιανόητες για τα κακοπληρωμένα επαγγέλματα, όπως είναι αυτά του ξενοδοχειακού τομέα και της εστίασης ή ακόμη και των ανειδίκευτων ή χαμηλής ειδίκευσης εργατών στη μεταποίηση: πρόσφατες έρευνες στις ΗΠΑ φέρουν το 57% των αμερικανικών επιχειρήσεων να προσφέρει μπόνους, το 44% προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και το 43% να αυξάνει τους μισθούς.
Δεν έχουν όμως τα επιθυμητά αποτελέσματα και το 55% καταφεύγει συχνά στους προσωρινούς υπαλλήλους. Αναλυτές της αγοράς εργασίας επισημαίνουν πως για εκατομμύρια εργαζομένους η στροφή σε άλλον κλάδο ήταν ζήτημα επιβίωσης και υπαγορεύτηκε από την ίδια την πανδημία. Για παράδειγμα, η ανάγκη αλλαγής επαγγέλματος ήταν επιτακτική για πολλούς εργαζομένους στους κλάδους των ξενοδοχείων και της εστίασης, καθώς τα αλλεπάλληλα lockdowns τους καλλιέργησαν αίσθημα επαγγελματικής ανασφάλειας. Στην Ιρλανδία, για παράδειγμα, επίσημα στοιχεία φέρουν το 30% των εργαζομένων στον ξενοδοχειακό κλάδο να έχουν μεταφερθεί σε άλλον τομέα, καθώς δεν γνώριζαν πόσο θα διαρκέσουν τα lockdowns και αν θα έχουν ολέθριες συνέπειες για τη θέση εργασίας τους. Κάτι ανάλογο συνέβη στην Τσεχία, όπου τα εργατικά συνδικάτα αναφέρουν πως οι εργαζόμενοι σε ξενοδοχεία στράφηκαν σε επαγγέλματα σχετικά με τις πλατφόρμες στο Iντερνετ και τις υπηρεσίες κατ' οίκον παράδοσης παραγγελιών κάθε είδους.
Και βέβαια σημαντικό ποσοστό των εργαζομένων θέτει σε προτεραιότητα τις καλύτερες συνθήκες εργασίας και τη δυνατότητα ευελιξίας με σκοπό την αρμονία ανάμεσα στην επαγγελματική ζωή. Eρευνα της εταιρείας δημοσκοπήσεων Blind κατέγραψε πως το 64% των εργαζομένων σε αμερικανικές επιχειρήσεις θα δεχόταν κάποια μείωση αποδοχών προκειμένου να διατηρήσει το καθεστώς της τηλεργασίας μέχρι το τέλος της σταδιοδρομίας του. Και βέβαια είναι ιδιαίτερα υψηλά τα ποσοστά όσων επιμένουν να συνεχίσουν τηλεργασία όταν πρόκειται για εργαζομένους στον κλάδο της τεχνολογίας. Πολλοί εγκαταλείπουν τη δουλειά τους για να μην αναγκαστούν να επιστρέψουν στο γραφείο.
Εν ολίγοις, η πανδημία έχει εξωθήσει σημαντική μερίδα των εργαζομένων να αναθεωρήσουν τη σταδιοδρομία τους και να διεκδικήσουν τις συνθήκες εργασίας που επιθυμούν. Διεθνή ΜΜΕ αναφέρουν αμέτρητες ιστορίες ανθρώπων που τόλμησαν μια σημαντική αλλαγή. Ανάμεσά τους δικηγόροι που εγκατέλειψαν μεγάλες εταιρείες νομικών και ακριβοπληρωμένες θέσεις για να ανοίξουν κάποια δική τους μικρή επιχείρηση κοντά στο σπίτι τους. Ακριβοπληρωμένα στελέχη τραπεζών που εγκατέλειψαν τις τράπεζες για να ασχοληθούν με κάτι σχετικό με τα κρυπτονομίσματα, αλλά και δημοσιογράφους που άφησαν το πόστο τους για να εξελιχθούν σε συγγραφείς ή και freelance ρεπόρτερ. Στον αγγλοσαξονικό κόσμο και τα ΜΜΕ έχουν ήδη βαφτίσει τη νέα τάση «η οικονομία Yolo», από τα αρχικά των λέξεων που στα αγγλικά σημαίνουν «ζεις μόνο μια φορά».