Πρόβα για έναν σχεδόν «κανονικό» χειμώνα
Οι αλλαγές που μας περιμένουν στο κέντρο της Αθήνας, από την πλατεία Συντάγματος μέχρι το Ωδείο και την Πινακοθήκη
Ο κινηματογράφος «Ιντεάλ»
ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ Είναι το πρώτο φθινόπωρο που θα θυμίζει το τελευταίο πριν από την πανδημία. Η Αθήνα ανάβει σιγά σιγά τα φώτα της, η θερμοκρασία έπεσε απότομα (ευτυχώς, θα ανεβεί ξανά) και ο κόσμος επιστρέφει αναπόφευκτα στις πιο «χειμερινές» του συνήθειες. Υστερα από τρεις προβληματικές σεζόν, αυτή που ανοίγεται μπροστά μας δείχνει η πιο... κανονική των τελευταίων ετών.
Μιλώντας για το κέντρο, η σημειακή ανάπλαση στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος αποτελεί τον βασικό πόλο έλξης και ενδιαφέροντος μετά τις καλοκαιρινές κοκορομαχίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μπορεί οι εργασίες να μην έχουν ολοκληρωθεί (τα δύο σιντριβάνια αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία τις επόμενες ημέρες), αλλά ο κόσμος έχει την περιέργεια να δει τι άλλαξε σε ένα τόσο κομβικό πέρασμα της πλατείας.
Εθνικός Κήπος
Λιγότερο γνωστές είναι οι σε εξέλιξη παρεμβάσεις του Δήμου Αθηναίων στον Εθνικό Κήπο και της Περιφέρειας Αθηνών (σε συνεργασία με το Ιδρυμα Ωνάση) στο Πεδίον του Αρεως. Στο ιστορικό πάρκο της πρωτεύουσας έχει ήδη παραδοθεί το πρώτο τμήμα της ανάπλασης (το βορειοανατολικό, πλησίον του καφενείου, που είναι ανοικτό και πάλι) και μέχρι την άνοιξη του 2023 πρόκειται να παραδοθεί το σύνολο του κήπου.
Εμπλουτίζεται το πράσινο (θα φυτευθούν συνολικά 11.155 νέα δέντρα και φυτά), ανακατασκευάζονται μονοπάτια και διάδρομοι με τη χρήση σταθεροποιημένου
χωμάτινου δαπέδου, αντικαθίσταται το παλιό σύστημα άρδευσης με νέο, σύγχρονης τεχνολογίας, αναβαθμίζεται το δίκτυο ηλεκτροφωτισμού, ανακαινίζονται τα παραδοσιακά παγκάκια, ενώ με ανυπομονησία περιμένουμε τη συντήρηση των λιμνών και γενικά των υδάτινων στοιχείων, που πάντα τις τελευταίες δεκαετίες ήταν μία από τις πιο χαρακτηριστικές «μαύρες τρύπες» του χώρου. Στο Πεδίον του Αρεως βρίσκονται σε εξέλιξη έργα εμπλουτισμού του πρασίνου σε δύο πολύ σημαντικά σημεία του πάρκου, στην Υδάτινη Διαδρομή (πρώην Πλατάνια) και στο πλάτωμα του Αλσους.
Από απόψεως πολιτιστικών υποδομών, το μεγάλο γεγονός του φθινοπώρου είναι χωρίς αμφιβολία η αποπεράτωση και ο εκσυγχρονισμός του μεγαλύτερου μέρους από το 50% του κτιρίου του Ωδείου Αθηνών, που παρέμενε ημιτελές από το 1976, όταν
εγκαινιάσθηκε. Στη νέα του εποχή, αυτό το πολύ αγαπημένο (και διαχρονικά υποτιμημένο) δείγμα του μεταπολεμικού ελληνικού μοντερνισμού, που φέρει την υπογραφή, την ευφυΐα και το πάθος του αείμνηστου αρχιτέκτονα Ιωάννη Δεσποτόπουλου (1903-1992), θα προσθέσει από τον Οκτώβριο χώρους και υποδομές που θα καταστήσουν το Ωδείο Αθηνών βασικό πολιτιστικό πόλο του κέντρου.
Με νέα, επιβλητική είσοδο στη συμβολή των οδών Βασιλέως Γεωργίου και Ρηγίλλης, θα διαθέτει πλέον ένα μεγάλο αμφιθέατρο, ικανό να φιλοξενεί σχεδόν όλες τις πιθανές πολιτιστικές,
εκπαιδευτικές και συνεδριακές χρήσεις, το Φουαγέ Τεχνών, κατάλληλο για πολλαπλές χρήσεις, όπως εκθέσεις, εκδηλώσεις και μουσικά δρώμενα, που θα μπορούν να αναπτύσσονται ταυτόχρονα σε διαφορετικά επίπεδα, τη Νέα Σκηνή, έναν πειραματικό πολυλειτουργικό χώρο που έχει υιοθετήσει τη λογική του «box in a box», και το Κέντρο Τεχνολογίας Κ3, στα έγκατα του συγκροτήματος (επίπεδο -7.80), που σχεδιάστηκε ώστε να υποστηρίζει και να προωθεί τη νεανική δημιουργία και επιχειρηματικότητα στον χώρο της καλλιτεχνικής παραγωγής, δημιουργώντας, μεταξύ άλλων,
Η επιστροφή του «Ιντεάλ»
Καλά νέα υπάρχουν και από το μέτωπο του κινηματογράφου «Ιντεάλ» της οδού Πανεπιστημίου, ύστερα από την κατάρρευση του νότιου τοίχου του γειτονικού και διατηρητέου κτιρίου του Ελληνικού Ωδείου, τον περασμένο Ιούλιο. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν και αυτή η σημαντική για το κέντρο της Αθήνας αίθουσα θα επαναλειτουργήσει από την 1η Οκτωβρίου, στο πλαίσιο του φεστιβάλ κινηματογράφου «Νύχτες Πρεμιέρας».
Η αλήθεια είναι ότι η πόλη δεν άντεχε και άλλη απώλεια, μετά την πρόσφατη «αποστρατεία» του «Εμπασσυ», αλλά και των περασμένων ετών. Σε σύγκριση με το 2012, όταν ακόμα λειτουργούσαν και το «Αττικόν» και ο «Απόλλων», το κέντρο της Αθήνας έχει χάσει έξι μεμονωμένες αίθουσες (προσθέστε την «Ααβόρα», την «Οπερα» και το «Τιτάνια») από τις δέκα που λειτουργούσαν τον Ιανουάριο εκείνης της χρονιάς.
Το μεγάλο γεγονός του φθινοπώρου είναι η αποπεράτωση και ο εκσυγχρονισμός του κτιρίου του Ωδείου Αθηνών.