Αυτό το πόντιουμ ποιος θα το πάρει;

Το δίλημμα για τον εκπρόσωπο της Ν.Δ. και τα ονόματα που θα μπορούσαν να ενσαρκώσουν την προεκλογική στρατηγική

ΣΤΑΥΡΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ Ενας εκπρόσωπος σε προεκλογική περίοδο είναι κάτι περισσότερο από «βιτρίνα». Είναι το πρόσωπο που ενσαρκώνει τη στρατηγική του κόμματος. Γι' αυτό και όσο πλησιάζουν οι εκλογές τόσο εντείνεται ο προβληματισμός για το επικοινωνιακό σχήμα το οποίο θα επιλέξει για να δώσει τη «μητέρα των μαχών» ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Ως λύση, που συμβολίζει τα επιτεύγματα της κυβέρνησης αλλά και υπηρετεί την αξίωσή της να απευθυνθεί στο ακροατήριο του Κέντρου, είχε συζητηθεί πρώτα το όνομα του Κυριάκου Πιερρακάκη. Τα δεδομένα ωστόσο αλλάζουν διαρκώς και τα σενάρια και οι εισηγήσεις που δέχεται ο πρωθυπουργός είναι πολλά και αντιφατικά. Οι επιλογές του Μαξίμου δεν είναι ανεξάντλητες, καθώς ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν μπορεί να είναι και υποψήφιος βουλευτής.

Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι ποια προεκλογική στρατηγική θα κληθεί να επωμισθεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ο νυν, Γιάννης Οικονόμου, για παράδειγμα, είναι ένα παραδοσιακό στέλεχος της Κεντροδεξιάς, που απευθύνεται (και) στο κομματικό κοινό. Το μοντέλο θα παραμείνει ως έχει ή ο κ. Μητσοτάκης θα κρίνει πως χρειάζεται κάτι διαφορετικό;

Μήπως θα ήταν προτιμότερο ένα πρόσωπο με καταγωγή εκτός Ν.Δ.; Το σενάριο του «κεντρώου» εκπροσώπου είναι αυτό που κυριαρχεί εδώ και καιρό. Η λογική από την οποία εκπορεύεται είναι πως ο μεγάλος εκλογικός στόχος της αυτοδυναμίας προϋποθέτει την προσέλκυση των κεντρώων ψηφοφόρων. Αυτοί ήταν που και το 2019 έδωσαν τον μικρό, αλλά απολύτως απαραίτητο «αέρα» για να επιτευχθεί ο στόχος. Αυτοί φαίνεται τώρα ότι αποστασιοποιούνται από τη Ν.Δ. εξαιτίας των παρακολουθήσεων. Στο πλαίσιο αυτό, ο Κυριάκος Πιερρακάκης αποτελεί για πολλούς την ιδανικότερη επιλογή. Πασοκογενής, με μετρήσιμο έργο στο υπουργείο του, που τον κατατάσσει ως έναν από τους πιο δημοφιλείς υπουργούς, και νέος σε ηλικία –είναι 39 ετών–, θεωρείται πως μπορεί να εκπροσωπήσει ιδανικά την ταυτότητα

που θέλει να προβάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Η επιλογή ωστόσο κάθε άλλο παρά οριστική πρέπει να θεωρείται, καθώς υπάρχουν και άλλες σκέψεις. Η βασικότερη είναι πως ο κ. Πιερρακάκης, που εξαρχής είχε επιλέξει να πολιτευθεί με σταυρό στην Α΄ Αθήνας και προετοιμαζόταν πυρετωδώς για την κάθοδό του, θα λείψει ως μάχιμη εκλογική δύναμη αν αποσυρθεί στο Επικρατείας. Οι μετρήσεις που έχουν γίνει στην Αθήνα δείχνουν πως ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης «ρυμουλκεί» κρίσιμη μάζα ψήφων από τον χώρο του Κέντρου προς τη Ν.Δ. Παράλληλα, πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως ο Κυριάκος Πιερρακάκης πρέπει να μετρηθεί με σταυρό για ακόμα ένα λόγο: από τις μεταγραφές του κ. Μητσοτάκη σχεδόν κανείς δεν θα διεκδικήσει την εκλογή του –με εξαίρεση τον κ. Χρυσοχοΐδη, που είναι όμως παλιά καραβάνα–, αδυνατίζοντας έτσι το αφήγημα της διεύρυνσης. Τη νομιμοποίησή του στην κάλπη –που θα σημάνει και την οριστική ένταξή του «από τα κάτω» στη νεοδημοκρατική οικογένεια– φέρεται να προτιμάει και ο ίδιος ο Πιερρακάκης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα εγείρει ενστάσεις αν τελικώς του ζητηθεί να συνεισφέρει πίσω από το πόντιουμ.

Ενα άλλο πρόσωπο, με συγγενή πολιτικά χαρακτηριστικά, που θα μπορούσε να αναλάβει χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου είναι αυτό του Ακη Σκέρτσου. Επίσης κεντρογενής, με επιτελικό ρόλο στην τριετή θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, θεωρείται από πολλούς μια «ασφαλής λύση» που επίσης προσωποποιεί το κεντρώο και μεταρρυθμιστικό στίγμα. Οι πιο παρατηρητικοί, δε, έχουν διαπιστώσει πως το τελευταίο διάστημα ο «τεχνοκράτης» Σκέρτσος έχει αποκτήσει πιο αιχμηρό πολιτικό λόγο απ' ό,τι στο παρελθόν. Ενα άλλο μοντέλο, τελείως διαφορετικό, που μπορεί να αποτελέσει επιλογή του κ. Μητσοτάκη είναι αυτό του ακραιφνώς κομματικού στελέχους, με απήχηση στη βάση της Ν.Δ. Στο πλαίσιο αυτό έχει πέσει στο τραπέζι το όνομα του υφυπουργού Αμυνας, Νίκου Χαρδαλιά. Ο ίδιος άλλωστε απορρίπτει το σενάριο να είναι υποψήφιος βουλευτής, που σημαίνει πως δεν θα έχει καν το δίλημμα του Επικρατείας. «Λαϊκός ήρωας» στην πρώτη φάση της πανδημίας,

υπέστη και αυτός κατά τη δεύτερη φάση τη φθορά που επέφερε η διαχείριση των φυσικών καταστροφών το καλοκαίρι του 2021. Η υπερέκθεση αναπόφευκτα είχε μειώσει τη δημοτικότητά του, η οποία ωστόσο παραμένει ψηλά. Δεν είναι τυχαίο πως στον νότιο τομέα της Αθήνας, όπου έχει μετρηθεί ως υποψήφιος, θα εκλεγόταν άνετα βουλευτής. Στα θετικά του το λαϊκό προφίλ του, που λείπει από τα περισσότερα επιτελικά στελέχη. Στα αρνητικά του το γεγονός πως δεν έχει εμπειρία αντιπαράθεσης στα κανάλια. Ο κ. Χαρδαλιάς, πάντως, είναι ένα πρόσωπο με κομματικές αναφορές που θα μπορούσε να αποτελέσει τον πορτ παρόλ, εάν η κυβέρνηση κρίνει πως έχει μεγαλύτερη ανάγκη να συσπειρώσει το παραδοσιακό της ακροατήριο.

Μια επιλογή με ανάλογα κομματικά χαρακτηριστικά είναι η κ. Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου. Με θητεία στα πολύ δύσκολα χρόνια της κυβέρνησης Σαμαρά, έχει διατελέσει εκπρόσωπος της Ν.Δ., ενώ προσφάτως ο κ. Μητσοτάκης της εμπιστεύθηκε τη θέση της εκπροσώπου Τύπου της ευρωομάδας. Εχει δώσει πολλές ώρες τηλεοπτικών μαχών σε υψηλά ντεσιμπέλ, κάτι που μπορεί να είναι ατού σε συνθήκες εκλογικής πόλωσης. Η ευρωβουλευτής έχει ακόμα το πλεονέκτημα του φύλου, καθώς οι επιδόσεις της Ν.Δ. πάσχουν

στις γυναίκες. Τα παραπάνω τέσσερα πρόσωπα δεν αποτελούν τις μόνες επιλογές. Κατά πληροφορίες, στο τραπέζι βρίσκεται και η παραμονή του κ. Γιάννη Οικονόμου, πάνω σε ένα πολύ συγκεκριμένο σκεπτικό. Ο νυν κυβερνητικός εκπρόσωπος «έχει μάθει τη δουλειά» και ξέρει πώς να αποφεύγει τις γκάφες, καθώς κατά κανόνα έχει αντεπεξέλθει στον ρόλο του. Παράλληλα, μετά την παραμονή του σε αυτή την ηλεκτρική καρέκλα για πάνω από ένα χρόνο, έχει «εισπράξει» και την ανάλογη φθορά που αντιστοιχεί στη θέση, κάτι που σημαίνει πως δεν θα τον πείραζε η παραμονή του. Το «αγκάθι» είναι πως σε αυτή την περίπτωση ο κ. Οικονόμου θα πρέπει να μην είναι υποψήφιος στη Φθιώτιδα και δεν θα μπορέσει έτσι να κεφαλαιοποιήσει εκλογικά τη δημοσιότητα που πήρε από τη θέση του εκπροσώπου. Αρκετοί πάντως τονίζουν πως η παραμονή στη θέση του πορτ παρόλ της κυβέρνησης Μητσοτάκη και η μεταπήδησή του στο Επικρατείας είναι καλύτερη προοπτική για εκείνον, καθώς για την πρώτη θέση στη Φθιώτιδα φαβορί εξακολουθεί να είναι ο Χρήστος Σταϊκούρας.

Το μοντέλο των «15»

Στο μυαλό του πρωθυπουργού, λένε, υπάρχει και μια τελείως διαφορετική διάταξη εκλογικής μάχης. Σύμφωνα με αυτή, ο εκπρόσωπος δεν θα αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο της καμπάνιας. «Και σήμερα ο κ. Οικονόμου δεν αποτελεί το κεντρικό προφίλ της κυβέρνησης, αλλά μία συνιστώσα της», λέει στην «Κ» πηγή που γνωρίζει πώς λειτουργεί το Μαξίμου. Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να επιλέξει το μοντέλο των 15 εκπροσώπων, όσα δηλαδή θα είναι τα πρόσωπα που θα μπουν στο Επικρατείας. Σε αυτό το μοντέλο κάθε στέλεχος θα απευθύνεται στο «δικό του» κοινό. Κάθε υποψήφιος του Επικρατείας θα επιλεγεί έτσι ώστε να απευθύνονται σε «ειδικά κοινά» όπως οι πολίτες με ανώτερη μόρφωση, τα πιο λαϊκά στρώματα, η κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ, οι γυναίκες, οι κεντρογενείς, ακόμα και τα Σώματα Ασφαλείας. Θα σχηματιστεί έτσι το μωσαϊκό ενός κόμματος που απευθύνεται σε όλους τους πολίτες της χώρας.