Σπουδές, με ή χωρίς αστυνομία
Φετινοί και παλαιότεροι αριστούχοι των Πανελλαδικών μιλούν στην «Κ» για το πως βιώνουν την καθημερινότητα στο πανεπιστήμιο
ΗΛΙΑΝΑΣ ΜΑΓΡΑ
Στις Πανελλαδικές του 2021 η πρώτη των πρώτων ήταν η Σοφία Βάγια. Επέλεξε να φοιτήσει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ξεκινώντας το φθινόπωρο του 2021. Στο αμφιθέατρο ήταν με μάσκες. Η εγγραφή έγινε ηλεκτρονικά, επομένως δεν την προσέγγισαν από την αρχή άτομα των παρατάξεων. Καταστάσεις που να εμπόδισαν τη διεξαγωγή του μαθήματος δεν αντιμετώπισε – εκτός από μία φορά. «Κάναμε μάθημα και ακούσαμε φασαρία», δηλώνει στην «Κ», «αναρχικοί είχαν σπάσει τον πάγκο μιας παράταξης». Φέτος, κλιμάκια της πανεπιστημιακής αστυνομίας βρίσκονται ήδη έξω από κάποια κτίρια των: Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ), Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΟΠΑ) και Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Η Σοφία θεωρεί πως «ως ιδέα» η παρουσία της πανεπιστημιακής αστυνομίας είναι καλή, «γιατί περιστατικά σαν κι αυτό που σας είπα πρέπει να εκλείψουν». «Είναι αυτονόητο», συμπληρώνει, «ότι στον χώρο του πανεπιστημίου δεν είναι λογικό να μπαίνουν αναρχικοί ή οποιαδήποτε άλλη ομάδα και να ασκούν βία». Ταυτόχρονα, όμως, τονίζει πως το ζήτημα είναι λεπτό. «Στην εφαρμογή πρέπει να υπάρξει προσοχή αλλά και διακριτικότητα».
Αλλοι αριστούχοι των Πανελλαδικών, όπως η Σοφία Κλεμπετσάνη, η οποία πέρασε πέρυσι στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ, δεν είναι της ίδιας άποψης. Εκ
πρώτης όψεως, αναφέρει στην «Κ», όλοι έχουν ανάγκη από κάποια προστασία. «Αλλά δεν ξέρω αν αυτή είναι καλύτερα να προέρχεται από την Ελληνική Αστυνομία, έχουν γίνει κάποια γεγονότα που σε γεμίζουν αμφιβολίες», δηλώνει αναφερόμενη στα επεισόδια του Μαΐου και της πρόσφατης συναυλίας του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Η εμπειρία της στη σχολή της τονίζει πως είναι «πάρα πολύ καλή», όπως και το κλίμα. «Συνήθως καταλήψεις γίνονται στο Πολυτεχνείο», συμπληρώνει.
Ο Γιώργος Κατσαλάς με τη σειρά
του, αριστούχος των Πανελλαδικών του 2020 και φοιτητής στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ, αναφέρει, όπως και πολλοί άλλοι, ότι το θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας είναι πολύ ευαίσθητο στους πανεπιστημιακούς κύκλους. «Υπάρχουν πολλές απόψεις», δηλώνει στην «Κ», «αλλά τα παιδιά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θέλουν να αισθανθούν ασφαλή και να συνεχίσουν ανενόχλητα το έργο τους. Ο στόχος είναι κοινός, τα μέσα διαφέρουν». Ο ίδιος τονίζει πως, στη δική τους σχολή τουλάχιστον, τα πράγματα
είναι ήπια και ότι ξεκινώντας το πανεπιστήμιο το πρόβλημα που αντιμετώπισε ο ίδιος αλλά και οι συμφοιτητές του ήταν ο κορωνοϊός. «Η πρώτη χρονιά δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, δεν κάναμε
εργαστήρια από κοντά, τα διαδικτυακά μαθήματα κούραζαν. Το δεύτερο έτος ήταν εντελώς διαφορετική εμπειρία».
Στην «Κ» μίλησαν και αριστούχοι των φετινών Πανελλαδικών. Ολοι δήλωσαν πως το πρωταρχικό τους μέλημα και ο λόγος για τον οποίο ανυπομονούν να βρεθούν στον πανεπιστημιακό χώρο είναι οι σπουδές τους. Η Εύη Χαρίλα, η πρώτη των πρώτων στις φετινές Πανελλαδικές, θα φοιτήσει στη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών στο ΕΜΠ. Τονίζει πως το θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας δεν την έχει απασχολήσει ιδιαίτερα, συμπληρώνοντας πως υπάρχουν κάποιοι που είναι εντελώς αντίθετοι. Ο Μέλβιν Μπέρκοβιτς, ο πρώτος εισακτέος του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, αναφέρει πως έχει κάποιες απόψεις πάνω στο ζήτημα, αλλά περιμένει πρώτα να ζήσει το πανεπιστήμιο από μέσα ως φοιτητής για να καταλήξει. «Προβληματίζομαι πάρα πολύ», λέει στην «Κ». Ενώ αναγνωρίζει πως το ΑΠΘ είναι συχνά στο επίκεντρο της επικαιρότητας, αυτό δεν τον ανησυχεί. «Επειδή είμαι από τη Θεσσαλονίκη, δεν μου είναι ξένη η σχέση της πόλης με το πανεπιστήμιο». Δηλώνει πως είναι βέβαιος ότι, όπως και όλους τους πρωτοετείς, θα τον προσεγγίσουν παρατάξεις, αλλά δεν σκοπεύει να ασχοληθεί. «Είμαι πολιτικοποιημένος ως νέος, αλλά στο πανεπιστήμιο αναζητώ κάτι πιο ακαδημαϊκό».
Παρόμοιας άποψης είναι και η Μυρτώ Μενάγια, η οποία πέρασε δεύτερη στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ. «Ολοι μου λένε ότι με το που μπω στο πανεπιστήμιο θα με προσεγγίσουν διάφορα άτομα και θα μου μιλήσουν για τέτοια πράγματα, αλλά δεν με ενδιαφέρει πάρα πολύ να ενταχθώ σε κάποια παράταξη»,
δηλώνει στην «Κ». Η πανεπιστημιακή αστυνομία την έχει απασχολήσει, αλλά ούτε η δική της άποψη έχει παγιωθεί ακόμα. «Βλέπω και θετικά και αρνητικά, προσωπικά δεν φοβάμαι την παρουσία της πανεπιστημιακής αστυνομίας», αναφέρει. «Το πλεονέκτημα είναι ότι μέσα στους χώρους του πανεπιστημίου δεν θα υπάρχουν άσχετα άτομα, αλλά πιστεύω ότι θα δημιουργήσει έντονες αντιδράσεις και αυτό μπορεί να εμποδίσει τη διεξαγωγή μαθημάτων».
«Πολύ λεπτό θέμα»
Ο Αντώνης Αλιφραγκής, ο οποίος θα φοιτήσει στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών στο ΕΜΠ, θεωρεί το θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας «πολύ λεπτό». «Εχω ακούσει όλες τις απόψεις, αλλά προτιμώ να μη συμμετέχω σε αυτές τις συζητήσεις. Οταν μιλάω για το Πολυτεχνείο εστιάζω στο κομμάτι της γνώσης και της κοινωνικοποίησης». Στο πανεπιστήμιο έχει πάει δύο φορές μέχρι στιγμής. Τα κτίρια των Ηλεκτρολόγων του φάνηκαν πιο όμορφα απ’ όλα –«και σύγχρονα, σε σχέση με τα άλλα», λέει–, αλλά αυτό που τον εντυπωσίασε ήταν η βιβλιοθήκη. «Με ενέπνευσε, είχε μια γωνιά για σκάκι, εκεί σκοπεύω να κάθομαι». Ανυπομονεί να αρχίσουν οι σπουδές του, να διαβάζει, να βρίσκεται με άλλους φοιτητές στα αμφιθέατρα και στο προαύλιο του ΕΜΠ. «Φαντάζομαι να περπατάνε όλοι οι φοιτητές», λέει με έκδηλο ενθουσιασμό για την καινούργια αρχή του, «και να περπατάω κι εγώ μαζί τους».