Ευαισθησίες
Στην αρχή φαίνεται σαν να διστάζει. Είναι ευαίσθητα αυτά τα θέµατα, λέει. Αλλά οι ευαισθησίες του υποκύπτουν αµέσως στην καταγγελτική του σκλήρυνση. Η κυβέρνηση, λέει, έχει ως προτεραιότητα «να εκπληρώσει κάποιες δεσµεύσεις της απέναντι σε τρίτες χώρες, παρά το ποια είναι η άµυνα της χώρας». «Το αίτηµα αποστρατιωτικοποίησης που υπάρχει, στην πράξη συµβαίνει...». Το εγγενώς νυσταλέο ύφος του είναι παραπλανητικά δυσανάλογο προς τη βαρύτητα του ισχυρισµού. Ο Γιώργος Τσίπρας ισχυρίζεται ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η κυβέρνηση, αντί να φροντίζει την άµυνα της χώρας, δίνει προτεραιότητα σε όσα της υπαγορεύουν «τρίτες χώρες». Και τι κάνει; Αποστρατιωτικοποιεί τα νησιά.
ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να φέρει τον τίτλο του αναπληρωτή τοµεάρχη Αµυνας. Αλλά η ιδιότητα δεν σηµαίνει ότι οφείλει κανείς αναγκαστικά να τον πάρει στα σοβαρά. Αναπαράγει µια δοξασία ψυχροπολεµικού καφενείου (είµαστε µαριονέτες των Αµερικανών) που θα ήταν υπερβολικό να ταυτιστεί µε τη γραµµή της αξιωµατικής αντιπολίτευσης σε τόσο «ευαίσθητα» θέµατα ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής. Τη γραµµή την εκφράζει ο πρόεδρος. Και
ο πρόεδρος στη µεγάλη του οµιλία από το βήµα της ∆ΕΘ ανέφερε το µείζον γεωπολιτικό γεγονός του παρόντος µόνο µία φορά. Πρόφερε µόνο άπαξ τη λέξη «Ουκρανία» κι αυτό για να πει ότι η Ελλάδα λειτουργεί «ως προκεχωρηµένο και ανασφαλές φυλάκιο της ∆ύσης», «µια χώρα που στέλνει όπλα στην Ουκρανία και γίνεται µέρος της κρίσης». Είπε δηλαδή πιο «ευαίσθητα» περίπου ό,τι είπε αργότερα στην τηλεόραση ο εξάδελφός του – µείον την αποστρατιωτικοποίηση.
πέτυχε και ο πρόεδρος της ελάσσονος αντιπολίτευσης στη δική του οµιλία στη ∆ΕΘ: Μία «Ουκρανία» χώρεσε στους προβληµατισµούς του κι αυτή παρεµπιπτόντως. Η παράλειψη του Ανδρουλάκη αναφέρεται ως ενδεικτική των λόγων για τους οποίους ο καθηγητής Σωτήρης Σέρµπος