H Αλεξανδρούπολη και η Μαύρη Θάλασσα

Γιατί έχει θυμώσει τόσο με την Αλεξανδρούπολη ο Ερντογάν και «αφρίζει» ο Πούτιν; Τι φοβούνται οι δύο γεωπολιτικοί συνεταίροι και «φίλοι» και έχουν στοχοποιήσει το έως πρόσφατα ψαρολίμανο του βορείου Αιγαίου, μη διστάζοντας να εκτοξεύουν ανοιχτές ή συγκαλυμμένες απειλές εναντίον της Ελλάδας;

Ο Ερντογάν πνέει τα μένεα θεωρώντας ότι η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Αλεξανδρούπολη θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να επιτηρούν από απόσταση αναπνοής ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει στα Δαρδανέλλια, αλλά και τη θαλάσσια κινητικότητα στο βόρειο Αιγαίο, και, βεβαίως, θωρακίζει τα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Εβρο.

Ο δε Πούτιν, διότι το ΝΑΤΟ μεταφέρει μέσω του λιμανιού της στρατεύματα και οπλισμό στην καυτή ζώνη, δηλαδή στην Ουκρανία και στα δυτικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας.

Υπάρχει όμως και ένας λόγος στρατηγικός: με τον εναλλακτικό διάδρομο Αλεξανδρούπολης - Μπουργκάς, παρακάμπτεται ο υψίστης σημασίας για τις διεθνείς μεταφορές και τους πολεμικούς στόλους θαλάσσιος δίαυλος προς και από τον Εύξεινο Πόντο και τις αγορές του Καυκάσου, για τον οποίο έγιναν πόλεμοι και χύθηκε αίμα, από την εποχή της Τροίας ακόμη.

Σήμερα, η ρωσοτουρκική συμμαχία ελέγχει τα Στενά του Βοσπόρου εμποδίζοντας (αποκλείοντας) κάθε ανεπιθύμητη πρόσβαση των Δυτικών στη Μαύρη Θάλασσα και στα ταραγμένα παράλιά της.

Στην πράξη, η Συνθήκη του Μοντρέ, που ρυθμίζει την ελεύθερη

ναυσιπλοΐα, έχει καταστρατηγηθεί με διάφορα προσχήματα από την τουρκική πλευρά. Ο Εύξεινος Πόντος είναι τούτες τις κρίσιμες ώρες ρωσοτουρκικό «οικόπεδο».

Ο Ερντογάν βοηθάει τον Πούτιν, ο οποίος έχει το κεφάλι του ήσυχο πως δεν θα περάσουν μέσω Βοσπόρου στη Μαύρη Θάλασσα στρατεύματα και οπλισμός του ΝΑΤΟ προς ενίσχυση των Ουκρανών και της αναπτυσσόμενης άμυνας στον άξονα Ρουμανίας και Βουλγαρίας.

Ο Τούρκος ηγέτης πουλάει στον «αδελφό Βλαντιμίρ» εξυπηρέτηση και ταυτόχρονα εκβιάζει τη Δύση κραδαίνοντας το «κλειδί» των Στενών, ως διαπραγματευτικό εργαλείο στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς του.

Και οι δύο μαζί επιδιώκουν τη μετατροπή της Μαύρης Θάλασσας σε de facto κλειστή λίμνη «τους», όπου θα κάνουν κουμάντο τα ρωσοτουρκικά συμφέροντα, θέτοντας έτσι υπό την επιρροή και εξάρτησή τους τις οικονομίες και τις κοινωνίες των χωρών που εκτείνονται στα παράλιά της και στον Καύκασο. Ο διάδρομος της Αλεξανδρούπολης τούς χαλάει τα μακροπρόθεσμα σχέδια. Εναν υπό διαμόρφωση «χερσαίο Ελλήσποντο» θέλει να αποτρέψει ο Ερντογάν· αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο Πούτιν φοβερίζει την Ελλάδα και επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει τη Βουλγαρία, εργαλειοποιώντας τους εκεί ισχυρούς φιλορωσικούς πυρήνες στην κοινωνία, στην οικονομία, στην Εκκλησία και στην πολιτική τάξη. Το αν θα το πετύχουν θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από την έκβαση της ουκρανικής σύγκρουσης.