«Εγκληματικό» άσυλο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΜΨΙΑ
Χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια για να γίνει μια επιχείρηση εκκαθάρισης παρανόμων από μια φοιτητική εστία στο κέντρο της Αθήνας. Ενας θεός γνωρίζει σε πόσες ακόμη ανάλογες υποδομές έχουμε τα ίδια ή και χειρότερα. Για τη Θεσσαλονίκη γνωρίζουμε πόσες φορές έχουν προκαλέσει μεγάλες καταστροφές και η ζωή απλώς συνεχίζεται. Ολα καλά λοιπόν για τις πανεπιστημιακές αρχές. Στέλνουν μια επιστολή από καιρού εις καιρόν, ενίοτε κάνουν και άτυπες συμφωνίες με τους μπαχαλάκηδες για να εξασφαλίσουν μια κάποια ασυλία και νομίζουν
ότι έτσι εξαντλούνται οι υποχρεώσεις τους. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, μετρημένες στα δάκτυλα, οι πανεπιστημιακές αρχές είτε από φόβο είτε από ανικανότητα
δεν κάνουν τη δουλειά τους. Η κυβέρνηση, που έχει υιοθετήσει επαρκές νομικό πλαίσιο, έχει επιδείξει απίστευτη ολιγωρία στην εφαρμογή του νόμου, σε μια υπόθεση που ήταν σημαία της πριν από τις εκλογές του 2019.
Η κοινωνία απαθής παρακολουθεί και η κατάσταση παραμένει εγκληματική, έως την επόμενη φορά που κάποιος θα τολμήσει να πάρει μια πρωτοβουλία για να… ξαναπέσουμε από τα σύννεφα με όσα θα αποκαλυφθούν.
Ολα αυτά συμβαίνουν επειδή το κράτος υποχωρεί, με την πολιτική κάλυψη κομμάτων και προσώπων που παριστάνουν τους ευαίσθητους και με τη στάση τους παρέχουν άσυλο στους
εγκληματίες. Η ανεξήγητη στάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να εκπλήσσει, καθώς είναι επιλογή του η κάλυψη των κάθε λογής παρανόμων, από μια κεκτημένη ταχύτητα επιτηδευμένης ευαισθησίας και απλής ανοησίας. Υπάρχουν βεβαίως και ύποπτες διασυνδέσεις παρανόμων με εγκληματίες ψευτοεπαναστάτες, που δρουν στο όνομα της Αριστεράς και βρίσκουν πάντα μια τρυφερή αγκαλιά σε ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ισως να μην αντιλαμβάνονται τη ζημιά που τους κάνει αυτή η συμπεριφορά, αλλά μάλλον δεν τους ενδιαφέρει διότι το ζητούμενο γι' αυτούς είναι η αναταραχή. Ούτε για τους φοιτητές αγωνιούν
ούτε για τις οικογένειές τους. Παντού βλέπουν γιουρούσια και «χούντα» διότι αυτό ικανοποιεί τον μικρόκοσμό τους και φανατίζει ένα στενό ακροατήριο. Τα αποτελέσματα άλλωστε καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις, τις οποίες εν συνεχεία καταγγέλλουν και… καθάρισαν.
Την ίδια στιγμή το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης, που έχουν μια μοναδική ευκαιρία να διαχωρίσουν πλήρως τη θέση τους από τις φαιδρότητες του ΣΥΡΙΖΑ και να πάρουν ευθέως θέση στο ζήτημα, εξαντλούνται σε γενικότητες. Αν έχουν ευαίσθητα πολιτικά ανακλαστικά, τώρα είναι η στιγμή να αναθεωρήσουν τη στάση τους για τη λειψή πανεπιστημιακή
αστυνομία και να πρωτοστατήσουν εκείνοι στην εφαρμογή του νόμου στα πανεπιστήμια. Να απαλλαγούν από τα μεταπολιτευτικά συμπλέγματα της αστυνομοφοβίας, που δεν υπάρχει πλέον στην κοινωνία και να κάνουν σημαία τους την ακαδημαϊκή ελευθερία με ασφάλεια.
Αυτή η δραματική αφορμή με τα τελευταία γεγονότα είναι ίσως η ευκαιρία ώστε όλοι οι εμπλεκόμενοι –από τους φοιτητές, τους καθηγητές και τις αρμόδιες αρχές των ιδρυμάτων έως την κυβέρνηση και τις πολιτικές δυνάμεις της λογικής– να δράσουν αποφασιστικά. Οι πιθανότητες είναι ελάχιστες, αλλά ας είμαστε αισιόδοξοι ότι κάποτε θα αφυπνιστούν.
Η ανεξήγητη στάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να εκπλήσσει , καθώς είναι επιλογή του η κάλυψη των κάθε λογής παρανόμων, από μια κεκτημένη ταχύτητα επιτηδευμένης ευαισθησίας και απλής ανοησίας.